DE TRICOLORE VOETBALGEKTE: EEN FLANDERNDÄMMERUNG.

Twee jaren geleden schreef ik ook al een commentaar op de belgicistische voetbalgekte.  Deze keer is het nog erger geworden.  Natuurlijk kan de Vlaamse Beweging daar niet veel aan doen.  Deze gekte is wel ontstaan door een MEGA-inzet van zowat alle media : een eindeloos oppeppen van de massa, waarbij elke zin voor maat en evenwicht zoek was.

Toch kan de Vlaams/Nederlandse Beweging hier niet zomaar aan voorbijgaan.  Vele jaren strijd voor volk en taal hebben me het inzicht gegeven dat “belgicisme” wel in het DNA van velen zit.  Geen enkele redenering helpt daartegen.  Maar eveneens zijn er talrijke Vlamingen/Zuid-Nederlanders die een DNA hebben van trots en weerbaar volks-nationaal verzet.  Dit merkt men niet bij grote overwinningen van Vlaamsgezinde partijen; wel op die momenten in de geschiedenis dat talrijken bereid zijn “onvoorwaardelijk” een strijdbeweging te volgen. Zulke  periodes waren eind dertiger jaren en de fervente opgang van de Beweging in de zestiger/zeventiger jaren van vorige eeuw.

In de Vlaamse Beweging moet men wel degelijk tijdig een verhaal vinden tegen o.a. tricolore offensieven die ons wegspoelen.  Al decennialang roep ik de Vlaamse leiders op een energiek antwoord te geven op de media; vooral ook de TV-zenders; die de Vlaamse Beweging de oorlog hebben verklaard.  Het blijft bij wat vrijblijvend protest.

In dit verband wil ik verwijzen naar de Duitse blogs, die duidelijk de wacht aangezegd hebben aan de Duitse media  (Michael Mannheimer, PI-news.net,  Junge Freiheit, Guido Grandt).

Mede door hun onverbiddelijke strijd bevinden vele media zich steeds verder in de verliezen die zich opstapelen.  De Vlaamse Beweging moet de oorlogsverklaring van de “Belgische Lügenpresse” met gelijke middelen beantwoorden.

Er wordt badinerend, schertsend, geschreven over de voorbije tricoloriteit.  Maar de meesten zijn wel degelijk belgicisten; en vele anderen – onnoemelijk veel jongeren – zijn het aan het worden.  Op alle plaatsen blijven de Belgische vlaggen gewoon hangen!

Wat we kunnen bereiken is niet het bekeren tot de Vlaamse Beweging van deze “Belgische massa”; maar het re-dynamiseren van de volksbewusten.  Deze is tot een dieptepunt gedaald door een opeenvolging van flaters, ongelukkige uitspraken, onwelvoeglijkheid en bovenal angst in de Beweging om middels symbolen voor onze eigenheid uit te komen.

De evolutie in de wereld op globaal vlak is verwarrend en geeft aanleiding tot uitgesproken onrust.  De bevolking wordt naar betreden paden geleid en gesust met goedkoop vermaak.  Het “vriendelijk licht” waar Sir Henry Newman over sprak, de vaste baken voor onze toekomst, is de behoudsgezinde volkse weg.  Het behoud van een sterke cohesie binnen een volk; een vasthouden aan onze levenswijze van vele generaties; het gehoorzamen van de eeuwige onveranderlijke natuurwetten.

Het cristallisatie-punt is dat we niet meer in discussie treden  over onze vaststaande identiteit, de waarde van onze ontvoogdingsbeweging, de zin van “fatsoenlijk en beschaafd” met elkaar omgaan.Dit ligt voor ons vast: afgerond het tegendeel van “er zijn geen eeuwige zekerheden en waarden”.

Tegenover de leegte van de Belgische opperklasse, moeten we niet wijken.  Daarom moet een diepliggende argumentatie ontwikkeld worden t.o.v. de francofoon-belgicistische gekte.

We moeten zorgen dat de hoogdagen van de Kristof Calvo’s, de Jos Geysels’ en de Herman De Croo’s gedaan zijn.

Intussen is een offensief gestart tot her-federaliseren van bevoegdheden.  Dit is geen zomers tussendoortje, zoals Vuye en Wouters zeggen (artikel Doorbraak.be).  In de leidende kringen en werkplaatsen in Belgie is dit idee al een hele tijd ter uitvoering besproken.  Zoals Vuye en Wouters zelf zeggen staan de meerderheid van de partijen hierachter  (Groen, SpA, VLD en PvdA).

De basisopdracht om gedaan te maken met Vlaamse zelfbeschikking, komt rechtstreeks van de leiding van de Nieuwe Wereld Orde.  Zo is de parallel tussen wat gebeurt in Catalonië en de tricoloriteit in Vlaanderen zekerder dan men denken kan.  Na het orgastisch plezier van de Belgische Wereldbeker zien de echte leiders achter de schermen hun kans schoon om alles terug te draaien wat de Vlaamse Beweging bereikt heeft.

Zoals ik heb gewaarschuwd voor de Vlaams/Belgische Lügenpresse, zo waarschuw ik nu voor de misselijk makende plannen van de belgicistische politici.   ZEG NIET DAT U NIET VERWITTIGD WAART !  Vlaanderen, ga in het verzet!

Jos Wouters,  Boom