Wie kent hem niet, de aimable man, die met het Zangfeest opstond en ermee ging slapen? Hugo overleed, gisteren, in zijn slaap, zo maakte zijn zoon bekend. Enkele dagen geleden nog op de begrafenis van Lidwina Van Onckelen. Hugo was overal aanwezig waar de Vlaamse zaak aan bod kwam, probeerde boven de geschillen te staan. Quasi dagelijks publiceerde hij op facebook zijn vreugde en verdriet, deelde zijn bekommernis en zijn liefde voor ons Vlaanderen.

Zangfeest en Hugo Portier: een siamese tweeling. Jarenlang vrijwilliger, dan voorzitter, vervolgens weer vrijwilliger. We keken telkens weer uit naar zijn anekdotes over het Zangfeest. Hopelijk heeft hij er een aantal op papier gezet zodat we ze gebundeld nog eens kunnen doorbladeren.

Het ga je goed, Hugo. We zien elkaar weer, daar in het stukje Vlaanderen in de hemel!

Doodsbrief en mogelijkheid tot betuigen deelneming, klik hier. We zullen jou in onze herinnering en in ons hart blijven dragen. Dit lied is voor jou, Hugo: