Mocht de reactie van ene “Wim” ons niet van Jodenhaat (mét hoofdletter) beschuldigd hebben (volg bruggetje en diens reactie), dan hadden we dit niet geplaatst. Hij heeft ons echter tot nadenken gezet en bijgevolg hebben we nog enig opzoekwerk verricht. U ziet hierbij het resultaat: een video van dezelfde Ierse parlementair. En we zijn enigszins geschokt door bv. een citaat van de Israëlische justitieminister over Palestijnen: “Het zijn allemaal vijandelijke strijders. De moeders van de doden inbegrepen; zij zouden hun zonen moeten volgen. Niets zou rechtvaardiger zijn. Zij moeten wég. Zoals hun huizen, waarin ze hun slangen grootgebracht hebben.”

Stel u nu even voor dat een gojim deze verklaring zou geuit hebben over joden en hun moeders…

Voor alle duidelijkheid: wij haten geen joden of enige andere geloofsgemeenschap. Wij haten niemand. Wij hebben een voorkeur voor bepaalde mensen en neigen tot een diepe afkeer van anderen. Wij hebben medelijden met sommigen en permitteren ons af en toe enig leedvermaak met anderen. In het algemeen zijn wij verdraagzaam tot het tegendeel ons bewijst dat we té naïef geweest zijn. Wij hebben op velerlei gebieden respect voor wat men daar in het huidige Israël uit de woestijngrond gestampt heeft, voor hun vindingrijkheid, dadenkracht en doorzettingsvermogen op zeer veel domeinen: cultureel, wetenschappelijk… en niet te vergeten financieel.

En ja, als naoorlogse generatie gunden, gunnen wij de joden een eigen staat. Maar niet als de Israëlische landmeters een elastiek gebruiken om ‘s lands grenzen te meten en blijven hérmeten.