Als de filosofie de realiteit inhaalt…
Uit ′′Die Obsoleszenz des Menschen“, 1956, (vrij vert.: “De slijtage van de mens”) van Günther Anders:
“Om elke revolte bij voorbaat uit te schakelen, moet men niet gewelddadig worden. Hitlers methoden zijn verouderd. Men moet gewoon een algemene conditionering op punt stellen, die zo sterk is dat het idee van een revolte zelfs niet meer overwogen wordt.
Ideaal zou zijn iedereen vanaf de geboorte te programmeren zodat ze hun aangeboren biologische vaardigheden zelf beperken. Vervolgens moet men de conditionering voortzetten doordat men het onderwijs drastisch vermindert om hen in een vorm van beroepsvolgzaamheid te leiden. Een ongeschoold individu heeft slechts een kleine denkhorizon en hoe langer zijn gedachten bij middelmatige zorgen beperkt blijven, des te minder kan hij weerstand bieden. De toegang tot de kennis moet steeds moeilijker en elitairder worden. Moge de kloof tussen volk en wetenschap vergroten en informatie voor de man met de pet met subversieve inhoud verdoven…
Vooral geen filosofie. Ook hier moet men overtuigingskracht en geen geweld gebruiken: via de tv massaal amusement uitzenden, amusement die altijd emotioneel of instinctief is. Men moet de gedachten vullen met zinloze en speelse inhoud. Het is goed het denken te verhinderen door ononderbroken muziek. Seksualiteit zal op de voorgrond van de menselijke interesses staan. Een betere sociaal kalmeringsmiddel bestaat er niet.
In het algemeen wordt ervoor gezorgd dat het leven ernstig bedreigd wordt, al dat wat waarde heeft, dat een konstante lichtvoetigheidspolitie behouden wordt opdat de euforie van de reclame tot de standaard van het menselijk geluk verheven wordt én het voorbeeld van vrijheid wordt. De conditionering zal dan vanzelf tot een situatie voeren dat de énige angst – die onophoudelijk gevoed moet worden – eruit bestaat schrik te hebben om uitgesloten te worden uit het systeem en bijgevolg niet meer aan de geluksvoorwaarden te voldoen.
De op deze wijze gemaakte massamens moet behandeld worden zoals hij is: een kalf. Een kalf dat moet bewaakt worden zoals deel uitmakend van een kudde. Alles wat zijn inzicht doet inslapen is sociaal goed; alles wat hem eventueel kan wekken moet belachelijk gemaakt, bestreden worden.
Elke leer die het systeem in twijfel trekt, moet onmiddellijk als opstandig en terroristisch bestempeld worden en zij die deze leer volgen en steunen, moeten dan ook als zodanig behandeld worden.”
Günther Anders (echte naam Günther Siegmund Stern; geboren op 12 juli 1902 in Breslau, gestorven 17 december 1992 in Wenen, Duits-Oostenrijkse filosoof, dichter en schrijver. Hij hield zich bezig met ethische en technische problemen van zijn tijd, met als hoofdthema: de vernietiging van de humaniteit. Mede-oprichter en leider van de anti-atoombeweging, techniekcriticus en mediafilosoof, gedichten- en verhalenauteur. Veelvuldig onderwerp van doctoraatsverhandelingen en scripties. Van 1929 tot 1937 was hij met meer bekende én omstreden Hannah Arendt (1906-1975) getrouwd. Meer bij: Günther Anders, de onverdraagzame