“J’èt véél geliek, moatje, t’is Bert mè un “e” van pen en pet” en géén Bert-dat-eerder-ip-un Bert met een “i” trekt.” –> een Westvlaamse i en geen Aaantwaarpse ie (meer dus ook verkeerd in dit laatse vorbeeld) 🙂
Het moet en het zal Bert zijn, zo lang het maar niet den bleiter is.
“J’èt véél geliek, moatje, t’is Bert mè un “e” van pen en pet” en géén Bert-dat-eerder-ip-un Bert met een “i” trekt.” –> een Westvlaamse i en geen Aaantwaarpse ie (meer dus ook verkeerd in dit laatse vorbeeld) 🙂
Het moet en het zal Bert zijn, zo lang het maar niet den bleiter is.