Vivaldi is een pleidooi tegen de democratie

Quickie maakt er al maanden een potje van. Quickie blijft aan.

Tinne liegt tegen de RVS. Tinne lult wat over overwinstbelasting. Tinne lurkt wat aan gefermenteerde piramidestenen en bazelt groen van angst over de laatste 10 jaar. Tinne sluit kerncentrales en vergeet verlengingsovereenkomsten af te sluiten. Tinne blijft aan.

Frank heeft zelfs geen lucifers meer nodig om geld te verbranden. Hij heeft er nu een industrie van gemaakt en zijn dankbare afnemers zoals de Marrrek liegen lustig verder. Frank blijft aan.

Mathieu Michel is Staatssecretaris van Overbodige Staatssecretarissen en laat in een zeldzaam interview weten dat er teveel ministers zijn. Mathieu Michel blijft aan, want hij kan de email waarin zijn ontslag wordt gegeven, niet openen.

De Bleeker maakt de grote fout om eindelijk een keer juist te zijn, en die komt onder druk.

Maar Orban. Orban!!

Vivaldi is niet eens een mislukking van de democratie, het is niet eens een miskenning van de democratie, het is bijgod een pleidooi tégen het beeld van de democratie dat ze zelf hebben opgehangen.

Soms denk ik dat De Croo beter met zijn Italiaans-Tsjechische natuurfilmvedette was gaan acteren in één of andere Zillion in de steppe in Achter-Mongolië. Hadden we hem daar maar rijkelijk voor betaald. Het zou ons land veel geld hebben bespaard.

Bart