… vanuit een Turks-nationalistisch perspectief
Opdat u zich zou realiseren dat de droom van het nieuwe Ottomaanse Rijk niet uitsluitend een fata morgana van de Verheven Leider is, bieden wij u dit getuigenis van een Turk aan. Lees ook de reacties der kiijkers onderaan.
“L’une des pires choses qui soit arrivée à l’Empire ottoman après la Première Guerre mondiale a été la signature du traité de Lausanne le 24 juillet 1923. Le traité contient plusieurs dispositions, mais le pire a été la confiscation de tout l’argent de l’Empire ottoman, renoncer à ses droits au Soudan et en Égypte et renoncer à sa souveraineté sur Chypre, la Libye, l’Égypte, l’Iraq et le Levant. La durée de validité de ce traité a été fixée à 100 ans à compter de sa signature, ce qui tombe en 2023.”
Ned. vert.: “Eén der ergste zaken dat het Ottomaanse Rijk overkwam na WOI was de ondertekening van het Verdrag van Lausanne op 24 juli 1923. Het Verdrag omvat verschillende schikkingen, maar het ergste was wel de inbeslagname van al het geld van het Ottomaanse Rijk, het afstand doen van de rechten op Soedan en Egypte en op het soevereiniteitsrecht van Cyprus, Libië, Egypt, Irak en de Levant. De geldigheidsduur van dit verdrag werd vastgesteld op 100 jaar, beginnend bij de ondertekening, die verstrijkt in 2023.”
M.a.w. Turkse nationalisten gaan ervan uit dat de afspraken over de verdeling van het (oude) Ottomaanse Rijk in 2023 vervallen.
Wie niet ziende blind is, moet opgemerkt hebben dat Erdogan stilaan maar zeker de huidige grenzen van Turkije verplaatst, de Turkse invloedsfeer uitbreidt. Het begon met de bezetting van Noord-Cyprus in 1974, de massale volksverhuizingen van Turken naar het westen, aangemoedigd en gecontroleerd door de tandem Diyanet/DITIB*, vervolgens de bezetting van Noord-Syrië in 2019 (… mogelijk gemaakt door de VSA en de EU, die gewoon toekeken naar Erdogans démarche, zgz. om zijn grensstreek te beveiligen tegen terroristen, lees: Koerden) , de uitbreiding naar Irak in 2020 (zgz. omwille dezelfde veiligheidsredenen), de bemoeienissen in Libië in 2019, ondersteund door zijn terroristisch vreemdelingenlegioen, de opzettelijke aanvaringen met Griekenland (en de EU, die als een konijn op een lichtbak toekijkt hoe een EU-kandidaatland zich zaken permitteert die bv. Hongarije quasi ter plekke zouden doodgebliksemd hebben) over territorium en vluchtelingen in recente jaren, de proefboringen in Griekse territoriale wateren in 2020 en ten slotte ging de Turkse interesse ook naar Nagorno Karabakh, waar Armenië opnieuw het slachtoffer dreigt te worden van de Ottomaanse heerserswaanzin.
*’De invloedrijkste onder deze Duitse islamverenigingen is DITIB ofwel Turks-Islamitische Unie van de Instantie voor Religie. Zij telt negenhonderd moskeegemeentes. Keleks oordeel over DITIB liegt er niet om: ‘Zij interesseert zich niet voor de mening van de Duitse publieke opinie. DITIB voelt zich onaantastbaar, want zij heeft een machtige beschermheer, de president van Turkije, Recep Tayyip Erdogan. En die wenst geen Duitse of hervormingsgezinde islam, maar zweert juist sinds het begin van zijn ambtstijd de gelovigen in op een nationalistische en islamistische koers.’ (Uit: Turkse organisaties in Duitsland onder vuur)
Bovengeplaatste video is geen uitzondering: er circuleren talrijke voorbeelden en oproepen. Benieuwd wanneer de VSA en de EU zich realiseren dat ze een slang aan hun borst gekoesterd hebben… een bijzonder vraatzuchtige wurgslang, bovendien voorzien van giftanden.
Als Erdogan rechtlijnig is, dan moet en zal hij ook opnieuw het Kalifaat oprichten. Eén probleem: de dynastielijn van de laatste kalif, Abdülmecit II, is met de laatste afstammeling Bayezid Osman, in 2017 uitgestorven. Wedden dat Erdogan, die zichzelf tot de “Verheven Leider” uitgeroepen heeft, een nieuwe dynastie zal oprichten, waarbij het sultanaat het hoogste doel is. Zijn AK-partij (Partij voor Rechtvaardigheid en Ontwikkeling) mag dan in de mottenballenkleerkast rusten in vrede.