Eender hoe verstandig lidstaten hun land bestuurd hebben, eender hoe roekeloos andere lidstaten in het wild weg tot in het oneindige geld geleend hebben, leningen die ze nooit kunnen terugbetalen, de EU blijft bij het “samen uit, samen thuis, samen de dieperik in” dogma.

Nochtans staat in de “EU-grondwet” dat lidstaten niet kunnen verantwoordelijk gehouden worden voor de schulden van andere lidstaten. M.a.w. de deurwaarder mag niet bij de buren aankloppen als jij te veel en te dure leningen afgesloten hebt, als je een put vult door een andere put te graven.

Vandaar de zaligmakende oplossing: de zgn. eurobonds, die nu – eindelijk – erdoor moeten gedrukt worden, verpakt als coronabonds, waarvoor de financieel gezonde lidstaten mee garant staan… of mogen we zeggen dat uitsluitend zij garant staan vermits de noodlijdende lidstaten nooit ofte nimmer hun aandeel in de leningen zullen kunnen terugbetalen. We schreven het al eerder: het belgisch systeem breidt uit naar heel de EU.

Duitsland ging al overstag d.m.v. de solidariteitsclausule!. Nochtans had Merkel in 2011 beloofd dat hiervan geen sprake zou zijn “zolang zij leeft”. Benieuwd of Nederland voet bij stuk zal houden. Groot-Brittanië zal al enkele keren opgelucht adem gehaald hebben dat ze de Brexit erdoor gekregen hebben. En àls ze slim zijn: zonder een wurgend akkoord met de EU. Je zal zien hoe snel alle landen een handelsakkoord met de vrije Britten willen onderhandelen. Zou de EU het aandurven sancties uit te spreken tegen deze EU-lidstaten?

Het plan is niet nieuw en dook telkens er een crisis als alibi kon aangevoerd worden weer op. Zoals bij de Griekenlandcrisis in 2010. Video’s: Barroso in 2011 – Merkel in 2012: