De EU staat gewoon toe dat een in feite failliet land zich nog dieper in schulden steekt om een net zo failliete bank van de ondergang te redden.
Geen bank in de EU komt meer in aanmerking om failliet te gaan dan de Italiaanse Monte dei Paschi. Toch stemde de EU bliksemsnel in met een peperduur reddingsplan. Net nu de Europese bankenunie het toezicht op de grootbanken heeft toevertrouwd aan de ECB. Waarom? Edin Mujagic legt het cv van de Italiaanse ECB-president Mario Draghi ernaast en heeft zo zijn vermoedens. Hoe onafhankelijk is de ECB eigenlijk?
De oudste bank ter wereld, de Italiaanse Monte dei Paschi di Siena, is het zorgenkindje van de eurozone. En dat al enige tijd. De recente, volgens velen overigens nog steeds te soepele, stresstest van de Europese Centrale Bank (ECB) wees al uit dat Monte dei Paschi de zwakste van de grote banken uit de eurozone is.
Om een faillissement te voorkomen moest de bank voor het einde van de maand december 5 miljard euro aan nieuwe aandelen verkopen. Een bank die overigens in veel Europese hoofdsteden in hartje centrum in de meest imposante gebouwen kantoor houdt en soms zelfs, zoals in Parijs, meer dan één kantoor in het centrum heeft. Lees meer…
https://youtu.be/UO1YdqwMP5Q
https://youtu.be/AZaYCgTmfcw
De euro en de ECB zijn één grote zwendel. Wat wil het geval? Door sinds maart 2015 ELKE MAAND 60.000.000.000 euro’s bij te drukken (later zelfs verhoogd naar 80.000.000.000) is de euro niets meer waard. Dat ziet men aan de spaarrente. Voorlopig maximum 0,11% jaarrente toch weer 3% tot 4% op leningen. Reken de bankenwinst maar uit. Op de boekenbeurs van 2015 vroeg ik aan beursgoeroe Paul d’Hoore waar al die schuldenbergen feitelijk zitten? Wel die zitten bij de “financiële markten”.
En wie zijn die financiële markten dan wel ? Euh, dat zijn de institutionele beleggers, versta de pensioenfondsen, de verzekeringsmaatschappijen (levensverzekeringen), de beleggingsfondsen, en de banken. Zij creëren m.a.w. schulden aan zichzelf MAAR intussen moet de modale burger die nog werk heeft tevreden zijn met loonmatiging, of een lagere uitkering bij werkloosheid of ziekte, hogere elektriciteitsfacturen, hogere waterfacturen, minder spaargeld, een lager pensioen (veelal ontoereikend om een rusthuis-kamer te betalen) om de zelf gecreëerde neerwaartse spiraal ZOGEZEGD te financieren. Als dank krijgt de gewone consument de zwartepiet omdat hij/zij te weinig consumeert, maar hij heeft netto gewoon minder te besteden… uitgezonderd dan de beroepsvoetballers die tegenwoordig voor minder dan 20.000.000 euro/jaar het voetbalterrein niet meer willen opkomen.