Gisteren was niet alleen het begin van het Chinese Jaar van de Tijger maar ook het begin van de februarimaand. In onze gewesten ook vaak als Sprokkel- of Schrikkelmaand en zelfs Slijk- of Regenmaand omschreven. Hier en daar werd ze soms ook als Kortemaand benoemd. Dat laatste heeft natuurlijk alles te maken met het merkwaardige feit dat deze maand in ‘gewone ‘ jaren 28 dagen telt, terwijl er in een schrikkeljaar 29 dagen zijn…

De maand dankt z’n naam aan Romeinse god Februus, een god die in verband wordt gebracht met purificatie en de onderwereld. Bij de Romeinen was februari namelijk de maand van de grote reiniging en boetedoening (de februa). Zij vierden in deze maand hun Lupercalia, reinigings- en vruchtbaarheidsfeesten ter ere van de wolfsgod Lupercus.

Ondanks het feit dat dit de kortste maand is ontbreekt het februari ook niet aan weerspreuken, bron van traditie en vooral oude volkswijsheid. Een kleine selectie:

Warme oktoberdagen / Februari met koude vlagen…     Is februari zacht / de lente brengt vorst bij nacht.      Februari winter nooit zo fel / of hij geeft zijn drie schone dagen wel…     In februari avondrood / ’s avonds sneeuw in de sloot.     Blazen de muggen in februari alarm / houd dan in maart de oren warm.     Februari met vorst en wind maakt de Pasen blind. Groeit in februari het gras / Met Pasen een dikke jas.      Februari nat en koel / Juli heet en zwoel.    Lichtmis (2 februari) helder en klaar maakt de boer tot bedelaar.

Waarmee we bij Maria-Lichtmis terecht komen: