De EU zet haar eigen richtlijnen buiten werking. Italië heeft in ruil voor de miljarden die naar Turkije moeten vloeien een mildere beoordeling van de staatsschuldcijfers gevraagd. Stabiliteitspact? Welk stabiliteitspact?
De EU biedt Italië nu in ruil voor de EU-miljarden die naar Turkije moeten vloeien een geste aan bij het deficit van het staatshuishouding.
Er moet met de bijdragen van de lidstaten in het 3 miljarden euro-fonds in de begroting geen rekening gehouden worden, verklaarde woordvoerder der EU-commissie Margaritis Schinas. De Italiaanse regering zag vervolgens af van een verdere blokkering der EU-hulp.
Vooral Duitsland wil een snelle vrijgave van de fondsen daar de meeste immigranten die via Turkije naar Europa komen richting Duitsland trekken. Het is de bedoeling dat het geld in Turkije besteed wordt aan een betere accomodatie der vluchtelingen zodat ze niet verder reizen naar de EU.
Eind november werd tijdens een EU-Turkije-top in Brussel besloten 3 miljard aan Turkije te geven. In december werden de details van de overeenkomst bekend gemaakt. 2 miljard euro moeten van de lidstaten komen, 1 miljard uit de EU-pot. Zelfs een niet heel snuggere verstaander heeft begrepen dat al het geld, 3 miljard euro, dat volgens Turkije absoluut niet genoeg is, uit de zakken van de belastingbetaler komt.
“Turkije wilde 3 miljard euro per jaar, de EU had het over twee jaar (2016-2017). Het zondag bereikte compromis spreekt van 3 miljard euro ‘in eerste instantie’ – het kan dus ook meer worden.” (NRC)
Zo zou Italië ca. 225 miljoen moeten bijdragen, Duitsland 428 miljoen (534 miljoen volgens De Tijd) en Frankrijk 309 miljoen euro. Het land b zou 72 miljoen euro moeten afdokken. Cyprus moet wegens de gespannen verstandhouding met Turkije de opgedragen 2.3 miljoen niet aan Turkije maar wel aan Jordanië en Libanon betalen. Vandaag wordt er verder over beraadslaagd.
De Italiaanse premier Matteo Renzi herhaalde dat zijn regering ook zou bijdragen aan het Turkije-fonds en de betaling niet langer blokkeren. Naar verluidt eiste Renzi echter ook dat zijn land daar bovenop in 2016 3 à 4 miljard kosten i.v.m. de vluchtelingencrisis uit de deficitaire Italiaanse begroting zou mogen houden. Duitsland wil er niet van weten.
Een woordvoerster van de EU-commissie verklaarde maandag dat de kosten van de vluchtelingencrisis voor elk land en pas na de betaling ervan zou onder de loep nemen.
Zou het niet logischer zijn om aan de mensen die de schulden zullen moeten betalen te vragen hoeveel schulden er nog gemaakt mogen worden?