“En zo zijn we weer bij de bizarre status van de beroepsjournalist als zelfverklaard orakel én belezer van de “kleine man”.

Ook het mediatieke mea culpa na Trump is doordrongen van paternalisme en begeerte om terug controle te krijgen op de verhaallijnen.

Het idee van de gewone man die moet “begrepen” worden, is nu net het verlengstuk van het elitarisme dat ervoor zorgde dat verkiezingszondagen als “Zwarte Zondagen” worden gebrandmerkt.

Het gaat uit van hetzelfde idee dat er zoiets als een slimme, verlichte journalist met perskaart bestaat die analyseert, synthetiseert, duidt, met het publiek, de massa, als voorwerp en hooguit klankbord.”

“Vanaf nu worden we eerlijk”, en ander media-culpa-gezwets na 8 november

Na de Trump-zege en de verslagenheid bij weldenkend-links dat weigert de consequenties van het democratische spel te accepteren, is het nu de beurt aan de pers om een mea culpa te slaan: ze hebben het niet zien aankomen, er is iets misgelopen, wat gedaan. Waarmee ze dus eveneens toegeven dat ze de uitslag niét als “billijk” aanvaarden en als een accident-de-parcours beschouwen.
Op zich zijn die sorry-verklaringen best wel vermakelijk. Ze hebben de “kleine man” niet begrepen en hun eigen mening voor waarheid verkocht, zo blijkt nu.  Lees verder bij Acta Sanctorum…