Het lijdzaam volk

Reeds velen, Borms, die u destijds aanbaden,
Aanbaden om uw trouw en uw standvastigheid,
Reeds velen, die met geestdrift in uw voetspoor traden,
Zijn lang en hopeloos het noorden kwijt.

Vergeten zijn de dure eden ooit gezworen.
Vergeten de beloften ooit gedaan.
De eis om zelfbestuur werd schaamteloos bevroren.
Transfers, als milde giften, toegestaan.

Nu tellen enkel nog de macht en de mandaten
En waardeloos werd met de tijd ‘t gegeven woord.
Het lijdzaam volk staat, zoals Elsschot zei, verlaten
Te stamelen en te bedelen bij de poort.

Wim De Cock, Bormsherdenking 10.4.2016