Ik ben niet zo’n filmfanaat. Vroeger wel. Vroeger, toen de dieren nog spraken. Toen Antwerpen nog “Filmstad” was. Heel de buurt rond de Statiestraat was één groot, gezellig cinemafestijn. Cinema – het woord zelf – ook verdwenen. Vervangen door bioscoop of filmzaal. Vroeger, toen men nog geen oordopjes in je oren moest steken. Ach vroeger…
Daar gaat het hier nu niet om. Net gehoord op de radio dat Robin Williams overleden is. Elders in de wereld doen vervolgde christenen, jezidi’s, Israëli’s en Gazanen, zieke mensen alle moeite van de wereld om in leven te blijven. Robin Williams zag dat leven – naar verluidt – niet meer zitten. Even sta ik stil. Deze week twee onheilsberichten gehoord van vrienden, wiens leven door ziekte in gevaar is. Een jonge atleet van 28 die wacht op een donorhart. Een vriend van 68 die te horen kreeg dat hij kanker, fase 3, heeft. Zomaar. En ze zullen vechten om dit leven, dit éne leven dat zo kostbaar is, zo lang mogelijk te behouden. Ik ben triest. Mag het?
Als kleine huldeblijk aan Robin Williams, een fragment uit een film die gaat over leven en dood, over hoop en wanhoop, over een klein lichtpuntje in een oorlog. Good morning, Vietnam!
Good night, Robin Williams. Slaap zacht.
FVE
“””Ik ben triest. Mag het?”””” OK het mag , het is een van de weinige rechten die we nog hebben De vrolijke zijde van onze maatschappij is stillekes aan het verdwijnen !
Tsjonge tsjonge, op iedere nieuwssite wordt je ermee om de oren geslagen, en nu dus ook hier. Het lijkt wel of Obama zelf dood is. Ik dacht trouwens dat Robin Williams een zanger was.
Het is inderdaad een eigenaardig verschijnsel onder artiesten die alles hebben wat ze willen niets te kort komen, maar toch het leven op zich niet naar waarde kunnen schatten. Mensen die uit wanhoop uit het leven stappen kan je ook niet goedkeuren, maar is soms begrijpelijk. Hoewel de moed missen zoals Robin Williams om te leven is een groot gebrek, en voor mij onbegrijpelijk. Als acteur kon ik de man zeker waarderen, hij speelde grandioze rollen. Rust zacht nu je rust gevonden hebt.
Ik denk niet dat, dat alles hebben er iets toe doet.
Ik heb altijd medelijden als ik van een zelfmoord hoor, medelijden met de geestelijke pijn die, die persoon moet geleden hebben. Een pijn die alle lichamelijke pijn te boven gaat. Ik weet wat dat betekent. Toen mijn jonge, blonde zoon, nu bijna 10 jaar geleden, door een Koerdische asielzoeker werd neergestoken en aan de straatrand doodbloedde, bereikte die pijn de hoogste graad. Had men mij toen gezegd : kom mee, je wordt opgehangen, onthoofd, geëxecuteerd of ik duw je in de Schelde (ik heb aan een sprong in de Schelde gedacht) had ik geantwoord : graag.
Die pijn verzacht met de jaren, ze verdwijnt niet. Eén zaak is er positief aan : bij alle beslommeringen van het leven denk je : is het dat maar. En je bent voor niets of iemand nog bang.
We durven ons die situatie niet voorstellen. Van je kinderen moeten ze afblijven.
Echt? Kun je ons verwijzen naar een mediabericht?
Ik vind je reactie laag bij de grond. Ik kan je verwijzen naar verschillende Duitse kranten, omdat dit in Duitsland gebeurde + VTM, GvA en het Laatste Nieuws.
Hierbij mijn medeleven en innige deelneming! Ik kan mij niet echt voorstellen hoe jij je daarbij hebt gevoeld en nog voelt maar ik denk soms wel met schrik in het hart dat zoiets mijn zoon en kleindochter zou kunnen overkomen en hoe ik dan zou reageren.
Ik schrok hevig toen ik het vanmorgen om 06:00 (O my god it’s early…)
hoorde. Luister goed naar wat hij zingt na Danang me, Danag me…in de clips hierboven: opvallend hè??(hij heeft zich nl. thuis opgehangen)
En deze hilarische film(waar gebeurd verhaal, echte Patch Adams leeft nog)
krijgt te weinig aandacht…
Jiiiiihaaaaat
Bedankt. Die kenden we nog niet.
Tsjonge, het lijkt wel of Obama zelf dood is. Ik dacht trouwens dat Robin Williams een zanger was…
Je vrouw kent hem met 100% zekerheid!
Raymond van al de reacties die je hier al gepost hebt en waar sommige een blijk geven van een chagrijnige ingesteldheid is deze wel de ergste.
Ik denk dat hij daarvan geniet en ik ben zo dom geweest om hoger op zijn reactie te reageren.
Een groot man met een veelzijdig talent is niet meer. Blijkbaar leed hij aan een zware depressie. Een depressie wordt niet altijd herkend en wordt dikwijls aanzien als treurig zijn of neerslachtig zijn.
Zoals op het nieuws gezegd werd door een andere acteur “in wat hij deed was hij de beste” en dat treed ik volledig bij. Men zegde ook dat zijn talent te groot was voor het kleine scherm (tv) en dat was ook zo.
Het was iemand die heel bruisend en energiek zijn grappen en grollen bracht op een manier dat niemand kan nadoen. Al de stemmetjes waren ook onnavolgbaar. Hij was blijkbaar ook bipolar, een aandoening die iemand van zeer hoog naar zeer laag en terug laat gaan en die wisselende stemmingen met een depressie zijn ernstige aandoeningen.
Ik zal hem ook missen, zoals velen.
http://www.ad.nl/ad/nl/31680/Overlijden-Robin-Williams/article/detail/3717396/2014/08/12/Zegsman-Robin-Williams-hing-zichzelf-op-aan-deurpost.dhtml
Ter attentie van Raymond :
Een citaat in het Duits van de webstek Hartgeld rubriek Gesellschaft.
Dus nog een slachtoffer van “hebzuchtige vrouwen”, de ondergang van elke goede man!!!!
Neu: 2014-08-12:
[14:40] Blick: Robin Williams (†63) nimmt sich das Leben
Dies war besonders hart, weil Williams bereits seit längerem Geldprobleme hatte. In einem Interview verriet er, dass ihn seine zwei Scheidungen ruiniert hätten. «Die Leute sollten einfach Alimente in ‹All deine Knete› umbenennen. Damit wird dir dein Herz durchs Portemonnaie rausgerissen», so Williams.
Von seiner letzten Scheidung von Ehefrau Nummer zwei, Marsha Garces Williams, erholte sich der Hollywood-Star auch nach diversen Jahren finanziell nicht. Der Verkauf seiner 35 Millionen Dollar teuren Ranch in Nordkalifornien war die Folge. Damals begründete Williams den Verkauf mit «vielen offenen Rechnungen und einem Lebensstil, den ich mir so nicht mehr leisten kann»
Tergend is het dat vrouwen met de helft kunnen gaan lopen als het fortuin voor 90% door de man is opgebouwd.
De man moet niet zo idioot zijn te trouwen zonder voorafgaand contract waarin alle eventualiteiten gestipuleerd worden (prenupt). Als het “jawoord” en de liefde afhangt van de financiële mogelijkheden na een scheiding of overlijden, dan kan hij best de bruid laten lopen naar groene weiden. Omgekeerd idem dito.
Het is inderdaad zo dat bij een echtscheiding in Californië de vrouw op zijn minst de helft van alle bezittingen wordt toegewezen. Zelfs een vrouw die helemaal niets heeft bijgedragen, financieel, in het huwelijk. Er is een acteur (of was het een zanger) zijn naam ontgaat me, die daar ooit een parodie op maakte in een film dacht ik. Hij verwijst naar de vrouw die hij huwde en die hij uit de armoede trok en die bij de scheiding de helft van zijn fortuin eist, een fortuin dat hij al gemaakt had lang voor hij deze geldwolf leerde kennen.
Er zijn wel juridische middelen zoals een pre-nuptial agreement, iets wat wij een huwelijkscontract noemen en waarin kan bepaald worden, voor het huwelijk, wie wat krijgt in geval van een echtscheiding.
Echter, als je daar op staat zul je als oude rijkaard wel genoegen moeten nemen met een heel wat minder mooie en minder jeugdige vrouw…
Weg leeftijdsverschillen van 30 jaar en meer…