In de brievenbus

MM900285281[1]“Het ging hier bij dit Eurosongfestival (waar ik niet naar kijk) in de eerste plaats om een gigantische manipulatie en indoctrinatie van de miljoenen kijkers, om er de “holebi-agenda” nog meer door de strot te rammen, dan nu al het geval is.. Dit gebeurde via zichtbare en onzichtbare symbolen, waar Stradi ook al naar verwees in zijn bijdrage. De kans was immers te schoon om dit Eurosongfestival met zijn miljoenen kijkers hiervoor niet te misbruiken. De drijvende krachten hierachter zijn de occulte machten achter de NWO. Deze “holebi-problematiek” is één der wapens die wordt ingezet om onze westerse maatschappij te vernietigen. Achter het zo gezegde “racisme, seksisme, discriminatie” gaat immers de marxistische klassenstrijd schuil. 220 jaar geleden kwam datzelfde soort achter deze NWO ons hier ook al eens “bevrijden” in naam van de “vrijheid, gelijkheid en broederlijkheid”. Het resultaat hebben we toen gezien en gevoeld.
De gebruikte methodes voor deze hersenspoeling zijn afkomstig van het Engelse Tavistock institute. Inzake de muziek zelf speelt de Frankfurter Schule een belangrijke rol met o.a. Adorno. Een duidelijke analyse hiervan kan men vinden in het boek:”The Story of the committee of 300″ van Dr John Coleman*. In dit boek is er ook een inleiding in de achtergronden van de NWO.
Conchita is in deze ganse opvoering maar “een gewillige nuttig idioot”. Wat ons echter moet bezig houden is vooral de verborgen agenda achter de opgevoerde decadentie, waarvan de negatieve gevolgen niet te overzien zijn.
De Holebi’s zelf moeten zich geen illusies maken, de dag dat men ze niet meer nodig heeft of als ze in de weg zullen lopen, gaan er torengebouwen tekort zijn om ze eraf te gooien. Het gaat hier dus niet om mensenrechten en menselijke waardigheid, maar om een meedogenloze exploitatie van bepaalde psychische problemen.”

Lovenaar

Nvdr: Wie meer wil vernemen over dit boek en het thema, kan verschillende films, beschikbaar op YT, bekijken: o.a. deze:

http://youtu.be/R9HZvsliT5E

http://youtu.be/ZsbZ3AdFxSM

Eén gedachte over “In de brievenbus

  1. ‘Men don’t like to step abruptly out of the security of familiar experience; they need a bridge to cross from their own experience to a new way. A revolutionary organizer must shake up the prevailing patterns of their lives—agitate, create disenchantment and discontent with the current values, to produce, if not a passion for change, at least a passive, affirmative, non-challenging climate. ‘

    Rules for Radicals, Saul Alinsky, niet toevallig een jood.

Reacties zijn gesloten.