In het Italiaanse wespennest 

Na de verkiezingsuitslag in Italië werd het in de andere eurozone-landen ijzig stil. Geen berichten meer te lezen in onze kranten. De uitslag heeft het land in rep en roer gezet.

De politiek-correcten schijnen stilaan te bekomen van de nekslag.  Ze kunnen dus op scalpenjacht.　Het stond in de sterren dat Berlusconi een hoge score zou halen. Maar Beppo er nog bovenop, dàt was van het goede teveel. Vandaar dat nu de jacht geopend is op deze twee onverlaten.

Berlusconi krijgt al een volgende klacht aan zijn been. Hij zou enkele jaren terug een linkse senator met 3 miljoen euro hebben omgekocht . De senator werd rechts en de regering viel. Dat is alvast de klacht. En er schijnt haast bij want de klacht wordt bij hoogdringendheid onderzocht. De nood moet in Italië wel heel groot zijn. Beppo krijgt ook kuipen modder over zich heen.

Italië dreigt een totaal onbestuurbaar land te worden. De democraten zoals ze zichzelf ook noemen (geleerd van de belgen) weten van geen hout nog pijlen te maken. In zulke gevallen wordt al eens aan de noodrem getrokken. Leugen, laster, bedreiging zijn dan het ultieme politiek correcte wapen. Alle middelen zijn ook in Italië goed. 　Zij hopen daarmee de partij van Berlusconi van de kaart te vegen.

We zullen het steeds meer zien in de eurozone: partijen of personen die hen niet zinnen: eruit! Desnoods tot nog enkel één dictator overblijft.　 Democratie is een lachertje geworden. 　Een kat in het nauw maakt rare sprongen. We blijven het met argusogen volgen want voor zover ze bestond , heeft de　”democratie” nog een deuk　meer opgelopen.

Argusoog