Gisteravond lang telefoongesprek gevoerd met jeugdvriend uit Karinthië. Hij voelt zich een uitgestotene. Hij wilde zich na lange tijd weigeren dan toch laten vaccineren. En neen, niet plotseling omwille van de huidige strenge dictatuur in Oostenrijk, maar wel om zijn (klein)kinderen gerust te stellen en bij hen op bezoek te kunnen gaan. Deze zomer trok hij dus naar een vaccinatiecentrum, na eerst een afspraak gemaakt te hebben. Daar werd hij door een veiligheidsagent (zoiets als Securitas) bijna hardhandig verwijderd omdat hij geen officiële uitnodiging / bevestiging afspraak bij zich had. Argumenteren dat hij in de afsprakenlijst stond, hielp niet. Blijkbaar wordt de coronabureaucratie in het land b veel efficiënter gehandhaafd…

Terug naar huis. Afspraak met huisarts die – naar verluidt – dan wel de prik zou zetten. Daar aangekomen bleek de voorraad vaccins uitgeput, maar de arts raadde hem in elk geval eerst een volledig gezondheidsonderzoek aan. Zo gezegd, zo gedaan. Hartfunctie, bloed- en urineonderzoek. Onze vriend heeft zo’n 15 jaar geleden een zeer ernstig hartfalen gehad. Werd zelfs met een helikopter naar een Duitse universiteitskliniek overgevlogen. Zweefde tussen leven en dood. Zware open-hartoperatie. Wekenlange coma. Waarschuwing nooit meer te vliegen, te reizen, te skiën of andere inspannende sporten uit te oefenen.

Het medisch onderzoek toont aan dat hij het goed maakt, zijn hart en longen naar behoren functioneren, geen overgewicht, geen hoge bloeddruk, goede bloedsomloop, leverfunctie e.d., geen diabetes… maar… de b.g. voorschriften i.v.m. met zijn hart blijven onverkort geldig.

En, daar bovenop, uitdrukkelijk verbod van covid-19-vaccinatie!

Hij krijgt echter geen enkel bewijs van deze diagnose / verbod / aanbeveling.

Bijgevolg: hij wil zich nu niet meer laten vaccineren en werd automatisch een paria van en in de Oostenrijkse samenleving. Intussen: toevallig tand afgebroken. Na lang aarzelen en heel wat aandringen wordt hij toch behandeld door de tandarts. Heel het hierboven aangehaalde verhaal uit de doeken gedaan. Maar verder moet hij in zijn huis aan de Wörthersee leven als op Molokai. Geen fysische contacten, slechts bezoek aan arts, apotheker, voedingswinkel en een wandeling met zijn hond. Verder is alles verboden.

En een bewijs dat hij van vaccinatie vrijgesteld is kan hij op geen enkele manier aanvragen of bevestigd zien. Sinds zijn boven beschreven hartkwaal mag hij niet meer aan het stuur van een auto plaats nemen. En sinds de coronadictatuur mag hij de bus of de trein niet meer nemen om zijn kinderen (of vrienden), die niet in de buurt wonen te bezoeken. Op Heiligabend is hij jarig en waarschijnlijk zit hij dan in z’n eentje naar de tv te staren. En dan ziet hij de honderden, duizenden asielzoekers zijn mooie land binnendringen. Zonder paspoort, zonder diploma, zonder vaccinaties. En die kunnen zich wel ongehinderd bewegen in de Oostenrijkse maatschappij. Zo niet, wordt er onmiddellijk een beruchte inwoner van Braunau am Inn aangehaald…