Struinend door oude (…nou ja) documenten en boeken, die ik om de een of andere reden per se wil bewaren, hoewel ik ze slechts lees als ik naar iets anders op zoek ben, botste ik op dit gedicht van Hugo Schiltz van mei 1945, een jeugdzonde:
Noemt gij dat leven, mijne heren?
Slechts met een masker rond te lopen
En altijd mammon te vereren
Aan wie g’uw ziel wel zoudt verkopen?
Noemt gij dat leven, mijne heren?
Als men zich steeds bekommeren moet
Of zeepbarons u wel waarderen
En of de minister u nog groet?
Noemt gij dat leven, mijne heren?
Zo gij uw hart slechts spreken laat
Als ‘t uwe faam toch niet kan deren
Zoniet het zonder schroom verraadt?
Noemt gij dat leven, mijne heren?
Is dat alleen mijn rol of aard?
Dan kan ik het niet meer begeren
En had men beter ‘t mij bespaard
Maar ik weet meer dan u, mijne heren
De grote strijd, het groot vergeven
In ‘t leven ‘s mensen eer ontberen
Dat kent gij niet, dat grote leven
5 mei 1945
Helemaal niet slecht van een achttienjarige…
‘Wissel van de Macht’ gezien over het Vlaams Blok/Vlaams Belang, met de hoofdrolspelers aan het woord.
Er werd niet nagetrapt, in eigen boezem gekeken en fouten toegegeven.
Wie niet in het programma zat, maar in de Afspraak, was Koen Dillen. Het enige kereltje dat wat vuiligheid strooide, zijn vader ter ere.
Dank voor de tip ‘De Afspraak’. Niet gezien. We zijn niet elke avond zo moedig.
@ Anna,
beide programma’s heb ik (her)bekeken.
Akkoord met uw oordeel over “Wissel van de macht”.
Wat Koen Dillen in “De afspraak” betreft, ik heb zijn uitspraak over zijn afscheid bij het Vlaams Belang niet als ‘vuiligheid’ beoordeeld maar als de weergave van zijn visie op de toenmalige gebeurtenissen.
En toevallig deel ik ook zijn twijfels over de bereidheid van sommige CD&V-ers en liberalen om met het Vlaams Belang en meer bepaald met Filip Dewinter in zee te gaan om Antwerpen te besturen. Zelfs al zouden sommigen van hen die mogelijkheid hebben open gelaten, hun partijcenakels zouden daar wel ‘n stokje hebben voor gestoken.
Denk aan wat in Schoten gebeurde met de CD&V-burgemeester die ook zogezegd (voor de gemeenteraadsverkiezing) niet afkerig was om met het Vlaams Belang van M.R. Morel eventueel samen te werken…
Als je geen soldaat (militant) kunt worden, wordt je maar spion!
Dat is exact wat Bart Debie was: een spion, die op vraag van de Staatsveiligheid FDW bespioneerde.
Deze ex-politiecommissaris, ex-gevangene en ex gemeenteraadslid VB, dit individu voelde zich geroepen om in Humo de vuile was buiten te hangen. ‘De partij is een randfenomeen zonder bekwaam personeel’. Hoe bekwaam hijzelf was heeft hij op alle fronten bewezen. Hoeveel euro’ hij van Humo ontving voor dit voor hem meer dan beschamend verhaal is niet geweten. Dat aan het getuigenis van een dergelijk persoon geloof wordt gehecht is het al even zeer.
GvA voelde zich geroepen om vandaag het artikel in haar krant na te apen. Operatie beschadiging wordt dat genoemd of misschien wel (poging) tot sluipmoord.
FDW moet er wel eens over nadenken om politiecommissarissen die in de problemen komen door hun optreden tegen ‘jongeren’ en niets anders te bieden hebben (De Mol, De Bie) niet meer in zijn stal op te nemen. (Geldt ook voor andere individuen, die over het Vlaams-Nationalisme en zijn geschiedenis nog minder dan niets weten.)
Zoals ene Jurgen Verstrepen die ermee pochte dat hij “De Vlaamse Leeuw al goed kon neuriën…” maar verder niets van heel onze geschiedenis afwist.
De liefde om in het stemhokje te scoren, maakt duidelijk blind. Dit is een oud zeer dat dus niet uitsluitend eigen is aan de “ongeloofwaardige” partijen, doch ook ingang vond bij de “niet-democratische”. Maar het is ook zo dat men om nationalist te zijn, geen stamboom nodig heeft vanaf 1302!