Advocaat Fernand Keuleneer kijkt met verbazing naar het “hoog vaudeville-gehalte” bij de discussie over het al dan niet handen drukken van een vrouw naar aanleiding van het bericht dat de “vrome jood” Aron Berger op de Antwerpse lijst van CD&V zou staan. Wat kunnen we leren?

Een politieke partij is geen interreligieus genootschap…
Een kandidaat is geen ambassadeur of vertegenwoordiger van “zijn gemeenschap” bij die partij…
Heeft CD&V soms een expliciet programmapunt of een expliciete statutaire bepaling over verplicht handenschudden?…
Het gaat nu over joden vs moslims, zoals ze door ons gepercipieerd worden…

Lees hier heel het opiniestuk van Mr. Fernand Keuleneer