Een verslag uit Syrië, zonder poco bril

De verslaggever, pater Daniël Maes,  verblijft momenteel in Vlaanderland.  We handhaven de gebruikelijke titel.

Goede Vrienden,

Voor enkele weken verblijf ik in de abdij van Postel (praktisch het centrum van mijn afwezigheid) en krijg de kans om op verschillende plaatsen te getuigen zowel over wat er werkelijk in Syrië gebeurt als over ons boek “hoe een paus gelijk kreeg”. Inmiddels kan ik vele boodschappen doen voor de gemeenschap Mar Yakub. Het eigenlijke maatschappelijke gebeuren laten we even rusten en bidden dat er toch eens vrede mag komen.

P. Daniel

Vrijdag 19 mei 2017

Qâra – Damascus – Beiroet – Brussel – Postel

Na de eucharistieviering vorige vrijdag namen we samen het ontbijt, waarna ik afscheid nam van de zusters en medebroeders. De burgemeester van Qâra bracht me naar Damascus. De controles onderweg waren veel strenger dan gewoonlijk, hoewel de soldaten vriendelijk bleven. In Damascus was het werkelijk zomers weer en je zag het ook aan het gedrag van de mensen. Op de grasperken zaten groepen jongeren of gezinnen samen. De familie Srour is al eeuwen lang nauw verbonden met ons klooster en zorgt nu nog voor ons. Deze familie is goed vertegenwoordigd in Damascus en in Qâra. Aan het ouderlijk huis, waar moeder leefde en vorig jaar gestorven is, werd ik opgewacht. Een neef met zijn vrouw en twee kleine kinderen bracht mij naar zijn schoonouders in de christelijke wijk van Damascus, Bab Touma. Hier zijn zes dochters en twee zonen. Vier getrouwde dochters met hun kleine kinderen waren thuis. Een leven van jewelste in dit oude, vrij kleine huis met antieke balken. Er werd voor een versnapering gezorgd. De neef vroeg uitdrukkelijk om voor het huis en gans het gezin te bidden, wat we onmiddellijk hebben gedaan. Daarna nodigde hij mij uit om in een restaurantje met nog twee vrienden te gaan eten en hij wilde absoluut niet dat ik financieel zou bijdragen. Het waren jongens die we ook in Deir Atieh bij de voetbal al ontmoet hadden. Hier kwamen vele families eten. Af en slechts zag je een vrouw of een meisje met een hoofddoek. Dit is duidelijk een christelijke wijk.

Rond vijf uur in de namiddag werd voor mij een taxi voorzien die me over de grens naar Beiroet bracht. Alles verliep vlot en zonder moeilijkheden. Ik heb nog van gedachten kunnen wisselen met moeder Agnes-Mariam en zr Carmel, heb een halve nacht goed geslapen. Ik was op tijd in de luchthaven van Beiroet en kwam ook op tijd toe in Zaventem, waar ik opgehaald werd en naar de abdij van Postel gebracht.

Maandag 15 mei mocht ik een lang interview  geven voor de alternatieve nieuwsite “Signs of the Times”  (www.sott.net). Woensdag en donderdag mochten we een avondconferentie geven over de noodzaak om zeer kritisch te staan tegenover de gewone berichtgeving en over ons boek, de echte betekenis van de contraceptie: voor de “tegenstroom” in St. Michiels-Brugge en voor de Belfortgroep in Oostkamp. Het waren zeer geïnteresseerde toehoorders met een erg levendige interactie. Hartelijk dank aan de organisatoren.