Louis Verbeeck schreef in onverdachte tijden dit anti-mondmaskercursiefje:

De geleerde professor keek minzaam neer op de man die naar hem opkeek en hem interviewde.
– En wat is dan volgens u de zin van het leven,? Professor.
De professor keek nog wat minzamer, schraapte even zijn keel en zei:
– Ademen.
De interviewer was verrast.
– Hoezo?
Als we niet meer ademen, vertelde de professor, dan krijgen onze hersens geen zuurstof meer en dan gaan we gauw dood. Als je niet ademt heeft het leven geen zin.
Ik werd er zelf even stil van.
Op die manier wordt zelfs kussen gevaarlijk, want kussen kan ook adembenemend zijn.
En je adem inhouden mag ook niet te lang.
En je laatste adem uitblazen is helemaal gevaarlijk.
Liever niet dus.
Blijven ademen, dacht ik.
Adem is belangrijk.
Niet op laten trappen.

Uit: Dagboek 14