Brussel, een verloren stad.

Regelmatig horen we: Brussel is ook van ons. In feite zijn we Brussel al kwijt sinds 1830. De enige periode dat Brussel nog van ons was, was tijdens WOII, (de enige periode dat de taalwetten er werden toegepast).

De analyse van Brussel kan gemaakt worden in 2 zinnen zoals deze verwoord werden in de jaren 90 in een pamflet van het toenmalige Front National.
“Maingan veut chasser nos frères flamands, et lui sera chassé par nos frères musulmans”. Men heeft dus de vreemdelingen geïmporteerd om de Vlamingen te verjagen en nu moeten de Franstaligen op hun beurt gaan lopen.

Brussel is een gigantische mesthoop bevolkt door een autochtoon en allochtoon profitariaat, in al zijn vormen. Een Palermo aan de Zenne, dat crimineel-corrupt en decadent is, en rot tot op bot. Het is er wachten op de uitbarsting, en dat is alleen een kwestie van tijd. Met zuivere wettelijke middelen is er geen weg terug.
Deze rotte boel kan enkel functioneren dankzij het geld van de Vlamingen, en als dank worden “les flamins” dan ondergekotst.

Het is dan ook tijd om Brussel te verlaten op een georganiseerde manier. Van belang is ook het sluiten van het Nederlandstalig onderwijs dat nu enkel dient om vreemdelingen en Franstaligen een Nederlandstalig diploma waarmee ze dan de “lange mars door de instellingen“ kunnen beginnen in dienst van de linkse en logemafia’s. Het onroerend goed kan tijdelijk in een patrimoniumvennootschap onder gebracht worden. De echte Vlamingen dienen een emigratiepremie te krijgen. (Dit geldt niet voor de Dansaert-flamins die geobsedeerd zijn van de “multikul”).

Vervolgens kan er onderhandeld worden over een corridor tussen Brussel en Wallonië, in ruil voor territoriale compensaties. De bedoeling van deze corridor is een vluchtroute te voorzien, daar deze corridor dient gepaard te gaan met een muur rond Brussel om de Vlaamse rand te beschermen. Via de territoriale compensaties dient de ring rond Brussel volledig op Vlaams grondgebied te liggen. Deze ring kan dan ook dienen om een ringspoor aan te leggen voor de spoorwegen om alzo Brussel te vermijden. Het probleem van de vliegtuigroutes kan dan onderhandeld worden met als tegengewicht de toegangen tot Brussel via de autowegen, en voor het verkeer dat komt uit Wallonië.

Dit moet dan ook een einde stellen aan de geldstromen naar Brussel en aan de chantage die met Brussel wordt gepleegd. Tevens biedt dit de mogelijkheid om de Vlaamse Rand te vrijwaren.
Als de Vlamingen dan vertrekken met slaande trom, is de kans groot dat de EUSSR en de NATO het ook afbollen. Vervolgens laat men ze dan gaar koken in hun eigen vet of drek.

Er zijn hier geen onoverkomelijke hindernissen. Het is alleen een kwestie van willen, en daar knelt het schoentje. Met de verraders en collaboratiepartijen, aan Vlaamse kant , is het wachten op de uitbarsting in Brussel die er sowieso gaat komen, als onze islamitische broeders in gang schieten (sic). Dit is een kwestie van tijd. De ganse Vlaamse rand ,en mogelijks ook de rest van Vlaanderen, zal in deze ramp dan meegesleurd worden.

Bij gebreke aan het wegsnijden van Brussel uit Vlaanderen, is het wachten op het scenario zoals in 1960 toen de kolonialen in Congo ook zijn moeten gaan lopen, de benen vanonder hun lijf.
Hoe hard de bovenvermelde beslissing ook moge zij , het is de enige mogelijkheid voor Vlaanderen om te overleven. Brussel is een kanker, en een kanker die snijdt men weg, en zachte heelmeesters maken stinkende wonden.

Lovenaar

Nvdr: ter illustratie van b.g. inzending plaatsen wij deze video’s: