Filip Dewinter: “Neem Abou Jahjah zijn Belgische nationaliteit af en zet hem opnieuw het land uit.”
Na ongeveer zeven jaar in Libanon te hebben gewoond keert Dyab Abou Jahjah terug naar België “om zijn missie voort te zetten”. Naar eigen zeggen wil hij bij ons nu een beweging gaan opzetten die “veel groter en sterker en efficiënter kan worden dan de AEL ooit geweest is”. Gisteren arriveerde Abou Jahjah opnieuw in Antwerpen. “Back in town”, twitterde hij op @Aboujahjah.
Hierbij u een affiche “Gezocht: Dyab Abou Jahjah: Hezbollah-terrorist”, die Filip Dewinter naar aanleiding van de terugkeer van Jahjah verspreidt.
Abou Jahjah heeft immers twee gezichten: in ons land doet hij zich voor als een Arabische Robin Hood die de emancipatie van de hier verblijvende moslims nastreeft. In de praktijk maakt hij deel uit van de Libanese fundamentalistische en antisemitische terreurbeweging Hezbollah, de “partij van God”. Hezbollah voerde als eerste het systeem van de zelfmoordaanslagen in (1883), nadien overgenomen door Hamas, Al Qaeda en andere jihadgroepen. Abou Jahjah maakte nooit een geheim van zijn Hezbollah-aanhorigheid. De leider van de Hezbollah, Hassan Nasrallah, wordt door Abou Jahjah letterlijk een ‘held’ genoemd (MO, 25 april 2007). In Libanon genoot Abou Jahjah een paramilitaire opleiding bij Hezbollah.
Dat Abou Jahjah door progressieve figuren als sp.a’er Bert Anciaux en De Morgen-hoofdredacteur Yves Desmedt nu met open armen in ons land wordt ontvangen, is te gek voor woorden. Opnieuw collaboreren de socialisten met de vijanden van Europa. Alhoewel Abou Jahjah zich tegen hem afzet, verschilt hij in essentie niet van Abou Imran (Sharia4Belgium).
Waar de orthodoxe soenniet Abou Imran de racistische, antisemitische en inhumane sharia in onze samenleving wil installeren, wil de uit Libanon afkomstige Abou Jahjah, een notoir Jodenhater, (zelfmoord)terrorismeverheerlijker en Hezbollah-militant, onze samenleving injecteren met het typische Arabisch-islamitisch racisme, paranoïde slachtoffer- en complotdenken, antisemitisme en Westenhaat. De einddoelen van Abou Imran en Abou Jahjah mogen dan wel enigszins verschillen, voor onze tolerante samenleving en democratische rechtsstaat vormen ze hetzelfde gevaar. Abou Jahjah verzet zich tegen integratie en wil in ons land eigenlijk Arabisch-islamitische enclaves bewerkstelligen.
Blijkbaar is iedereen vergeten hoe Abou Jahjah na de aanslagen van 9/11 zei dat hij “een gevoel van victorie voelde”. Blijkbaar is iedereen de rellen in Antwerpen vergeten, waar de AEL met voorman Abou Jahjah de aanstokers van waren. Blijkbaar is iedereen vergeten hoe AEL-betogingen door Antwerpen trokken waarbij slogans pro Hamas en pro Hezbollah werden gescandeerd, waarbij poppen die orthodoxe joden moesten voorstellen werden verbrand en waarbij een spoor van vernieling door de stad werd getrokken. Blijkbaar is iedereen vergeten hoe Abou Jahjah in 2009 de toegang tot het grondgebied van het Verenigd Koninkrijk werd ontzegd. Blijkbaar is iedereen vergeten hoe Abou Jahjah de lof van Hezbollah zwaait, alhoewel Hezbollah op de EU-lijst van terroristische organisaties staat.
Filip Dewinter: “In plaats van Abou Jahjah met open armen te ontvangen, moeten de Belgische autoriteiten er alles aan doen om Abou Jahjah de Belgische nationaliteit die hij als asielbedrieger en na een schijnhuwelijk heeft verkregen af te nemen. Abou Jahjah moet als een ongewenste en gevaarlijke vreemdeling behandeld worden en zo snel mogelijk opnieuw ons land worden uitgezet.”
VB Persmededeling
Ieder mens maakt in zijn leven hoogtepunten mee waar hij graag en met fierheid aan terugdenkt ! Einde loopbaan als inspecteur van de Antwerpse politie , heb ik mijn laatste jaren doorgebracht als amigo bewaker te Antwerpen Noord . Ik heb de eer genoten om die Baboo tja tja persoonlijk te hebben opgesloten in een van onze cellen , nadat hij was opgepakt . Zoals de grootste gangsters die ik mocht begeleiden naar de houten lepel kamer was Baboo cha cha een uiterst meewerkend en vriendelijk persoon , precies een socialist met groene sympathieen. Het is juist die categorie die tot alles in staat zijn , beschikken over een schijnheilige zeepsmoel , het goed kunnen uitleggen en de meest simpele geesten hangen aan uw lippen , met alle gevolgen ! Pak die vent zijn Belgische nationaliteit af en gooi hem buiten !
Rene ik geef je volledig gelijk, en nu is het weer onze Filip Dewinter die als enige politieker reageert tegen de terugkomst van Abou dja dja. Waar blijft BDW? Mogelijks zal een kleine garnaal van de NVA reageren, maar den Bart, de burgemeester van Antwerpen zal reageren zoals Jansens in zijn tijd reageerde. Dus niets of zeker niet veel.
Onze islamofiele Bert Ansieau (uitspraak FDW2008) denkt waarschijnlijk dat hij door nu steun te verlenen aan Abou Jahjah, hij de stemmen zal krijgen van de Brusselse moslims. Er zijn 2 scenario’s ; Abou staat op een verkiesbare plaats bij SPa of GROEN of hij komt op met een nieuwe islamitische partij, gesteund door de moslimexecutieve, die opkomt in Vlaanderen, Wallonië en zeker in Brussel waar ze meerdere zetels kunnen bemachtigen.
Is die bleiter eigenlijk nog normaal??? Z’n vader zal zich omkeren in z’n graf, als hij nog leeft tenminste: men zou begot de draad verliezen!!
Vic leeft inderdaad nog. http://nl.wikipedia.org/wiki/Vic_Anciaux
Waar zit die man dan? Kan hij zich écht verzoenen met wat den bleiter al heeft aangericht??
Ik had vroeger een goede indruk van V.A., hij leek een verstandig, rustig én standvastig man! De appel bert is dus vér van de boom gevallen…
Vader Vic en vier zonen actief in de politiek, het lijkt de familie Herman Van Rompuy wel. Overigens, het beroep van politieker lijkt wel erfelijk in Belgie. Wel makkelijk, na een verkiezing veranderen alleen de voornamen. Verbazend dat andere landen ons lichtend voorbeeld niet volgen.
Is die staatsgevaarlijke vent dan níet achter slot en grendel te krijgen?
We moesten voor dergelijk tuig een gevangenis hebben als quatanamo!!
Ik heb heimwee naar de tolhuisjes van vroeger, toen niet iedereen zomaar het land in kon, naar de tijden toen de gsm nog niet bestond, toen computers ( dus internet) nog niet denkbaar waren, toen we enkel over een radio (met lampen) beschikten en ons reuze amuseerden met het wekelijkse luisterspel! Onze ouders zorgden er voor dat wij iedere zondagavond naar een vervolg op een spannend hoorspel konden luisteren, dan zaten we állemaal vol spanning bij de kachel en genoten elk op onze eigen manier: we interpreteerden alles verschillend, onze fantasie kon zich laten gaan… Wat een zalige tijd!