Op een vraag van de Duitse krant Bild-Zeitung stelde het Duitse Bundeskriminalamt (BKA of Duitse federale recherche) dat statistisch gezien dagelijks twee meisjes of vrouwen in Duitsland het slachtoffer worden van groepsverkrachting door mannen.

Eén op de twee verdachten van deze groepsverkrachtingen heeft niet de Duitse nationaliteit. Vooral mannen uit islamitische landen, zoals Afghanistan, Syrië of Irak plegen deze criminele feiten.

Gemeten aan het geringe aandeel in de totale Duitse bevolking zijn in het bijzonder Afghanen proportioneel oververtegenwoordigd. In 2018 bijvoorbeeld maakten zij 0,3 procent van de bevolking uit, maar waren ze in minstens 6 procent van alle groepsverkrachtingen verdachten. Het overgrote deel van de verkrachtingen gebeurde nog vooraleer de asielaanvraag was behandeld.

“Steeds hetzelfde basispatroon”: Volgens Bild registreerde het Bundeskriminalamt in 2020 in totaal 704 aangiftes van groepsverkrachtingen, in 2019 waren dat er 710 en in 2018 659 gevallen. Criminoloog Christian Pfeiffer verklaarde dat hij bij de daders “steeds hetzelfde basispatroon” ziet terugkeren.

“Het gaat om gefrustreerde jonge mannen, die er niet in slagen van hun leven een succes te maken”. Ze komen uit een cultuur, waarin de mannen de dominerende rol in de maatschappij spelen. In Duitsland komen ze echter terecht in de rol van de buitenstaander. “Ze merken dat ze slecht liggen bij meisjes en vrouwen”. Uit hun eigen cultuur vinden ze in Duitsland geen vrouwelijke partners, omdat slechts weinig Afghaanse vrouwen gevlucht zijn. En dan volgt frustratie, agressie en geweld, aldus Pfeiffer.

Kan allemaal wel waar zijn, natuurlijk, wat wetenschapper Pfeiffer als verklaring meegeeft. Alleen: waarom gaan blanke mannen, die geen succes hebben bij vrouwen, niet massaal over tot groepsverkrachtingen?

Google even “Gruppenvergewaltigung” en tel de hoeveelheid “gevallen” er op u afkomen. De jongste van enkele dagen geleden. Overal, in elk EU-land waar de verrijking voet aan wal zette, dezelfde problemen: