De sociale media staan er vol van: hoe de Vivaldi-regering zich wentelt als een paling in een emmer snot om geminimaliseerde erediensten toe te laten met een handrem op.
Alsof er in onze kerken enig gevaar is voor besmetting. Hoge gewelven, ruim in oppervlakte, minimum afstand tussen gelovigen kan zelfs meer dan 2 m bedragen. Mag niet. Omwille van de andere geloofsgemeenschappen die enigszins anders gehuisvest zijn en die minder slaafs naar de Vivaldibevelen luisteren.
We plukten deze reactie van facebook:
“Zouden er in corona-tijden eigenlijk veiligere lokalen bestaan dan onze eeuwenoude kerken, met hun hoge plafonds en wijde zijbeuken? Neen. Dat men een mis niet veilig kan organiseren gelooft dan ook geen kat. De regering zelf weet dat goed genoeg. Misvieringen zijn dan ook niet waar men werkelijk bang voor is.
Men is vooral bang dat de talrijke kleine moskeetjes in dit land, die vaak lage plafonds hebben en slecht verlucht zijn, opnieuw bomvol lopen.
Ook voor de diensten van de chassidische gemeenschap is men bijzonder bezorgd, aangezien daar al verschillende corona-overtredingen werden vastgesteld. Volkstoelopen in kleine ruimtes kunnen we vandaag missen als kiespijn, zeker aan de huidige besmettingscijfers.
Maar pak dan dat specifieke probleem aan. Dat durft men klaarblijkelijk niet. De regering lijdt aan “stigmatiseringsfobie”. Ze is doodsbang om de indruk te wekken dat deze of gene geloofsgemeenschap wordt geviseerd. Daarom gaat men gemakshalve maar alle erediensten verbieden.
De Raad van State heeft dat algemene verbod nu ongrondwettelijk verklaard, waardoor de regering met een oplossing moet komen. Die bestaat en ligt voor de hand:
laat de lokale brandweer bepalen hoeveel mensen er samen binnen mogen in een bepaalde kerk, synagoge of moskee, afhankelijk van de grootte daarvan. En laat agenten bij elke eredienst controleren of dat maximumaantal en de afstandsregels binnen worden gerespecteerd. Klaar. Zo simpel kan het zijn.“
Hiermee kom ik terug op mijn laatste Cyclus. Het is verbijsterend dat Belgie het enige land is,waar men vooral de christelijke godsdienst/kerken totaal sluit. Uit ervaring weet ik dat zelfs kerken afgesloten worden voor individuele aanbidding.
Het antwoord nu op de Raad van State is een giller : een meest kwaadaardig antwoord op het goed! initiatief van Michael Freilich. Als men 15 personen in een kerk toelaat dan zijn dit uitsluitend de bedienaars/medewerkers en is er geen ruimte voor andere gelovigen. Dit is de Vrijmetselarij in vol ornaat, die gaat voor de afschaffing van de christelijke godsdienst.
Hetzelfde ziet men bij de Vlaamse horeca, die keidood gewurgd wordt, omdat in sommige welbekende uithoeken (Brussel vooral) men zelfs niet wil controleren.
Intussen zijn de hogere bedienaars in de Kerken effectief mee aan het helpen om te zorgen dat wij nog enkel “in de catacomben”” God zullen kunnen aanbidden. Zelfs in kerkelijke publicaties leest men geen enkel bezwaar!
Even Guido van Alphen citeren:
Er is in ons wereldje weer de nodige heisa, nadat de Raad van State het verbod op religieuze erediensten, uitgevaardigd door Paarsgroen+ n.a.v. de laatste anti-Corona maatregelen, ongedaan heeft gemaakt. Dit gebeurde na een klacht van een groep joodse gelovigen. De vrijheid van godsdienst staat in onze Grondwet, waar het zelfs als een van de vier belangrijkste punten vermeld wordt. De federale regering krijgt vijf dagen om de regel bij te sturen, zoals dat heet.
Met het totaalverbod op collectieve beleving van religie staat België trouwens alleen in Europa. In de andere landen zijn er wel verschillende regels, maar laten die op e.o.a. manier toch de beleving toe.
Tot daar lijkt alles nog normaal, maar dat is het niet. Katholieke kerkgangers hadden nl reeds in mei dat verbod op religieuze vieringen bij de Raad van State aangeklaagd, maar die kregen toen geen gelijk, de joden nu wél. Van discriminatie en hypocrisie gesproken.
Zie: http://blog.seniorennet.be/guvaal/archief.php?ID=2366167