Bijna hadden we geschreven ‘Gevangene zoekt vrouw’, naar analogie met het populaire tv-programma, dat zowat in alle Europese landen bemiddelt bij de zoektocht naar een geschikte levensgezellin voor een boer. Waarom geen ‘bakker zoekt vrouw’, of een ‘stadsambtenaar zoekt eega’, of, om in de hedendaagse poco-retoriek te blijven, ‘kapper zoekt man’?
De Scandinaven zijn zoals bekend de meest progressieve Europeanen. Hun open-deur-politiek wordt geprezen. Maar ook achter de gesloten deuren van de gevangenisinstellingen doen ze deze reputatie alle eer aan.
De overheid heeft groen licht gegeven voor een ‘dating’ webstek voor gevangenen en mogelijke geïnteresseerden. De ‘online’ groep kreeg op twee weken tijd meer dan 10.000 leden. Na de toegang tot het internet en weekendverlof is dit een een volgende stap van het judicieel systeem om het hun gasten zo aangenaam mogelijk te maken. De gevangenen kunnen dus op zoek gaan naar de ‘liefde’ terwijl ze hun straf uitzitten. Het voordeel is dat er duidelijkheid is: wie hier contact zoekt weet welk vlees men in de kuip heeft.
Al zijn er toch nog onvolmaaktheden: de ‘liefde’ kan niet geconsumeerd worden in de gevangenis. Die gunst wordt slechts aan getrouwde koppels toegestaan.
De overheid hoopt dat deze ‘dating’ webstek de re-integratie in de maatschappij na hun vrijlating ten goede zal komen.
FT