Als je het lappendeken op de kaart van Israël bekijkt, het lappendeken met de enclaves waar de Palestijnen nog tot nader order wonen, dan vraag je je als nuchter denkend mens toch af hoe die twee-staten module er kan tot stand komen. Louter praktisch, geografisch, sociaal-menselijk is dit toch niet uitvoerbaar, of zien wij dat verkeerd? Wij uiten deze bedenkingen niet uit jodenhaat, waarvan sommigen ons verdenken, of omwille van enige andere politieke invalshoek. U kent zonder enige twijfel de evolutie, vervat in deze kaarten:

Politici kwamen en gingen, maakten beloftes die ze niet hielden. Het énige resultaat ziet u in de tijdkaarten hierboven.

Gideon Lévy, journalist, analyseerde de toestand als volgt:

“De twee-statenoplossing heeft het station al lang verlaten. Je zou kunnen zeggen dat ze stierf, maar ze is nooit geboren. Laten we daar eerlijk over zijn. Ze is nooit geboren. Gedurende jàren geloofde ik erin. Ik pleitte er al voor toen nog slechts heel weinig Israëli’s er voorstander van waren. Ik vond het een moedig, een prachtig idee: twee volkeren die één land delen… Laten we gezamenlijk, twee volkeren, het land delen… Wat kan er eerlijker zijn dan dat?

Het enigste wat ik niet wist was dat niemand in Israël ervoor wil gaan. Nooit. Nooit. Nooit. Nooit. Nooit… D’r was niet één Israëlische premier, geen enkele Israëlische regering, die het voornemen had voor de twee-statenoplossing te gaan. D’r was nooit een Israëlische premier, een Israëlische regering met het kleinste voornemen de bezetting te doen beëindigen.

Ze hadden alle mogelijke trucs om tijd te winnen, om de bezetting te versterken, om de nederzettingen verder uit te bouwen. De piek werd bereikt ten tijde van het Oslo-akkoord – dat ik trouwens ook gesteund heb – ik weet het nog – misschien ben ik te emotioneel. Ik herinner het me: ik dacht “Dàt is het! We hebben een stadium bereikt waarbij de weg naar vrede en gerechtigheid open ligt.” Maar het was een truc, dat weet ik nu, om tijd te winnen, om de bezetting te versterken…

En hoe weet ik dat? Omdat Oslo – zelfs dat moedig proces dat zelfs een Nobel vredesprijs voor sommigen opbracht… zelfs dit proces vermeldde niet de toenmalige doelstellingen, zijnde de nederzettingen. En als je niet aan de nederzettingen komt, dan maak je geen einde aan de bezetting. En als je het er niet mee eens bent dit crimineel proces te bevriezen en de nederzettingen te evacueren, dan zijn er geen twee staten.

Weet je, al die voorwaarden, luister naar de taal van hen die een twee-statenoplossing steunen… “

Verder gaat het betoog niet. Waarschijnlijk omdat de TikTok-tijd overschreden werd.

Gideon Levy is een gerenommeerd journalist (Haaretz). Hij heeft een eigen talkshow en is regelmatig te gast in tv-opinieprogramma’s. In april schreef hij: “We kunnen onszelf blijven voorliegen over “apartheid”, maar Israël heeft de rode lijn overschreden.”

Op 12.5.21 met videogesprek op France24: Haaretz columnist Gideon Levy offers his analysis on the escalating Israeli-Palestinian violence: “Je kan doen dat je de olifant in de kamer niet ziet, maar de olifant gaat niet vanzelf weg.”

A Conversation with Gideon Levy – Haaretz Columnist and Member of Editorial Board

We verwijzen in dit verband naar het vorig artikel waarin een gelijkaardige mening vervat zit, een mening van een jood, die zich verzet tegen de onrechtvaardige Israëlische politiek: