Italiaans “drugswoud” helemaal in handen van buitenlandse criminele bendes
In de Italiaanse pers kreeg het bosgebied, gelegen in de provincie Varese in Lombardije, de naam van “drugswoud”. Het gaat om een gebied van verschillende duizenden hectaren, dat is geëvolueerd tot een no-go-zone, in handen van gewapende bendes van illegalen. “Het zijn zij die de bevelen geven, zij beslissen wie wel en wie niet binnenkomt”, voor de goede verstaander: autochtonen zijn niet welkom.
In een reportage van 7 maart op de Italiaanse zender Rete 4 nam voormalig parachutist en voormalig lid van de speciale eenheden voor berginzet, Matteo Bariano enkele journalisten mee naar het gebied (zie eerste video onderaan):
“Wat we u tonen, maakt geen deel uit van de klassieke drugshandel, maar toont een realiteit van zware schietpartijen, moorden en martelingen. Paramilitaire Noord-Afrikaanse groepen koloniseren een gebied van 50.000 hectaren bosgebied. Voortaan niet meer toegankelijk voor de bewoners. Ze verplaatsen zich met militaire snelheid en zullen het veroverde gebied verdedigen. Kalasjnikovs, pistolen, machetes, bunkers en bezetting van strategische posities”.
Waar blijft de Italiaanse rechtsstaat? De overheid? Het leger?
Bariano gaat verder: “Een keer hebben ze gedurende dagen op ons en op zichzelf geschoten. De meesten van hen zijn Marokkaanse vluchtelingen, die zich illegaal in Italië ophouden. Ze bouwen opvangcapaciteiten om het gebied verder te controleren. Politiemensen en ordetroepen worden niet toegelaten en ze zijn militair getraind”.
Enkele dagen voor de reportage had de vondst van het doorzeefde lichaam van een vermoedelijke drughandelaar, Farid Nachat, de overheden gedwongen om op te treden, hoewel het niet het eerste lichaam was dat daar in verdachte omstandigheden om het leven kwam. Op 27 februari had de onderminister van Binnenlandse Zaken, Nicola Molteni, een afspraak in de regio met lokale bestuurders. Hij had het over “buitenlandse criminele structuren, meestal van Noord-Afrikaanse afkomst” die een stukje van het Italiaanse grondgebied beheersen. Op 12 maart was de politie er dan toch in geslaagd om verschillende schuilplaatsen te ontmantelen. De regio lijkt steeds meer vluchtelingen aan te trekken, want de bossen zijn uiterst geschikt als vluchtplaats en goed verdedigbaar.
Tot hier toe doodse stilte in onze media. Als een schrijver met migratieachtergrond een belangrijke literaire prijs haalt, wordt de migratieachtergrond nadrukkelijk vermeld. Alweer een succesverhaal, lijkt men te denken. Dit lijkt ‘iets minder’ het geval bij zwaar bendegeweld, marteling, moord en doodslag. Zelden wordt de achtergrond het vermelden waard geacht.
Peter Logghe