Het macronisme: een satirische kijk

De traditionele communisten zijn niet onze medestanders maar ze hebben soms heel rake analyses. Georges Marchais van de Franse Communistische Partij waarschuwde al in 1981: “Stop de immigratie, de officiële en de clandestiene.” 

21.2.1981

Als zomerlectuur vond ik een analyse van “Le gros rouge qui tâche”. Dat is geen naam van een wijnhandel maar een marxistische en rabelaisiaanse site. Rabelais was een satiredichter uit de Renaissance bekend van zijn baldadige en vraatzuchtige reuzen Gargantua en diens zoon Pantagruel. Een geestesverwant van de sociale satire van onze Reinaert de Vos en Pieter Breughel.

Hier Pantagruel-balladen uitgevoerd in Oostmalle (2007):

Macron is geen Nero

Hier vindt u het bewuste artikel: Le temps de la clarification : Chroniques d’une anarchie annoncée – Le Gros Rouge qui Tâche (grosrougequitache.fr)

Deze titel zegt al wat er Frankrijk te wachten staat na de overhaaste zomerverkiezingen. Bestuurloosheid of, zoals de oude Grieken zeiden, “anarchie”.  Die wisten al dat “democratie” na verloop van tijd degradeert in “oligarchie” (de heerschappij van de weinigen) en die kan degraderen in “anarchie” of/ en “tirannie.

Stel nu dat de situatie verder escaleert. Zal Frankrijk met de totaal uit de hand lopende staatsschuld onder voogdij van de Europese Centrale Bank gesteld worden? Dat is gebeurd met Italië in 2011 met de technocratenregering van Monti. Vanaf 2007 is Griekenland onder de voogdij van de troïka gekomen: EU, Europese Centrale Bank en IMF…

Is Macron dan een tiran? Een Nero die vedelt terwijl de stad in brand staat? De schrijvers van het artikel merken fijntjes op dat Nero veel deed voor de “populares” (het gewone volk) om hun steun te hebben in zijn conflict met de senatoren (de grootgrondbezitters) en bij het volk geliefd was. Dat is bij Macron niet het geval…

Een Heliogabalus?

Maar suggereren ze, er is ook de jonge Heliogabalus (202-223), een Syrische Baal- en Helios-priester (de zonnegod),  die keizer geworden is en na vier jaar vermoord werd. Hij werd voorafgegaan door keizer Macrinus (!!). Heliogabalus zag zichzelf als een incarnatie van de zonnegod en zijn plezier was volk zowel als senatoren te choqueren. Hij omringde zich met travestieten en transseksuelen (o.a. gecastreerde slavenjongens). Hij is het type van de psychopathische leider zonder enige empathie.

Typt u “transgender emperor” in Google, dan ziet u direct vele links naar Heliogabalus. Deze historische video verdedigt Heliogabalus’ reputatie.

Rassemblement National (RN)

De schrijvers constateren heel terecht dat de RN de grootste arbeiderspartij is, ze scoort hoog in de oude industriegebieden. Dat zijn de gebieden die al heel lang ontkerstend zijn. Daar vond de Franse Revolutie destijds het meest weerklank.

Macron, een Mozart van de financiën?

Hij had die naam ook in het buitenland toen hij zeven jaar geleden ontslag nam als minister om zich op zijn presidentscampagne te kunnen voorbereiden.

De partij van Macron scoort in gebieden die lang katholiek gebleven zijn (bv. Maine, Anjou..). Die gebieden hebben nog altijd een economische dynamiek en de kiezers daar voelen zich meer met de EU en de globalisering die de EU voorstaat, verbonden dan de arbeiders uit het noorden en oosten. Macron scoort ook goed bij… gepensioneerden. Die geloven blijkbaar dat hij “de Mozart van de financiën” is en hun door hem deels geprivatiseerde pensioenfondsen (Blackrock) welvaartvast zal houden…

Het Nieuwe Volksfront, een volksbedrog

Dat stellen de schrijvers van het artikel onomwonden. Er zijn voorheen ook al linkse coalities geweest. Zo konden heel kleine linkse partijen toch nog enkele verkozenen houden. De voortrekker was altijd de oude rat in het vak Mélenchon. Hij is een oud-medewerker van Mitterrand.

Nu is de voortrekker Raphael Glucksman, zoon van de filosoof. “Juif avec une orientation chrétienne”, volgens de Times of Israel, waarmee hij alle kanten uitkan. Een heel dubieuze figuur. Hij heeft de resten van de vroegere Socialistische Partij van Hollande overgenomen en een verbond gesloten met Mélenchon. Die heeft zijn voorwaarden moeten aanvaarden: anti-Russisch, pro-Oekraïens, pro-Israël, pro-EU, pro-Amerikaans, pro-euro… enz. De schrijvers noemen hem nog min of meer een CIA-agent met een duister verleden.

Een CIA-agent als spil van Het Nieuwe Volksfront

Glucksmann is van 2008 tot 2011 raadgever geweest van de Georgische leider Saakashvili net na de mislukte militaire operatie in Zuid-Ossetië. Die bergprovincie bewoond door Ossetiërs had zich afgescheiden en daar waren volgens akkoorden Russische peace keeping troepen ondergebracht. In juli 2008 viel Saakashvili daar binnen met huurlingen uit NAVO-landen en moderne NAVO-wapens. De Russen drongen binnen via bergtunnels en in vijf dagen hadden ze Saakashvili teruggedrongen tot in zijn hoofdstad.

Het is duidelijk dat deze militaire operatie een CIA-signatuur had. Glucksmann moest dan achteraf voor CIA-pionSaakashvili de schade helpen beperken. De Georgiërs hebben echter Saakashvili na een paar jaar gedumpt. Hij is dan maar gouverneur geworden van een provincie in … Oekraïne. Een troostprijs van de CIA? Twee jaar geleden bij de terugkeer in zijn land is hij dan wegens corruptiezaken gevangen gezet.

Hier de clip van 14 jaar geleden:

Bardella (RN) heeft hem heel terecht daarover aangepakt tijdens de debatten in juni 2024.

U merkt Glucksmann zijn onvoorwaardelijke steun aan Israël in Gaza. Die man is de spil van het linkse Volksfront. De schrijvers noemen dit Volksfront terecht een volksbedrog van groot formaat.

Tenax