Verblijfrecht voor iedere tafelschuimer. De bio-Duitsers moeten liefst zo snel mogelijk afgemaakt worden. Spijt dat het bij WWII niet gelukt is. De dood van het eigen volk als hoogste doel.
Golfbrekers
Vlaams-radicale blog: verbonden maar niet aan banden
Op 22 augustus bracht mijn lijfblad Hagalil een artikel onder de titel “Dass nach der Nacht der Nazi-Barbarei die Freiheit siegen und die Periode des Sozialismus anbreche”
Ik vermoed dat de redactie van Hagalil heel tevreden zal zijn met die Linke.
Verder verneem ik in mijn zelfde lijfblad dat Yakov Hadas Handelsman, na vijf jaar Duitsland verlaat. Hij was ambassadeur voor Israël.
Uitgerekend hij kwam in Duitsland terecht, vertelt hij. Terwijl hij uit een ouderlijk huis komt waar het ondenkbaar is om Duitse producten te kopen. (Ik wist niet dat die boycot uit 1933 nog bestond) om nog te zwijgen om er naartoe te rijden.
Zijn vader behoort tot de inmiddels grote groep – als ik al de enigen optel – die als enige van de familie de Shoa heeft overleefd. ‘t Kwam omdat hij op tijd naar Eretz Israël kon vluchten.
Ook de vader van zijn vrouw behoort tot diezelfde groep die als enige van de familie de Shoa overleefde.
Hij heeft vriendelijke Duitsers ontmoet (dat zullen die Linke niet graag horen) maar voor hem zal de dynamiek van de Duits-Israëlische samenwerking nooit vanzelfsprekend worden.
Lehitraot – Auf Wiedersehen zegt hij nog. Want op 5 Elul 5777 (27.08.17) is hij ribbedebie.
Het komt zelden voor, maar het gebeurt.
Intermydia.org, is een links portaal dat zich graag met drek bezig hield. Ze hebben nochtans zo overdreven zodat het Duitse ministerie van binnenlandse zaken heeft moeten ingrijpen. Ze werden van het net gehaald. Bij een huiszoeking werden diverse gevaarlijke spullen gevonden zoals Butterfly-messen.
Het wapen van het woord volstond voor hen blijkbaar niet.
Waarom ze in de media het etiket van gevaarlijke linkse-extremisten niet kregen op gekleefd, zoals dat voor padvinders van rechts gebruikelijk is, is mij een raadsel.