2 gedachten over “Iemand zin in een uurtje Brussel?”

1. Brussel ?? Zet er een muur rond !! Blijkbaar lezen ze bij het V.B. ook mijn reacties, bij Golfbrekers.
   De reacties van het V.B geven dan ook blijk van een ontstellend gebrek aan kennis m.b.t. Brussel.
   Wij zijn Brussel al kwijt sinds de ramp van 1830. De enige periode dat Brussel nog van ons geweest is, was tijdens WO II , toen er voor de eerste en laatste keer de taalwetgeving werd geëerbiedigd, en dit ook zeer gunstige gevolgen had voor de Vlamingen , die echter na de “bevrijding” volledig teniet werden gedaan. Het was dan vervolgens wachten op de akkoorden van Hertoginnendal in 1963, voor een zeker herstel van de Vlamingen m.b.t. de taalwetgeving in bestuurszaken, in Brussel, maar het bleef een wangedrocht met veel nadelen :
   https://doorbraak.be/hertoginnedal-tranendal/

   met citaat van een onverdachte bron :
   “In 1963 stemt gewezen eerste minister Gaston Eyskens (CVP) tegen het akkoord van Hertoginnedal. De voordelen van de nieuwe regeling wegen niet op tegen de nadelen, argumenteert hij. Hij noemt het een capitulatie van de Vlamingen. De invoering van de faciliteiten ziet hij als ‘een tijdbom’ onder de Belgische communautaire verhoudingen. In zijn memoires schrijft hij hierover: ‘De latere politieke ontwikkeling zou mij volledig gelijk geven’. En inderdaad, Gaston Eyskens kreeg over de ganse lijn gelijk. Meer nog, elke dag heeft hij steeds meer gelijk.” (=einde citaat).

   Franstaligen hebben nog nooit een akkoord loyaal uitgevoerd met “les flamins”. Ze zullen dan ook nooit doen. Een loyale uitvoering gaat immers regelrecht in tegen hun ware aard : de diepgewortelde haat tegen “les flamins”….” . Ze zijn maar met één zaak bezig : hoe kunnen we “les flamins” saboteren en plunderen.

   Ik verwijs hier ook naar mijn reactie op de publicatie over het boek van Joost Ballegeer.
   Het V.B. geeft hier dan ook een totaal gebrek aan kennis van de ware aard van de “Franstaligen”. Wat Brussel betreft komt daar dan nog de PS maffia en de Logemaffia’s bij.. ook gekenmerkt door het reeds voormelde diep geworteld anti – Vlaams racisme. Bovendien zijn beide maffia’s rot corrupt tot op het bot. Hoe wil men met zoiets Brussel besturen, onderverdeeld in 19 baronieën, waar onkunde, onwil, luiheid en corruptie domineren. Een bodemloos zwart gat.

   Wat de zo gezegd financiële en economische voordelen betreft : waar komen die terecht ?? In het overgrote geval gaan die naar het buitenland, waarbij de lasten dan wel voor Brussel zijn , maar gezien de transferten naar Brussel, vooral door Vlaanderen gedragen worden. De extra kosten en lasten voor het verkeer vallen ook grotendeels ten laste van Vlaanderen , en in ruil saboteren de Franstaligen dan de luchthaven van Zaventem.

   En dan de misdaad, alles kan er, met behulp van een gepolitiseerd en corrupt gerechts – en politieapparaat. Op alle sleutelposten zitten er politieke creaturen er geparachuteerd door hun politieke zetbazen, en dan ook partijdig tot en met.

   Alleen de politieke vijanden en boodschappers met gevaarlijke waarheden worden er vervolgd, het volstaat te kijken naar de handhaving van de openbare orde, en de tergende partijdigheid hierbij. Het rode en allochtone “kiesvee” moet immers beschermd worden. En deze partijdigheid met enerzijds laksheid en anderzijds bruut geweld, is een constante sinds 1830.

   Het veiligheidsapparaat is dan ook totaal onbetrouwbaar. Dit is van belang voor de aanwezigheid van de vreemdelingen 5de colonne en voor het geïmporteerde islamitische Paard van Troje. Het Brusselse gewest evolueert naar een gebied met een praktische volledige allochtone bevolking, met de dominante rol voor de Islam, die duidelijk maakt dat het de bedoeling is de macht te grijpen, zo gauw als de mogelijkheid zich daar toe leent. Ondertussen wordt het Brussels Gewest ondermijnd en geterroriseerd door de misdaad in al zijn vormen, en waarvoor ten andere door de PS & logemaffia’s de rode loper wordt uitgerold.

   Het Brussels Gewest is dan ook een kolkende vulkaan waar het wachten is op de ontploffing. Als het ontploft wordt de ganse Vlaamse rand meegesleurd in het bloedbad, want dat zal het zijn. Als ze beginnen de vrijdagavond voor een lang weekeinde, dan is de maandagavond de klus geklaard. Een muur zal dan ook absoluut nodig zijn, in het kader van het recht op zelfverdediging, of hebben de Vlamingen dit recht niet.

   Als zelfs de Franstaligen nu al massaal Brussel verlaten dan is dit een teken aan de wand, dat niet meer kan ontkend worden. Dit werd trouwens in de jaren 90 al voorspeld in een pamflet van de Front National :
   “Maingain veut chasser nos frères flamands, et lui sera chassé par nos frères musulmans”. Dit is de essentie van Brussel in één zin.

   Welke Vlamingen wonen er nog in Brussel ? De echte kan men een emigratiepremie geven, en al de rest “roden – groenen e.d.” die moeten dan maar mee verzuipen in de Brusselse beerput.
   Het Brussels Gewest is dan ook kankergezwel dat Vlaanderen aanvreet, en een hinderpaal om een einde te stellen aan de Belgische bezetting van Vlaanderen.

   Hoe kan men met zoiets samenwerken ?? Nooit of nooit. Een appel die rot is, wordt alleen maar rotter, nog nooit is een dergelijk appel opnieuw blozend gezond geworden.
   Het komt er nu op aan de rest van Vlaanderen te beschermen. Dit is de rauwe realiteit, en emotionele argumenten mogen hier geen rol spelen. Daarvoor is het al een eeuwigheid te laat. Trouwens tal van grotere Vlaamse gemeenten evolueren ook al naar Brusselse toestanden. Als men dit wil aanpakken zal men eerst baas in eigen huis moeten worden.
   Men dient dan ook te vertrekken van de ruwe rauwe werkelijkheid, in plaats van een utopie, met leugens en zelfbedrog. Een radicaal taalgebruik dringt zich dan ook op.
   Een genezing van een kanker begint steeds met een volledige en juiste diagnose ervan. En zachte heelmeesters maken stinkende wonden.

2. Een illustratie over de ware aard van de Franstaligen in Brussel en hun Vlaamse slaven :
   https://palnws.be/2021/09/stad-brussel-verwerpt-motie-om-taalwetgeving-te-respecteren/
   Stad Brussel verwerpt motie om taalwetgeving te respecteren
   door Carl Deconinck
   21 september, 2021 14:41
   met citaat :
   “De Brusselse gemeenteraad keurde de motie af van N-VA-raadslid Mathias Vanden Borre (N-VA) over het naleven van de taalwetgeving in Brussel-Stad bij de aanwervingen van gemeentepersoneel. Enkel hijzelf stemde voor zijn eigen motie. De rest onthield zich of stemde tegen.
   Het naleven van de taalwetgeving is al langer een oud zeer in onze hoofdstand. Veel Franstalige Brusselaars die voor de overheid werken zijn het Nederlands niet machtig en de lokale overheden lijken er weinig problemen mee te hebben. Nochtans is het wettelijk verplicht dat Vlamingen hun eigen taal kunnen gebruiken in de communicatie met de overheid in het officieel tweetalige Brussel.
   Om dat te verhelpen diende Mathias Vanden Borre (N-VA) een motie in die het stadsbestuur oproept om voortaan de wetgeving op de bestuurstaalwetgeving te respecteren. De wet bepaalt dat elk personeelslid tweetalig moet zijn, maar in de praktijk is dat slechts het geval bij 20 procent van de werknemers van de lokale besturen in het Brusselse gewest. De motie vraagt ook voor een plan om de tweetaligheid bij leden van het stadsbestuur en ambtenaren op te krikken, bijvoorbeeld door ze aan te moedigen of te verplichten om taalcursussen te volgen. Benoemingen van mensen die niet aan de voorwaarden voldoen mogen volgens de motie niet meer kunnen.
   Het antwoord van het Brussels gemeentebestuur was echter zeer opvallend. Hoewel burgemeester Close (PS) zei dat hij veel waarde hecht aan het Nederlands binnen zijn administratie, besloot hij toch tegen te stemmen. Ook de Vlaamse Ans Persoons van Vooruit steunde de motie niet. Ze zei dat Vlaanderen en minister Ben Weyts (N-VA) meer Nederlandstalige leerkrachten moesten voorzien.
   Uiteindelijk stemden 30 gemeenteraadsleden tegen de motie en onthielden 11 raadsleden zich. Enkel indiener Vanden Borre stemde voor. Hij reageerde verbolgen en vindt dat Vlamingen als tweederangsburgers worden behandeld in eigen stad. Dat Brussel de wet niet wil naleven gaat er bij hem niet in.” (=einde citaat).

   Bron: Bruzz
   Een dergelijke weigering om een wet uit te voeren, en hierover te beraadslagen om deze niet uit te voeren, is een prachtig voorbeeld van een aanmatiging van macht, en dus strafbaar.
   Zie de volgende artikelen uit het Strafwetboek.
   HOOFDSTUK II. – AANMATIGING VAN MACHT DOOR ADMINISTRATIEVE EN RECHTERLIJKE OVERHEDEN.

   Art. 237.Met gevangenisstraf van een maand tot twee jaar en met geldboete van vijftig [euro] tot vijfhonderd [euro] worden gestraft, en tot ontzetting, voor een duur van vijf jaar tot tien jaar, van de rechten genoemd in de eerste drie nummers van [1 artikel 31, eerste lid]1 kunnen worden veroordeeld :
   (De leden en leden-assessoren van de hoven en rechtbanken, officieren van de gerechtelijke politie), die zich in de uitoefening van de wetgevende macht inmengen, hetzij door verordeningen te maken die wetgevende bepalingen inhouden, hetzij door de uitvoering van een of meer wetten te stuiten of te schorsen, hetzij door te beraadslagen over de vraag of die wetten zullen worden uitgevoerd;
   (De leden en leden-assessoren van de hoven en rechtbanken, officieren van de gerechtelijke politie), die hun macht overschrijden door zich in te mengen in zaken welke tot de bevoegdheid van de administratieve overheid behoren, hetzij door verordeningen betreffende die zaken te maken, hetzij door de uitvoering te verbieden van de bevelen die van het bestuur uitgaan.
   ———-
   (1)

   Art. 238. (Rechters en assessoren in sociale zaken of handelszaken) die in een geschil waarbij een administratieve overheid betrokken is, vonnis wijzen ondanks het door die overheid wettelijk opgeworpen conflict en vóór de beslissing van het Hof van Cassatie, worden ieder met geldboete van zesentwintig [euro] tot vijfhonderd [euro] gestraft.
   Ambtenaren van het openbaar ministerie die met het oog op dat vonnis vorderingen doen of conclusie nemen, worden gestraft met dezelfde straf.

   Art. 239.Provinciegouverneurs, arrondissementscommissarissen, burgemeesters en leden van bestuurslichamen, die zich inmengen in de uitoefening van de wetgevende macht, zoals in artikel 237, tweede lid, is omschreven, of die zich aanmatigen besluiten te nemen, strekkende tot het uitvaardigen van enig bevel of verbod aan hoven of rechtbanken, worden gestraft met gevangenisstraf van een maand tot twee jaar en met geldboete van vijftig [euro] tot vijfhonderd [euro].
   Zij kunnen bovendien worden veroordeeld tot ontzetting, voor vijf jaar tot tien jaar, van de rechten genoemd in de eerste drie nummers van [1 artikel 31, eerste lid]1. (=einde citaat).

   Deze aanmatiging van macht geldt dan niet alleen voor de burgemeester maar ook voor leden van bestuurslichamen, waar dus ook schepenen en gemeenteraadsleden onder vallen. Dergelijke aanmatiging van macht is bovendien te beschouwen als een daad van incivisme, waar het Brusselse college van burgemeester en schepenen en de gemeenteraadsleden, met uitzondering, van Mathias Vanden Borre, zich aan hebben schuldig gemaakt.

   Er is echter ook de discriminatie op basis van taal :
   https://www.ejustice.just.fgov.be/cgi_loi/change_lg.pl?language=nl&la=N&cn=2007051035&table_name=wet
   met citaat :
   “ Art. 3.Deze wet heeft tot doel met betrekking tot de in artikel 5 bedoelde aangelegenheden een algemeen kader te creëren voor de bestrijding van discriminatie op grond van leeftijd, seksuele geaardheid, burgerlijke staat, geboorte, vermogen, geloof of levensbeschouwing, politieke overtuiging, [1 syndicale overtuiging,]1 taal, huidige of toekomstige gezondheidstoestand, een handicap, een fysieke of genetische eigenschap of sociale afkomst.” (=einde citaat).

   Waar zit Unia ??? En de Liga van de rechten de van de mens ??

   En dan is er nog de taalwetgeving in bestuurszaken :
   https://www.ejustice.just.fgov.be/cgi_loi/change_lg_2.pl?language=nl&nm=1966071850&la=N
   met citaten :
   “Art. 57. De gezagdragers en ambtenaren die door bevelen of handelingen de bepalingen van deze gecoördineerde wetten omzeilen of pogen ongedaan te maken worden disciplinair gestraft.
   Wanneer de overtreder behoort tot het personeel van een provincie, een gemeente of een andere gedecentraliseerde of zelfstandige openbare dienst en de overheid aan wie de disciplinaire macht is opgedragen geen sanctie toepast, die in verhouding is tot de ernst van het vergrijp, kan de Koning in de plaats van die overheid de afzetting, de schorsing of de tuchtstraf uitspreken; dezelfde macht wordt toegekend aan de gouverneur ten opzichte van het personeel van gemeenten met minder dan tienduizend inwoners en van de gedecentraliseerde of zelfstandige openbare diensten die er in gemeentelijk verband hun taak vervullen….
   Art. 62. Ieder jaar brengt de Commissie de regering in de loop van de maand maart een omstandig verslag uit over haar werkzaamheden.
   Dit omstandig verslag wordt aan de leden van de Wetgevende Kamers overgemaakt.
   In een aanvullend verslag deelt de Minister van Binnenlandse Zaken aan de Wetgevende Kamers mede welk gevolg gegeven is aan de zaken waarin hij, bij toepassing van artikel 61, §§ 2 en 6, in de plaats van de Commissie is opgetreden. (=einde citaten).

   Uit de voormelde artikelen blijkt dan ook dat de Federale minister van Binnenlandse Zaken ook bevoegd is om op te treden, ten einde de toepassing van deze taalwetgeving af te dwingen.
   Mathias Vanden Borre had dan al veel eerder dienen op te treden en de toenmalige min. van Binnenlandse Zaken, Jambon van de NV-A ten andere, aan te spreken. Jambon had hier ook al ambtshalve moeten optreden.

   Op basis van het voormelde zijn er dus voldoende instrumenten om de toepassing van de taalwetgeving in bestuurszaken af te dwingen. Het komt er alleen op aan de gepaste wegen te bewandelen, zowel via gerechtelijke als via bestuurlijke weg.
   “In deze ganse problematiek is één document van belang : het rondschrijven van 29.09.1939 van de toenmalige minister van binnenlandse zaken DEVEZE. In dit rondschrijven gericht aan de provinciegouverneurs ter bestemming van alle overheden en diensten die onder hun toezicht staan, doet de minister een dramatische oproep om een strikte toepassing van de taalwetgeving in bestuurszaken en om gerechtvaardigde klachten in deze materie te voorkomen, die van aard zijn de eenheid van het land te ondermijnen.
   De gouverneurs dienen het personeel van de ondergeschikte besturen er op te wijzen, dat ze door deze strikte toepassing van deze wetgeving en ik citeer uit de Franstalige tekst :
   ”en agissant de la sorte elles s’acquitteront d’un véritable devoir patriotique et collaboreront effectivement à la tâche entreprise par le gouvernement en vue de maintenir intactes la cohésion et l’unité de la patrie.!!!.”

   Hieruit volgt dus dat de eerbiediging van de taalwetgeving een daad is van civisme die bijdraagt tot de eenheid van het land en bijgevolg is de niet-eerbiediging ervan een daad van incivisme die bijdraagt tot het separatisme!!

   En voor alle duidelijkheid : de toenmalige Fransdolle minister Devèze, was een logeman, liberaal, en een volbloed Vlamingenhater. Een bron boven alle verdenking.
   Hieruit volgt dan ook dat Vivaldi een bende incivieken is, in afwachting van de volledige toepassing van de taalwetgeving. En “incivieken” horen niet thuis bij de overheid, maar eerder in de leeuwenkooien.
   Het wordt dan ook hoogtijd dat men m.b.t. Brussel gaat zien wat er werkelijk te zien valt, en niet wat men zou willen zien.

Reacties zijn gesloten.