Jef en Lowie zijn boeren. Van Lowie weet heel het dorp dat hij socialist is. Op een dag staan ze op het veld een beetje te praten over het weer, over de gewassen en over de beesten.
Ineens zegt Jef tegen Lowie: “Mag ik nu eens iets vragen? Gij zijt socialist, maar wat wil dat eigenlijk zeggen, socialist zijn?”

“Dat zal ik eens vlug uitleggen”, zegt Lowie. “De socialisten zijn voor een eerlijke herverdeling.”
“Eerlijke herverdeling, wat wil dàt nu weer zeggen?”, vraagt Jef.
“Wel, ik zal een voorbeeld geven”, antwoordt Lowie. “Gij hebt twee ezels. Ik heb er geen. Socialisme wil zeggen dat gij één van uw ezels aan mij geeft. Dan hebben we er elk één. Dat is herverdeling en dat zou toch beter zijn.”
“Goh, daar is iets van”, zegt Jef. “Daar moet ik eens over nadenken.”

Hij gaat naar huis voor het middageten. Aan tafel zegt hij tegen zijn vrouw:
“Germaine mens, ik heb met Lowie gesproken. Ik peins dat ik ook socialist ga worden.”
“Socialist?”, vraagt Germaine. “Waarom? Wat is dat voor iets?”
“Wel”, zegt Jef. “Wij hebben twee ezels. Lowie heeft er geen. Als ik er één aan hem geef, dan hebben we alle twee een ezel. Dat is herverdeling en dat zou toch beter zijn.”
“Goh, daar is iets van”, zegt Germaine. “Daar moet ik eens over nadenken.”

Ze zit een poosje te prakkezeren en zegt dan ineens:
“Zeg Jef, maar Lowie heeft toch twee koeien. Wij geen. Als wij een ezel aan hem geven, moet hij toch een koe aan ons geven. Denkt ge niet?”
“Toemme, da’s ook waar”, zegt Jef.

Hij naar Lowie.
“Lowie, jong, ik heb eens met ons Germaine gesproken”, zegt hij. “Wij zouden ook wel socialist willen worden, maar ze zegt dat gij twee koeien hebt. Als wij een ezel aan u geven, dan moet gij toch een koe aan ons geven.”
Lowie bekijkt hem en zegt: “Jef, ofwel heb ik dat niet goed uitgelegd, ofwel hebt ge me niet goed begrepen, maar socialisme, dat werkt alleen met ezels.”