Giacomo Puccini

De Preludio Sinfonico in A majeur werd door de jonge Puccini geschreven voor zijn eindexamen aan het Conservatorium van Milaan in 1882.

Het stuk toont zijn opmerkelijk muzikaal talent in het symfonische genre en zijn gepassioneerde melodische vinding, waardoor Puccini zich onderscheidt van de andere Italiaanse componisten van de fin de siècle.

Met zijn Capriccio Sinfonico voltooide Giacomo Puccini in 1883 zijn studies aan het Conservatorium van Milaan. Het is zijn meest uitgebreide orkestwerk en tevens zijn laatste. Daarna zal hij zich vooral bezig houden met het componeren van opera’s. Niettemin speelt het Capriccio Sinfonico een belangrijke rol in Puccini’s oeuvre, niet alleen als bron van motieven voor de opera’s die volgden (vb. het begin van het middelste gedeelte van Capriccio Sinfonico lijkt bijna noot voor noot als het instrumentale begin van La Bohème), maar ook door het feit dat het zijn eerste uitgebreide samenstelling is die zijn zeer specifieke ‘Puccini sound” toont.