Beroepspolitiekers geloven in hun kunnen en blijven maar steeds nieuwe wetten stemmen. Het is echter met de dag duidelijker aan het worden dat al die nieuwe wetten niet enkel tot niets dienen maar erger nog onze samenleving meer en meer ontwrichten.

Een belangrijke vaststelling is dat de zogenaamde middenstand als sneeuw voor de zon aan het verdwijnen is en we op deze wijze in de toekomst alleen nog maar met minder sympathieke multinationals zullen blijven zitten.

In “de Zondag” van 19 mei lezen we op de frontpagina: FOOR IN VRIJE VAL.
Volgens “de Zondag”, die informatie heeft ontvangen van UNIZO, blijkt dat Belgie vandaag 15% minder foorkramers telt in vergelijking met 2003.

In hetzelfde nummer lezen we ook een bijdrage waarin men schrijft dat tussen 2010 en 2011 er niet minder dan 10% van de hotelinrichtingen in Vlaanderen zijn verdwenen. Van de 1322 hotels die Vlaanderen telde, bleven er één jaar later maar 1199 meer over!

Ook nog in hetzelfde nummer kan men een bijdrage vinden in verband met onze benzinestations. Onder de titel HELFT MINDER TANKSTATIONS vernemen we dat er van de circa 6000 stations in de jaren 70 er nu nog ongeveer de helft namelijk 3000 overblijven.

De oorzaak van deze achteruitgang blijkt steeds dezelfde! Door het stijgende aantal nieuwe wetten worden er steeds nieuwe eisen gesteld die grote investeringen vergen en die door de kleine spelers niet meer kunnen worden betaald. Niet zelden worden absurde eisen gesteld onder de mom van veiligheid. Zo vertelde ons een hotelier van een klein hotel aan de kust dat hij in jaren geen rolstoelpatiënt als klant heeft gehad maar om zijn hotel in regel te stellen met nieuwe vereisten voor rolstoelgebruikers hij een absurd bedrag zou moeten investeren.

Door al die nieuwe wetten speelt de overheid in de kaarten van de zeer grote bedrijven en van de multinationals. Ook de vakbonden steunen deze evolutie omdat er voor hen bij de kleinere bedrijven weinig of niets te rapen valt.

We betreuren deze gang van zaken en menen dat deze evolutie een nadeel vormt voor de kwaliteit van onze samenleving.Zoals de toestand nu reeds is in vele dorpen en kleinere steden van de USA, waar men geen warme bakker; geen slager; geen café of dagbladwinkel meer kan vinden maar alleen één grote supermarkt, slagen we ook in ons land die richting in.

Het is jammer te moeten vaststellen dat de steeds toenemende invloed van de overheid in ons dagelijks leven steeds het omgekeerde resultaat blijkt te hebben dan het doel dat werd nagestreefd namelijk: gelukkiger worden !

Men zegge het voort…