Voortdurend wordt er ons rond de oren geslagen met de bijbel der neo-geslachten, waarover naar verluidt niet in de reproductieve lichaamsdelen, maar wel in het koppeke, beslist wordt. Maar als het gaat om huiselijk geweld, dan weet het Duitse justitie zeer goed waar de klepel al dan niet hangt. Plotseling wordt het geslacht, zoals vanouds, (h)erkend.

Het Bundeskriminalambt deelt mee (twitter):

haben wir heute die Zahlen Häuslicher Gewalt für das Berichtsjahr 2022 vorgestellt. Häusliche Gewalt beinhaltet die Partnerschaftsgewalt und die innerfamiliäre Gewalt. (1/3)

Bundeslagebericht Häusliche Gewalt 2022:

240.547 Opfer = + 8.5%, wovon 71.1% weiblich, 28.9% männlich

Alle tussen-, aangepaste, getrukeerde en verzonnen geslachten komen niet voor in de cijfers van huiselijk geweld. Worden neo-geslachtsmensen miraculeus genetisch gemodificeerd tot lammetjes? In elk geval schijnt de Duitse justitie onmiddellijk zeker te zijn van het geslacht der daders. Plotseling wordt de aloude geslachtenindeling herontdekt. Ook al blijven de regenboogactivisten hardnekkig beweren dat het “ware” geslacht slechts zelf kan aangevoeld worden en dat niemand, vooral de overheid niet, dit kan aantonen.

Hoe kan de Duitse justitie, dat mensen voor de rechtbank sleept als ze een “verkeerd” persoonlijk voornaamwoord of aanspreekvorm gebruiken, plotseling weten of een dader een mannetje of een vrouwtje is? Heeft de politie bij hun tussenkomst de dader(essen)s naar hun geslacht gevraagd? En moet die bewering dan niet ook nagegaan en gestaafd worden? Is het ondenkbaar dat sommigen hun vrijheidsberoving liefst willen doorbrengen in een vrouwengevangenis? En wat met de andere, de duizenden vage en onbewijsbare geslachten?

Bestaan er geen statistieken over huiselijk geweld bij de regenboogfanaten? Hoe kan een rechter een rechtvaardig oordeel vellen als hij niet weet welk vlees hij in de kuip heeft?