Echt dood is men als niemand nog aan hem/haar denkt, zegt men.  De overleden Hubert Martini uit Trier zal niet zo snel vergeten worden.  Daar heeft hij zelf voor gezorgd met de waarschijnlijk eerlijkste overlijdensaankondiging ooit.

“Ik, Hubert Martini (open, eerlijk en wrokkig) meld me hiermee van het leven af”, begint de aankondiging in de “Trierische Volksfreund”.  In de eerste paragraaf dankt hij zijn “wonderbare vrouw”, zijn zoon, de kleinkinderen en zijn vrienden.
“Dank ook aan mijn Turkse vriend Mustafa – de toegang tot zijn (gedeeltelijk steeds vreemd gebleven) familiecultuur was niet altijd zonder pijn voor mij”, schrijft Martini.  Hij zou altijd eerlijk tegenover hem geweest zijn.  “En openheid en eerlijkheid waren altijd belangrijk voor mij.  Velen heb ik daarmee pijn gedaan en dat was goed zo”, stelt Martini.
Op zijn uitvaart verbood de “overtuigde atheïst” rouwkledij.  “Voor zover er bloemen zouden zijn, dan aub slechts gele en oranje lelies zonder sterke geur.”

Opvallend duidelijk is de laatste paragraaf: ‘de andere vijf kinderen van zijn ouders’, – hij weigert hen broers en zusters te noemen -,  hun partners en kroost verbiedt Martini aan zijn begrafenis deel te nemen.

Klik op video.

Op het rouwkaartje “Wer nicht vom Fliegen träumt, dem wachsen keine Flügel”  Vrij vertaald: wie niet durft te dromen zal ook geen dromen kunnen waar maken.