Een verslag uit Syrië, zonder poco bril

Geplaatst op door

U weet het, pater Daniël bevindt zich momenteel in Postel, de titel is dus enigszins misleidend.  Omwille van de continuïteit hanteren we deze toch, ook als hij zich enkele weken in Vlaanderen bevindt.

Vrijdag 16 november 2018

Goede Vrienden,

We zijn nog steeds “met vakantie” en geven geen uitgebreid bericht.

Nu zitten we in Groningen bij onze uitgever van de Blauwe Tijger, die ons gastvrij heeft ontvangen en al rondgeleid in een streek waar ik nog nooit geweest ben en die historisch bijzonder interessant is.

Deze avond mogen we een getuigenis geven in de kathedraal, waarover ik volgende keer zal berichten. Morgen, zaterdag 17 november zal ik aanwezig zijn op het tweede congres van geopolitiek in Leuven (GIVN) waar Willy Van Damme, Robert Steuckens en Jonathan van Tongeren zullen handelen over “Een eerlijke kijk op geopolitiek”:                      Andreas Vesaliusstr. 2, 14.00 u.

De bronafbeelding bekijkenOp donderdag 22 november van 19.30 u tot 22.00 u geven  we een uitleg in de “vijverzaal” Boerke Mutsaers, Vijverlaan, 2 Tilburg, samen met Janneke Monshouwer. Ook hierover zal ik volgende keer wel berichten.

Ziehier enkele ervaringen vanuit het thuisland en wat videomateriaal, dat me nog werd toegestuurd.

P. Daniel

Vrijdag 16 november 2018

Flitsen uit mijn eerste vaderland

Is het leven duur?

Vlak vooraleer uit Syrië te vertrekken had ik een fameuze ontsteking op twee tanden. Ik kon nog net onze tandarts consulteren, een sympathieke jonge moslimvrouw met drie kinderen. Ze beloofde me van de pijn te verlossen met medicatie maar mocht ondertussen de twee tanden niet trekken, zei ze. Wachten tot ik terugkwam, vond ze veel te lang. Omdat ze al zeven behandelingen had gedaan bij mensen uit ons klooster, (kinderen, zusters en fraters) vonden wij dat het wel tijd werd dat we haar betaalden. Zelf moesten we nog zeggen wie ze inmiddels allemaal behandeld had. Ze schreef ze op briefje en voegde er zomaar een bedrag bij. Alles samen was het omgerekend bijna 20 €. Hier gekomen moest ik na een week deze tanden laten trekken. Een tandarts was bereid dit te doen op de dag dat ik nog vrij was. Op een kwartier was de klus geklaard en ik betaalde contant 70 €. Hij kon op de korte tijd dat ik nog hier ben, de zaak niet afwerken. Met plezier zal ik dit laten doen door onze erg deskundige tandarts in Qâra. We moeten er eerlijkheidshalve wel bijvoegen dat wegens de sancties vele apparaten moeilijk of niet hersteld geraken en dat zo het leven op meerdere terreinen heel duur geworden is. Maar er zijn  uitzonderingen, zie je wel.

Hulde aan de goede godsdienstleerkracht

Een gemeenteschool in Waasmunster heeft mij deze week uitgenodigd om voor een dertigtal 9-jarige kinderen tijdens het uur godsdienst te komen vertellen. Van gepensioneerde leerkrachten uit mijn geboortedorp kreeg ik een alarmerend beeld over de godsdienstige kennis en praktijk van de kinderen. Mijn ervaring was gelukkig heel anders… dank zij de leerkracht. Ze had die kinderen voorbereid. Ze had ook een zestal moslimkinderen en hun leraar uitgenodigd mee te komen luisteren. Allerlei vragen hadden ze opgesteld, luisterden heel aandachtig, waren erg gevoelig voor het positieve in een land van oorlog. Er waren ook een zestal moslimkinderen, waaronder Syriërs, samen met hun leraar. Toen ik Syrië wilde situeren stak een jongen zijn vinger  op en zei dat hij dat op google Earth al gevonden had. Een ander pienter kereltje vroeg of de oorlog me angstiger, bozer of dapperder gemaakt had. Ik heb wat kunnen vertellen over de mooie initiatieven en het vredevol samenleven en de goede inzet van velen, ook van christenen. We eindigden met een spontaan gebed en daarna een Onze Vader die de kinderen goed kenden. De kinderen beloofden ook voor ons te bidden. Hopelijk blijft er iets over van hun eenvoud, geloof en belangstelling als ze enkele jaren ouder zijn!

De bronafbeelding bekijken’s Avonds waren we te gast in de hoofdkerk van St Nikolaas, waar een zestigtal mensen of meer waren opgedaagd. De deken had me vooraf uitgenodigd om met hem en enkele gasten te komen eten. Het was als een oosterse gastvrijheid.  Omdat we in de kerk waren begon ik met een gebed. Na mijn lang getuigenis volgden er vele vragen. Van het breiwerk, de zalf, de religieuze voorwerpen en Syrische parfum werd flink wat meegenomen. Ik heb de indruk dat de erg negatieve mentaliteit tegenover Syrië in de openbare opinie geleidelijk aan het veranderen is.

En dit nog