De papieren tijger van de N-VA
De N-VA zat de laatste tijd met enkele prangende problemen. Er was een personeelsprobleem met haar fractieleider in de Kamer. Daarnaast waren er de jongste peilingen die een heropstanding van het Vlaams Belang voorspellen. Een heropstanding die naar mijn mening niet alleen het gevolg is van het falende asielbeleid van deze regering, maar ook van de teleurstelling die leeft bij veel Vlaams-nationalisten en Vlaamsgezinden, die al hun hoop op de N-VA hadden gesteld om Vlaanderen verder te ontvoogden. IJdele hoop helaas. En er waren tot slot ook die speldenprikken vanwege enkele gezaghebbende figuren uit de Vlaamse Beweging, over de communautaire omerta die bij de N-VA heerst.
Daar moest iets aan gedaan worden, en het leidde tot de beslissing om Hendrik Vuye naar de uitgang van het fractievoorzitterschap te leiden en dat diplomatisch in te kleden door hem de opdracht te geven om voor de N-VA het pad naar een confederaal België uit te tekenen. De N-VA hoopt hiermee twee vliegen in één klap te slaan. Een oplossing voor het ‘probleem-Vuye’, en haar communautair blazoen oppoetsen.
Inpikkend op dit laatste: is dit nu de communautaire heropstanding van de N-VA? Meer ten gronde en daarmee samenhangend: waartoe leidt deze nieuwe communautaire strategie van de N-VA? Het antwoord is helaas eenvoudig: ze leidt naar nergens en vooral niet naar verdere Vlaamse ontvoogding. Wie immers de weg van het Belgisch legalisme wil volgen, zoals de N-VA, botst altijd op het veto van de Franstaligen er dingen zijn die hen niet aanstaan, zoals écht Vlaams zelfbestuur, confederalisme of Vlaamse onafhankelijkheid. Dit initiatief is dan ook een doodgeboren kind. Als het de N-VA écht menens is met de Vlaamse ontvoogding, dan tonen Catalonië en Schotland aan welke weg daartoe moet worden bewandeld. Wil de N-VA deze succesvolle weg inslaan, dan moet ze mijns inziens vier zaken doen.
Eén. Creëer een breder draagvlak voor Vlaamse onafhankelijkheid, door de komende jaren massaal te investeren in een brede en permanente campagne, waarmee een ruimer segment van de Vlaamse bevolking wordt overtuigd van het nut en de noodzaak van onafhankelijkheid. Het Vlaams Belang heeft de jongste decennia op deze wijze het zaad van de Vlaamse onafhankelijkheid gezaaid en daar in de schoot van de Vlaamse bevolking een basis voor gecreëerd. De N-VA kan, in navolging van het Vlaams Belang, de vele middelen waarover ze thans beschikt daarvoor gebruiken.
Twee. Kies partijpolitiek de juiste bondgenoten. In zee gaan met die partijen die het Vlaamse zelfstandigheidsstreven alleen maar willen afremmen, of het zelfs vijandig gezind zijn, zet geen zoden aan de dijk. De N-VA zit al sinds 2004 – op een kleine onderbreking na – samen met een aantal traditionele partijen in de Vlaamse regering, en sinds bijna anderhalf jaar in de federale regering. Wat heeft dit wezenlijk bijgebracht aan de verdere Vlaamse verzelfstandiging? Intussen houdt de N-VA wél het ondemocratische ‘cordon sanitaire’ in stand, tegen een bondgenoot in het Vlaamse onafhankelijkheidsstreven. Men kan zich afvragen waarom. Ter herinnering: het ‘cordon sanitaire’ werd in een ver verleden om politiek-strategische redenen in het leven geroepen door belgicistische en linkse krachten, om het Vlaamse zelfstandigheidsstreven en rechts te verzwakken. Waarom zou een Vlaams-nationale (?) partij zich gebonden moeten voelen door een politieke strategie die uitgerekend door België en links werd uitgedacht om de Vlaamse ontvoogding te dwarsbomen en rechts te neutraliseren?
Drie. Stap af van het axioma dat de Vlaamse zelfstandigheid verwezenlijkt dient te worden via de Belgische legalistische mechanismen, want dat is zoeken naar de kwadratuur van de cirkel. Binnen de Belgische context valt er niets te realiseren in de richting van de Vlaamse ontvoogding, want tegen elke fundamentele hervorming kunnen en zullen de Franstaligen hun veto stellen. Die weg leidt alleen maar tot onbevredigende compromissen, waarvoor dan telkens nog eens een zware prijs moet worden betaald.
En vier. Kies voor de strategie van de communautaire spanning in plaats van voor de communautaire pacificatie. Spanning is de motor van verandering; pacificatie de weg van het status quo. Gebruik daarom de Vlaamse regering en het Vlaams Parlement om het communautaire thema permanent op nummer één van de politieke agenda te zetten, en als breekijzer voor de Vlaamse onafhankelijkheid.
In de zet die Bart De Wever heeft gedaan, kan ik helaas geen van deze vier strategische pistes herkennen. Ik vrees dan ook dat dit manoeuvre niet veel meer is dan een papieren tijger. Een poging om de Vlaamsgezinden de indruk te geven dat de N-VA zich opnieuw de reden van haar bestaan zou herinneren. We moeten ons wat dat betreft evenwel geen illusies maken: indien er in 2019 opnieuw een federale regering moet worden gevormd, dan zal de communautaire waakvlam die de N-VA vorige week heeft aangestoken, weer snel gedoofd worden.
Chris Janssens, fractievoorzitter VB in Vlaams Parlement
Geleend bij Doorbraak
Natuurlijk zal VB hoge pieken scooren . BDW heeft gekozen voor een goede job met hoog pensioen . Ik zie hem nog in dat propagenda filmpje met een paar busjes naar de grens van Walonie rijden en dozen geld neerplaatsen aan de grens om aan te tonen hoeveel centjes wij in dat Wallonie pompen . Zijn vermageringskuur heeft ook zijn hersenen doen krimpen Inderdaad veel Vlamingen gaven hun vertrouwen aan NVA ten onrechte . Dat cordon voor de VB speelde natuurlijk een grote rol. Wat VB al lang geleden voorspelde inzake die islamisering vallen als lijken uit de kast , om plaats te maken voor de volks- verraders van het NVA
Nog iets dat opvalt , zojuist gelezen 3 op 4 asielzoekers zijn goed doorvoede mannen (met mogelijk hier en daar een transfer , die redenen hebben om te vluchten) Toen Duitschland begon met zijn veroveringstocht waren het ook “mannen” . Het zou toch de ogen moeten openen van onze be”lijds” makers en zeker die van BDW , die het VB samen met zijn correcte politieke collega’s- filosofen bedenkt met de meest beledigende en onsmakelijke opmerkingen als het gaat de mening van VB , over een troep asiel-veroveraars
Rene,
een land de oorlog verklaren zoals Frankrijk en Engeland tegenover Duitsland en zich daartegen te weer stellen noem ik niet direct een veroveringstocht.
Als je de oudere landkaarten bekijkt veroverde Frankrijk en Engeland heel wat gebieden, Spanje en Portugal bleven niet achter, de horden van Mohammed presteerden ook niet slecht en het Ottomaanse rijk + de Sovjet Unie waren evenmin bij de laatste van de klas. Maar Duitsland???
De N-BA is geen papieren tijger, maar het paard van Troje. We weten allemaal hoe het in Troje is afgelopen. Het dient dan ook tot niets om pogen te praten met de N-BA.
Men dient zich dan ook te beperken tot het ontmaskeren van dit paard van Troje.
Een paard van Troje dat psychopathische kenmerken heeft waaronder het geloven van de eigen leugens.
“De N-BA is geen papieren tijger, maar het paard van Troje. We weten allemaal hoe het in Troje is afgelopen. Het dient dan ook tot niets om pogen te praten met de N-BA.
Men dient zich dan ook te beperken tot het ontmaskeren van dit paard van Troje.”
Mooi, het paard van Troje is ontmaskerd!
En dan??
Is Vlaanderen nu onafhankelijk?
Ropie,
Ken Uw vijand(en) :
If you know the enemy and know yourself, you need not fear the result of a hundred battles. If you know yourself but not the enemy, for every victory gained you will also suffer a defeat. If you know neither the enemy nor yourself, you will succumb in every battle.”
― Sun Tzu, The Art of War
De gevaarlijkste vijanden zijn de “verraders”. (zie het citaat hierover van Cicero).
Nog een citaat :
Nothing is easier than self-deceit. For what each man wishes, that he also believes to be true. – Demosthenes
Als afsluiter, de kers op de taart wat de N-BA betreft :
” The best way to control the opposition is to lead it ourselves.” – Vladimir Ilyich Lenin – ”
Voor de rest mag iedereen van mij de ” verleidelijke zang van de N-BA Loreley ” blijven geloven, maar ook hier kennen we het resultaat.
Het streven naar de Vlaamse onafhankelijkheid wordt niet gediend door “leugens en bedrog”, maar enkel door de “waarheid”.
Een “waarheid” die blijkbaar voor heel wat, enorme problemen stelt!!!
@ Lovenaar,
Mocht u dit veronderstellen, ik ben niet iemand die de ” verleidelijke zang van de N-BA Loreley ” gelooft…
Wat mij het hoofd doet schudden is uw advies om niet “pogen te praten met de N-BA.” Idem dito uw advies om het lidmaatschap van de VVB op te zeggen.
Tja… als u met niemand wilt praten, gaat u dan helemaal alleen zorgen voor de Vlaamse zelfstandigheid??
Of gelooft u misschien dat ooit (wanneer?) één partij in staat zal zijn om Vlaanderen onafhankelijk te maken? Graag met de voetjes terug op de grond alstublieft want er zal, voor het zover is, serieus moeten gepraat worden.
In Catalonië zijn het centrumrechts en radicaal links die aan de kar trekken.
Zoals in veel andere landen kiest radicaalrechts daar voor de (Spaanse) eenheidsstaat, in meer of mindere mate idem dito in Baskenland, Galicië,
Zuid-Tirol en zelfs Schotland.
Met zelfbevredigende stoere taal en het idee van “alleen wij zijn de echten en de zuiveren” zal Vlaanderen nog niet in de eeuwen der eeuwen zelfstandig worden. Maar dromen is natuurlijk niet verboden…
Ik hoop dat ik nooit de dag zal moeten beleven dat ik moet kiezen tussen mijn volk en een rechtse politiek!
Ropie,
Gezien U mij persoonlijk aanvalt , hierbij de man viserende in plaats van de bal, verplicht U mij dan ook tot een reactie. Zwijgen is immers toestemmen.
Enkele bemerkingen :
1. Ik heb geen enkel probleem met collega-reageerders die gebruik maken van een gespierde dan wel een bloemrijke stijl. Ik verkies dit boven een wollig rond de pot gedraai of een pedante muggenzifterij. Ik veroorloof mij dan ook geen denigrerende opmerkingen over deze reacties.
2. U heeft het volste recht de denken, te geloven, te zeggen, te schrijven en te publiceren wat U wil. Het is Uw volste recht om te gaan met wie Uw wil, en te steunen wie U wil.
Dit wil ook zeggen dat anderen dit recht ook hebben, en ik dus ook, waarmee U echter wel een probleem heeft. Er mag blijkbaar alleen gepubliceerd worden wat in Uw kraam past.
3. In het artikel “Het filiaal” n.b. van de redactie zelf, komt duidelijk tot uiting dat de N-BA gewoon bezig is met een operatie “schadebeperking” om het Vlaams Belang de wind uit de zeilen te halen, en dit met de gewillige medewerking van de Vlaamse Volksbeweging als “partner in crime”. Het gaat hier dus niet om de Vlaamse onafhankelijkheid maar enkel om een bedrieglijk manoeuvre. Het illustreert waarvoor de N-BA staat. Men dient enkel te kijken naar de zichtbare feiten, om dit in te zien, en men heeft hiervoor dan ook geen “inside info” nodig, waarover ik wel beschik. Het bedrog ontmaskeren is niet alleen een recht, maar zelfs een plicht.
4. Is men bij de VVB de exploten van Defoort vergeten, en bij de N-BA het drama van de Volksunie???
5. Als men lid is van een organisatie of stemt voor een partij dan heeft men het volste recht om respectievelijk er uit te stappen of af te haken in het stemhokje.
Of gaat U er van uit dat het allemaal nuttige idioten (moeten) zijn die te stom en te dom zijn om te zien wat er gebeurt!!
6. Als men in een regering stapt, waarbij men zijn kiezers bedriegt, zijn programma verloochent, en in deze regering het vuile werk opknapt in dienst van de “vijanden”, bij o.a. de vreemdelingeninvasies, dan is men niet bezig met de Vlaamse onafhankelijkheid, maar wel met het samenzweren tegen onze westerse beschaving.
7.Het argument dat men in de regering moet stappen om het beleid te wegen, is een dooddoener, als deze deelname gelijk staat met zelfmoord.(zie de Volksunie) Men blijft dan beter aan de kant, men verraadt dan zijn kiezers niet, men verloochent zijn programma niet, men behoudt zijn waardigheid en geloofwaardigheid, en uiteindelijk heeft men meer invloed dan door er in te stappen.
Het enige nadeel om er niet in te stappen stelt zich bij de “profijten”.
Als men er dan toch instapt, moet het zijn, verwijzend naar de woorden van Annemans, om het licht uit te doen.
8. U kan voor de rest aan tafel gaan zitten met wie U wil, maar als dit met Mohamed en Fatima is( zoals reeds voorgesteld in een van Uw vorige reacties) , dient U er wel Keulen en al de rest bij te nemen. Nooit gehoord van Biedermann en de Brandstifter !!!
Bovendien vallen aan Vlaamse kant tal van elementen, afgezien van de verraders, te licht uit in de confrontatie met de Franstaligen, de linksen en de loge.
Een lezersbrief uit het ’t Pallieterke dd. 19.11.2015 pagina 14 met citaat:
“Toeval bestaat niet”.
Pallieterke ,
Volledig akkoord met de lezersbrief van EDV Assebroek in ’t Pallieterke van 29/10. Als beroepsofficier heb ik meer dan dertig jaar samengewerkt met Franstaligen, soms op de hoogste niveaus. Ik heb er geleerd dat Franstaligen(leger, politiek, justitie…enz.) altijd én strategisch én tactisch denken.
La vraie pensée est l’arrière pensée (=de echte gedachte is de bijgedachte), zoals zij het zelf zo mooi wisten te verwoorden. Vlaamse gezagdragers zijn doorgaans veel te braaf en te naïef, behalve als het op persoonlijk gewin aankomt. Verder reikt het niet. Daarom zijn de Vlamingen meestal de klos. W – M Arthur- Leuven (einde citaat)
9. De toestand is dramatisch, en we zitten dan ook volop in een “ofwel zij, ofwel wij verhaal”. Het is deze toestand die het streven naar Vlaamse onafhankelijk saboteert.
Het gaat dus over overleven of de ondergang. Of over dood en leven, en hierbij is er geen ruimte voor compromissen. Het is ofwel het ene , ofwel het andere.
In het beste geval is nog ruimte voor enige jaren “dhimmi staat” onder het motto “liever dhimmi dan dood,” cfr de slogan van de pacifisten tijdens de koude oorlog “Liever rood dan dood”. In beide gevallen staat dit echter gelijk met de ondergang.
Het loont dan ook de moeite om een poging te doen om dit noodlot te ontlopen.
Waar er een wil is, is er een weg. Een voorwaarde voor die wil, is de volledige waarheid over alles, en een juiste en volledige diagnose van de kankers. Blijkbaar heeft U hier ook een probleem mee.
Er zijn nochtans succesvolle voorbeelden van het principe “Waar er een wil is, is er een weg”.
Het volstaat Brussel en bepaalde wijken in Vlaamse steden te bezoeken om de toepassing van het “ofwel wij , ofwel zij” principe te zien, met dan het succesvol verdrijven van de Vlamingen uit hun wijken en straten. Hier was er dus wel een wil en een weg. Met dit fenomeen schijnt U geen problemen te hebben. Wat is dan het probleem om dit in omgekeerde zin toe te passen???
10.
De welvoeglijkheid laat niet toe gepast te reageren op Uw opmerking over de “zelfbevrediging” . Een dergelijke reactie verraadt echter het raken van en gevoelige snaar.
Gezien mijn 36 jarige ervaring in de Brusselse “riolen” weet ik waarover ik spreek, ik weet ook hoe dramatisch te toestand is, ik weet wat er boven onze hoofden hangt.. en ik weet ook dat we met lege handen staan. Ik heb ook kunnen kijken achter de schermen.. en het blijven hameren op de voormelde toestanden heeft dan niets te zien met “zelfbevrediging, maar enkel met het blijven waarschuwen voor het nakende gevaar en de er opvolgende ondergang. Ik weet het.. in de tijd van de Oude Grieken werd de boodschapper met het slechte nieuws ook dood geklopt!!!
11. De laatste zin van Uw reactie is echter veelzeggend, het venijn zit immers zoals gewoonlijk in de staart.
U heeft helemaal niet te kiezen tussen “mijn Vlaamse volk” en een rechtse politiek.
Een onafhankelijk Vlaanderen kan alleen maar rechts zijn. Links, met daarachter de francofiele loges, is immers het probleem & gevaar waarmee Vlaanderen wordt geconfronteerd, en dat verantwoordelijk is voor al onze ellende.
Als U een links Vlaanderen wil, ga dan kijken in de steden en wijken waar de Vlamingen werden verdreven.
Als er echter in Vlaanderen geen meerderheid is voor een rechts Vlaanderen, dan blijft er alleen de “ondergang” over. Zo simpel is dat!!!!
Ik stel mij dan ook uiteindelijk de vraag :”Welke belangen dient U dan??”
Waarde Lovenaar,
dank voor uw bemerkingen als wederwoord op mijn reactie.
In sommige van uw bemerkingen zie ik niet het verband met mijn reactie maar daarover kan en mag u vanzelfsprekend een andere mening hebben.
De kern van mijn eerste reactie was de volgende: “Wat mij het hoofd doet schudden is uw advies om niet “pogen te praten met de N-BA.” Idem dito uw advies om het lidmaatschap van de VVB op te zeggen.
Tja… als u met niemand wilt praten, gaat u dan helemaal alleen zorgen voor de Vlaamse zelfstandigheid??”
Op deze vraag zie ik in uw bemerkingen niet zo direct een antwoord. Of misschien is er een gedeeltelijk antwoord in uw bemerking nr. 11?
Vlaanderen is en zal waarschijnlijk wel altijd in een meer of mindere mate rechts zijn… Het vervelende in deze zaak is, dat wie niet radicaal-rechts is, dan ook als “links” wordt beschouwd.
Wanneer is Vlaanderen dan rechts, volgens U?
Want, is dit niet zo dan volgt toch simpelweg de ondergang…
P.S. Ik ben mij niet bewust dat ik een voorstander van een links Vlaanderen zou zijn… Wel besef ik dat er ook “linkse” Vlamingen bestaan en dat die er ook wel altijd zullen zijn.