… of hoe de cultuurgoden door het publiek van hun troon gestoten werden!

U weet intussen dat een toneelstuk, een opera, een balletopvoering… zich in de huidige tijden niet meer aan het vanouds bekende scenario houdt. Geslachten, rassen, decors, kostuums… worden naar heug en meug vlotjes ingewisseld, verbannen en aan de moderne tijd aangepast. Het gaat om interpretatie, niet om de inhoud. Zelfs de Götterdämmerung, de laatste opera van Wagners “Ring des Nibelungen” bleef niet gespaard van de moderniseringsdrang van regisseur Schwarz & co. die zijn eigen stempel op Wagners bekendste meesterwerk wilde drukken.

Maar het publiek liet dit niet zomaar passeren. Van klassiekers als de Götterdämmerung blijf je met je verwaande neo-interpretatie vingers af!

De FAZ berichtte als volgt: “Ein Stinkefinger fürs um Deutung bemühte Publikum“… een middenvinger van het publiek dat heel het boeltje niet meer begrijpt…

“Afscheid van de voorspelbaarheid der wereld: na de “Götterdämmerung” ontlaadt zich in Bayreuths de gebalde haat van het publiek op Valentin Schwarz, de regisseur van de nieuwe “Ring”. Dit fiasco onthult veel over onze situatie.

Een terechtstelling, niets anders: het publiek in het Festspielhaus van Bayreuth geselt en en hakt akoestisch het hoofd af van de regieploeg van Valentin Schwarz, zijn decorontwerper Andrea Cozzi en kostuumontwerper Andy Besuch door middel van boegeroep, gefluit en gevloek. De sfeer is geladen. Eén der weinige Schwarzfans op rij 19 kan met zijn “bravo” niet veel bereiken; de vrouw achter hem joelt hem met haar “boe” neer, waarop hij woedend reageert met een venijnig “Houd je bek, stomme geit!” Dreigingen over klacht neerleggen gaan over en weer.

Hier breekt een vulkaan met ingehouden woede los. Ca. 2000 mensen geven zich rekenschap van een investeringsruïne; ze snappen de wereld niet meer. Normaal is hun publiek volgzaam, ja zelfs, enthousiast. In de pauze reageren twee medewerkers van de kostuumontwerpers: “Typisch oude mensen! Zij willen altijd dat hetgene dat ze zien en dat waarover gezongen wordt overeenstemt. Eén op éen-relaties. Hoe primitief! Het is juist uit de niet-samenhang dat er gevoelens ontstaan. En dat is theater!”

Tot zover de FAZ; de rest zit achter een betaalmuur. Applaus voor het publiek!

Enkele reacties:

“Het leek wel de Muppetshow!”

“Een half-geslaagd experiment van radicaal revisionisme!”