Nigel Farage ziet het zo
Er wordt achter de schermen van de EU een vies spelletje gespeeld. Men is zinnens enkele miljoenen euro uit te trekken om de Europese burger te vertellen hoe goed de EU wel is. Wierookvat richting Van Rompuy, Barroso. Het mag wat kosten want het is tenslotte voor het goede doel.
Bovendien zullen ze een campagne starten om de eurocritici het zwijgen op te leggen, zoals dat hoort in de EUSSR. De internetblogs, sociale netwerken zijn kop van jut. Geld noch moeite worden gespaard om het soort ” belgische democratie” in het leven te roepen. EU-critici in het cordon sanitaire! Daarover zal worden onderhandeld. Stuiptrekking, zeg maar. Hopelijk de laatste, het tegendeel valt te vrezen.
De verdeeldheid in de EU-rangen is echter groot. Volgens Cameron, die Nigel Farage vreest, moet de Unie zelf grote besparingen doorvoeren . Natuurlijk tegen de zin van Hollande, die zijn landbouwsubsidies in gevaar ziet. Merkel tracht de geit en de kool te sparen of wil twee heren dienen. Een onmogelijke spreidstand. In 2015 wil Cameron de Britten laten kiezen “ja of nee in de unie?”.
Het plan om de EU-burger via internet de mond te snoeren noemt Nigel Farage waanzin. Het toont volgens hem aan dat de Unie zelfs niet in staat is om de economische en politieke ernst van de toestand in te schatten. Hij ziet het verder als volgt: “Het is ver gekomen dat in de Unie reeds medewerkers vàn de Unie worden ingezet om op internet te gaan spioneren. Om “verkeerde indrukken, die daar worden rondgestrooid, te corrigeren”.
Als het EU-parlement dààrvoor belastinggeld gebruikt zegt dat alles over de instellingen van de Unie zélf. Normaal zijn dergelijke instellingen neutraal. Niet in de Europese Unie – daar lijkt het hoe langer hoe dichter een bananenrepubliek te benaderen, aldus Farage. Zo’n optreden verwacht men niet van Barosso of Van Ropmuy, maar van Mugabe. Maar de weerstand zal blijven groeien, aldus Farage. In de Unie heeft men lak aan de eigen wetten en richtlijnen. Neem maar eens het Verdrag van Lissabon. Daar staat zwart op wit dat geen enkele staat garant mag staan voor de schulden van een andere staat. Maar dat lappen ze in Brussel vrolijk aan hun laars. Spijts de groeiende weerstand van de burger.
Bij de vraag of een economische unie kan lukken heeft Nigel Farage slechts één antwoord: ”Neen!”. De Unie is, met de huidige politieke mentaliteit, gedoemd om te mislukken. En zij die er een mening op na houden die niet strookt met hun visie, worden door het slijk gehaald, aldus Farage. En het zal er in de toekomst niet beter op worden.
Van dat laatste kan in dit land het Vlaams Belang (vroeger Vlaams Blok) een hartig woordje meepraten. Wanneer we de evolutie een beetje hebben gevolgd lijkt de Unie wel België in het groot. Er is echter één nadeel. Een cordon sanitaire lijkt me onmogelijk in een dictatuur als de EUSSR. De oppositie, voorlopig dan, kan in het EU-parlement nog de mond niet worden gesnoerd. Komt misschien nog als daar de “democratie” nog een beetje wordt verfijnd zoals bij ons. De belgische experten zijn reeds goed vertegenwoordigd.
De vlieg
De EU ? Is geen meerwaarde. EU is een ramp .
Behalve een luxe-vluchthuis voor schandalig-zwaar-overbetaalde-gebuisde politiekers. Voor individu’s die hun onkunde hebben bewezen in het vak “besturen” en gesmost hebben met de vaderlandse financiën.
Voor Gasten die dit land tot de bijna-bedelstaf hebben gevoerd.
Die het patrimonium verkochten en die soms immo’s terug gingen huren tegen exuberante prijzen.
Verder betekent Europa voor de rest van het, betalende, publiek niets .
De EU is:
-een logge geldverslindende moloch die geen rondvragen tolereert. Die geen inzage toelaat, zeker geen controle.
-Een gemeenschap die gegijzeld wordt en overspoeld door armoede en krapuul.
-Een gemeenschap waar de brave burger bij het vallen van de avond de straat niet meer durft op te gaan.
-Een gemeenschap die uitgeperst wordt en haar industrieën ziet vertrekken naar de zogenaamde lage-loon-landen, soms ook binnen Europa.
-Een gemeenschap waar vakbonden de allures aannemen van de macht der syndicaten ten tijde van de recessie in de jaren 30 in de USA : in alle geledingen van de maatschappij hun mannetje / vrouwtje.
-Een gemeenschap waarin de mensen leven met de angst voor morgen.
Dat is EUROPA , een gedrocht dat wanneer het morgen wordt begraven , geen mens een traan zal laten.