Wilders veroordeeld voor groepsbelediging maar geen straf.
“De uitspraak van de rechtbank dat Geert Wilders zich met zijn ‘minder Marokkanen’-uitspraken schuldig heeft gemaakt aan groepsbelediging en het aanzetten tot discriminatie is gebaseerd op het Internationaal Verdrag inzake de Uitbanning van Rassendiscriminatie (IVUR)”
de reeds brede stroom van “tis nu genoeg geweest, stop de waanzinnige import van vreemd gespuis, zend ze terug, enz…” zwelt zowel door Geert Wilders weer aan,
als door de enkelen rond Theo Francken, die zich -eindelijk- evenmin laten de les lezen door een paar ultralinkse rechters.
De uitspraak van de rechters in deze heeft niks te maken met recht en rechtvaardigheid, maar is voor 100% een politieke afrekening.
En als de politiek zich niet met de uitspraken van rechters mag bemoeien, zoals de verraders/schurken binnen de meerderheid en de oppositie nu blèiten,
wel,
dan mogen de rechters zich ook niet bemoeien met beleidsdaden van politici die de stem van het volk vertegenwoordigen.
De rechters hebben geen mandaat gekregen van het volk, de politici wel.
Een rechter moet Nooit verantwoording afleggen, tegen niemand, politici wel.
En in een democratie weegt de stem van het volk zwaarder dan spitsvondige en creatieve rechtspraak van linkse techneuten.
Voorts moet toch wel duidelijk worden dat de deur nog meer wagenwijd openzetten voor gelukzoekers het land regelrecht naar het faillissement stuurt.
Ook heb ik tot heden geen van die betweterrechters ooit zien vonnissen dat een autochtoon meer rechten heeft dan de buitenlandse profijtzoekers. Omgekeerd wel, elke dag.
Nu moeten ze in de Wetstraat toch wel s wakker schieten, of nooit meer krijgen ze die kans:
– NU moet de NVA met de steun van zoveel mogelijk andere partijen grote kuis houden, en alle poco-wetjes en reglementen naar de papierversnipperaar sturen
– NU moet de NVA ophouden met te kruipen voor de verraders binnen hun coalitie en de stekker uittrekken
– en moet elke volgende regering doen wat het Volk vraagt, niet wat de verkozenen in hun partijraadjes onder elkaar afspreken, dat in schril contrast staat met wat de politiekers beloofden tijdens de verkiezingsperiode
Het is meer dan tijd
Ons volk lijdt
en is woedend