Een liefdesverklaring aan Syrië, vervat in een Oostenrijkse documentaire. 

“Ze stuurden ‘s werelds beste wetenschappers en historici naar mijn grondgebied om mij te vragen wie ik ben en hoe oud ik ben. Ze wisten dat ik de oudste stad en de oudste beschaving in de geschiedenis ben en dat ik gesitueerd ben in het midden van drie continenten. Ze wisten ook dat ik de drie eerste letters van het alfabet in de vorm van het alfabet geschreven heb en ik speelde het eerste muziekstuk in de geschiedenis. De geschiedenis heeft voor mijn deuren opgehouden te bestaan.

Ik ben Syrië. Ik beheerste de manuele glasindustrie, even waardevol als diamanten. Ik kan er terecht trots op zijn. De zwaarden uit Damascus dienden als wandversiering – de kostbaarste oorlogsbuit. Mijn huizen zijn reusachtige mozaïeken. Ik opende voor elke behoeftige mijn deuren en sloot hen voor mijn vijanden.

Ik ben Damascus. Ik ben Al Shaam, de oudste bewoonde hoofdstad in de geschiedenis.

Ik ben nog altijd de mooie weduwe ondanks het binnendringen der ziektes. Met mijn pijn sta ik na alle tegenvallen uit de asse weer op – met opgeheven hoofd – en als ik verlies, sta ik weer op, zoals de vogel Phoenix. Lag ik ook neer in het stof, toch loop ik rond als een koningin ondanks het leven.
Het lijden van Christus is in het middel van mijn lichaam gestoken. Ik spreek tot jullie in het Aramees, de taal van Jezus Christus in Maloula. Indien gewenst sommen wij al onze heiligdommen op in het Aramees.
Wat weten jullie als jullie in mijn handpalmen kijken? In mijn handpalmen staat de eerste koningin der geschiedenis. Ik ben de wereldheldin en de huidige gedachtengang. Ik ben Zenobia, de koningin van de troon, van de eerste troon en van de laatste. En ik ben de Heer der Heren, de God van Mesopotamië. Ik ben Zeus.
Mijn beschaving is voor eeuwig uitgedijt – doe maar navraag bij het Unesco Werelderfgoed-comité. Ik schreef 7000 jaar geleden op mijn deuren “Vernietig je zwaard en volg mij om vrede en liefde in de kern van de aarde te zaaien.”

Ik ben de cultuurhoofdstad van Syrië en ook het industrieel centrum. Ik ben de sterkste steen van Syrië en één der grootste kastelen ter wereld. Ik ben het cultuurcentrum der Mammelukken. Mijn culturen zijn een mengeling veler culturen en mijn aroma is sinds duizenden jaren tot het einde van de wereld gesproeid.

Ik ben Aleppo. Ik ben Al Shahba. Hier kwam de eerste boodschap aan de wetenschap tot leven. Van hier stamt de eerste symfonie in de geschiedenis, geschreven in het jaar 3400 voor Christus.

Ik ben Ugarit…

Ik ben het koninkrijk der grote Arameeërs. In Al Asi draait het eerste waterrad der geschiedenis.

Ik ben de Eufraat.

Ik ben de woestijn. Ik ben alle tenten.

Dàt is Syrië – mocht u het (nog) niet weten.

Ik ben Syrië.”

https://youtu.be/NvjryaZKUyM