Een kind wordt met zijn moeder op de treinsporen geduwd. Zomaar. Een armlengte is blijkbaar niet genoeg. Moet een perronbreedte zijn. Kind sterft. Na twee dagen wordt er in Duitse media eindelijk toegegeven dat de dader niet in het rechtsextreme acitvisme moet gezocht worden. Integendeel. En dan krijg je dit als pleister op de wonde of noem het gerust een mes in de rug:

“Ach. In het autoverkeer sterven jaarlijks meer dan 3000 personen. Zonder veel discussie. In het treinverkeer sterft één persoon. Interview met de baas van de Veiligheidsdienst, minister onderbreekt zijn vakantie. Aub de verhoudingen in het oog houden. “

Voilà. Een Duitse Groene relativeert en houdt de relativiteit angstvallig in het oog, want een blank kind, een bio-Duits kind heeft niet meer waarde dan blikschade. Een kind en zijn moeder (die zich nog kan redden) worden op de sporen van een trein geduwd door Eritreër, die sinds jaren een veilige thuis en toekomst in Zürich aangeboden kreeg. Relativiteit??? Racisme???

Mogen we een voorspelling doen? “Verward”.