Goede Vrienden,

De  priesterwijding van onze medebroeder Jean-Baudouin vorige vrijdag is een gelegenheid om de waarde van het priesterschap in onze tijd te benadrukken. De Guinese kardinaal Robert Sarah, de voormalige prefect van de Congregatie van de Liturgie, schreef een  boek naar aanleiding van zijn gouden priesterjubileum. Hij begint met een hoofdstuk over  de huidige geestelijke en spirituele “ineenstorting”. Hij spreekt hierin over de crisis van het geloof, de crisis van het priesterschap, de crisis van de Kerk (Cardinal Robert SARAH avec Nicolas DIAT, Le soir approche et déjà le jour baisse, Fayard, 2019).

Nvdr: U kan hier de gratis pdf-versie lezen.

De priesterwijding werd van ouds genoemd het “sacramentum ordinis”. “Orde” staat hier voor een college, een corps van een bepaalde groep mensen, zoals we nu nog spreken van de ‘orde’ van geneesheren, de ‘orde’ van advocaten enz. Priesters vormen de ‘orde’ van de apostelen en de voortzetting hiervan in “het apostolisch ambt”. Hierin onderscheiden we drie graden: diaken, priester en bisschop. Een bisschop ontvangt de volheid van het priesterschap. In het Oude Verbond was een van de twaalf stammen van Israël toegewijd aan de tempeldienst, de stam van Levi. Deze is een voorafbeelding van het priesterschap. De grondbetekenis van de Hebreeuwse naam ‘Levi’ betekent: gehecht zijn aan. Jezus zal de tollenaar Levi-Mattheus roepen om zijn apostel te worden. Zo zal hij, aanvankelijk gehecht aan het geld, gehecht worden aan Christus. Hij zal ook, als ontwikkeld man die kon lezen en schrijven, ons het eerste Evangelie bezorgen. De stam van Levi bezat geen grondgebied voor eigen onderhoud, zij mochten leven van hun dienst in de tempel.

Voor de aankondiging van de priesterwijding in ons klooster Mar Yakob koos de wijdeling de mooie icoon van de vruchtbare wijnstok (Grieks: ampelos). Christus troont op de wijnstok, omgeven door de ranken, waarop zich de apostelen bevinden. (Afbeelding: verder in de tekst)

Dit beeld verwijst naar deze woorden van Jezus:  “Blijft in Mij, zoals Ik in u. Zoals de rank geen vrucht kan dragen uit zichzelf, maar alleen als zij blijft aan de wijnstok, zo gij evenmin, als gij niet blijft in Mij” (Johannes 15, 4). Dit geldt uiteraard voor iedere gedoopte en gevormde gelovige. Allen delen in het drievoudig priesterschap van Christus: Hij is Priester (Offeraar en Offer tegelijk!), Profeet (Verkondiger van Gods Waarheid) en Koning (in dienstbaarheid).

Van dit algemeen priesterschap is het ambtelijk priesterschap evenwel wezenlijk onderscheiden. Het is gericht op de opbouw van de Kerk, waarvan Christus het Hoofd is. Jezus Christus heeft alle voorafbeeldingen van priesterschap en offers uit het Oude Verbond vervuld. Voor het priesterambt koos Hij enkel mannen en daarom hebben noch Kerk, noch paus, noch bisschoppen enige macht om dit te veranderen. En de vruchtbaarheid komt enkel voort uit de verbondenheid met Christus.

De apostelen en  hun opvolgers, de bisschoppen, vormen een gemeenschap naar het voorbeeld van het college van de twaalf apostelen. Zij zijn samen ook de “Ecclesia docens”, de Kerk die Christus’ leer zuiver doorgeeft. Hierin deelt de ambtelijke priester, eveneens voor zover hij verbonden blijft met Christus langs de apostelen. Hij kan enkel een vruchtbaar leven leiden door zijn  menselijke kwaliteiten te benutten in verbondenheid met Christus. Jean-Marie Vianney, de pastoor van Ars (+ 1859) was blijkbaar niet eens in staat om een gewone schoolopleiding te volgen, maar hij stak torenhoog uit boven alle psychiaters van zijn tijd (en van nu!), inzake geestelijke mensenkennis, begeleiding en bevrijding van mensen, omwille van zijn intense verbondenheid met Christus.

Nvdr: een citaat van J.M Vinney, de pastoor van Ars: “Les saints n’ont pas tous bien commencé, mais ils ont tous bien fini !” (De heiligen zijn niet allemaal goed begonnen, maar ze zijn allemaal goed geëindigd!)

De priesterwijding gebeurt altijd door de bisschop tijdens de Eucharistie, omgeven door medepriesters en gelovigen. Tijdens de offerande heb ik samen met de pastoor van Qâra,  abouna Georges de wijdeling met onze hand op zijn schouder naar de bisschop geleid: “Want elke (hoge)priester wordt genomen uit de mensen en aangesteld voor de mensen, om hen te vertegenwoordigen bij God, om gaven en offers op te dragen voor de zonden” (Hebreeën 5, 1). Driemaal knielde de wijdeling onderweg en boog driemaal met het hoofd tot op de grond, terwijl het koor en het volk Kyrie Eleison zongen. De wijdeling ging dan driemaal rond het altaar en kuste telkens de vier hoeken. Hiermee bood de wijdeling zich als slachtoffer aan en vereert in het altaar God, zoals in het Oude Verbond gebeurde wanneer offers werden opgedragen. Tenslotte knielde hij voor de bisschop, in vol ornaat zetelend op zijn troon, de staf in de hand en de kroon op het hoofd. De bisschop ontving de priester in  naam van de Kerk en in naam van Christus. Ondertussen zong het koor een gebed als voorspraak van de martelaren, een loflied aan Christus en een hulde aan Maria die de moeder werd van Jezus Christus, de “Emmanuel” (= God met ons).

De eigenlijke priesterwijding gebeurde door de bisschop met handoplegging en het afsmeken van de heilige Geest voor de verkondiging van het Evangelie, het toedienen van de sacramenten en het leiden van het volk Gods. De bisschop nam dan de diakenstool af en toonde de patrachil (stola) aan het volk. Deze is het symbool van de deelname aan het priesterschap van Christus. De bisschop zei vervolgens: Axios ( = waardig)! Dit wordt driemaal beantwoord en herhaald, eerst door de priesters en daarna door het volk.  Dan bekleedde de bisschop de priester met de stola, de gordel en het kazuifel. De gordel is het symbool van Gods kracht waarmee de priester omgord wordt om in zuiverheid het offer op te dragen. De kazuifel vertegenwoordigt de gerechtigheid door God in Christus aan het volk gegeven. Dan gaf de bisschop het boek van de liturgie aan de nieuwe priester, die de hand van de bisschop  kuste.

De nieuwe priester werd door alle priesters broederlijk omhelsd. Wanneer de priester door zijn familie werd omhelsd, volgde een spontaan applaus vanuit het volk. Hij voegde zich nu bij de andere priesters om samen met de bisschop de Eucharistie op te dragen. Bij de heilige communie was het de nieuwe priester die het eerst communiceerde. Na de Eucharistie sprak de nieuwe priester zijn dankbaarheid uit aan God en aan de mensen. Heel de plechtigheid verliep nagenoeg vlekkeloos en alom heerste vreugde. Laten we bidden opdat deze priesterwijding aan de gemeenschap een nieuwe impuls mag geven om haar taak te volbrengen in dienst van het Rijk Gods en voor het heil van zeer velen.       

P. Daniel, Mar Yakub, Qâra, Syrië, 4.11.2022

Flitsen

De dagen vóór de priesterwijding werd er zowat overal koortsachtig gewerkt: het dak van de binnenkoer waar de wijding zou plaats vinden werd afgewerkt,  de muren werden geschilderd en ‘n 200 stoelen werden geplaatst. De gastenkamers werden geschilderd. In de nieuwbouw werd alles klaar gemaakt voor het feestmaal. Uiteraard was er in de keuken veel voorbereidingswerk. Behalve de gebeden ‘s morgens en de Eucharistie bleef er deze week niet veel over van de  gewone dagorde. En er werd soms tot laat in de nacht gewerkt. De enkele gasten die al twee dagen vroeger gekomen waren hielpen ijverig mee. Van dinsdag op woensdag brak er een onweer los en heel de woensdag regende het, wat altijd erg welkom is in de woestijn, die schreeuwt om water. Wat in België een waterige routine is, werd hier verwelkomd als een zegen die de grote dag aankondigde.

De wijdingsplechtigheid vorige vrijdag verliep nagenoeg vlekkeloos. De bisschop was omgeven door een tiental priesters, allemaal in wit en goud gekleed. De bisschop verleende het priesterschap door handoplegging en afsmeking van de heilige Geest. Het was een aandoenlijk moment wanneer de priesters en de familie de nieuwgewijde priester omhelsden. En na de wijding volgde een eindeloze fotosessie. Allen wilden een foto met priester Jean: de bisschop en de priesters, de familie, het zangkoor, de gemeenschap, de jeugd van Mamura, de ploeg vrijwilligers, vrienden en families van Qara… Dit duurde een hele tijd. Ondertussen trokken de mensen al naar de feestzaal in de nieuwbouw. Op de grote koer begonnen enkele vrouwen spontaan met volksdansen, die vlug succes hadden.

Er was geen receptie want iedereen was uitgenodigd voor de maaltijd. De bisschop, de priesters en de familie namen plaats aan de eretafel. Daar werd het eten opgediend. Achteraan was een grote tafel waar al de anderen hun bord konden laten vullen. Ondertussen werden ook de herinneringsprentjes uitgedeeld, ingepakt met een beetje wierook en een klein armband-rozenhoedje. Ook na de maaltijd was er nog een creatief moment. De jonge priester is een goede voetballer en op het grote plein begon hij met de jeugd te voetballen. En de grote trappen van de nieuwbouw dienden als tribune voor de toeschouwers en vermoeide voetballers. Inmiddels was de ploeg vrijwilligers al begonnen aan de opruim van stoelen en geluidsinstallatie. In de late namiddag was het grote werk van de opruim al achter de rug.

Zondag celebreerde confrater Jean zijn Eerste Heilige Eucharistie volgens de byzantijnse ritus. Hij droeg een nieuw gewaad, gemaakt en geschonken door de  zusters Carmelitessen van Harissa in Libanon. Abouna Hamati, de pastoor van een parochie in de “vallei van de christenen” en ik assisteerden. Deze pastoor is een man met een stem als een klok, een stem van vóór de tijd van de micro’s! De klank van de gebeden die hij zong vulde de hele kerk.

Nvdr: op facebook vindt u onder Deir MarYakub El Mukata een fotoreportage.

De mens, van Beeld Gods naar een biotechnische robot van criminele wereldleiders

In Mexico stad werd van 30.9 tot 2.10.22 het 14^e wereldcongres van het gezin gehouden. Het was  een sterke verdediging van het huwelijk en het gezin. Er waren een 10.000 deelnemers, waarvan een aantal voor één dag. Onder de sprekers was Carlos Aguiar Retes, aartsbisschop van Mexico, de moeder van de zaligverklaarde Carlo Acutis en Christopher West (stichter en directeur van het instituut “Theologie van het Lichaam” volgens Jean-Paul II).

Ziehier enkele gedachten uit de toespraak van kardinaal Gerhard Müller: “De mens geschapen naar Gods  Beeld – een manifest tegen het antropologisch nihilisme”. Hij begint met Friedrich Nietzsche (1844-1900), de profeet van het post-christelijke  nihilisme. Voor  deze filosoof zijn alle goden gestorven (in feite schreef hij: wij hebben God vermoord!) Dat is wat de raadgever van het Wereld Economisch Forum bedoelt, Yuval Noah Harari, de goeroe van het transhumanisme en posthumanisme met het scheppen van supermensen, als een soort biotechnische robotten. Wanneer de mens niet meer degene mag zijn die door God geschapen is naar zijn Beeld en Gelijkenis om een zelf gefabriceerde super god te worden, is hij in feite gedegradeerd tot een onmens, een duivels wezen.

Het resultaat van zijn prestaties is er ook naar: permanente oorlogen, volkerenmoorden en een werelddictatuur gebouwd op monsterleugens. Een mens die geen schepsel Gods wil zijn, wordt het slachtoffer van de grillen van mythische afgoden, gemanipuleerde natuurrampen, georganiseerde oorlogen en revoluties tot profijt van een wereldelite van miljardairs. Het is een aanslag op het leven door abortus, euthanasie, genderwaanzin, afbraak van huwelijk en gezin, vernietiging van de vrijheid en de waardigheid van de mens.

De heilige Paulus zegt duidelijk: “Overigens kan in de Heer de vrouw niet buiten de man, en de man niet buiten de vrouw: Zoals de vrouw uit de man voortkomt, zo is de man er door de vrouw en alles  is uit God” (1 Korintiërs 11, 11-12). Het Tweede Vaticaans Concilie heeft in zijn laatste document de Bijbelse en authentieke kerkelijke leer over de mens juist weergeven: “In werkelijkheid licht het mysterie van de mens  alleen op in het mysterie van het mens geworden Woord” (Gaudium et spes nr. 22). Verder spreekt het concilie over de gelijkenis tussen de eenheid van de goddelijke personen en de eenheid van de kinderen Gods en zegt: “Deze gelijkenis wijst er  op dat de mens, die op aarde het enige schepsel is dat om zichzelf door God is gewild, zichzelf alleen volledig kan vinden in de oprechte gave van zichzelf” (ibidem nr. 24). Niemand kan deze leer ‘moderniseren’ of aanpassen omdat de echte algehele nieuwheid vervat is in de persoon van Jezus Christus, God en Mens.

“Het antropologisch nihilisme wordt voor de Kerk gevaarlijk wanner zelfs katholieke theologen niet meer vertrekken van het feit van de historische, unieke en onovertroffen zelfopenbaring van God in Jezus Christus en een mank compromis sluiten met het posthumanisme, enkel en alleen om de Kerk als sociale organisatie in een nieuwe wereldorde zonder God te doen ‘overleven’.” Voor deze “theologie zonder God” zijn schepping en Verbond, menswording, kruisdood en verrijzenis van  Christus niet de echte werkelijkheid maar slechts mythische beelden zonder inhoud.

In feite is het Christendom de mooiste hymne op het leven en een overwinning over iedere cultuur van de dood,  die eindigt in een collectieve zelfmoord van de mensheid, waarvan we nu de tekens beleven. Het atheism is het nihilisme. “De vrucht van de zonde is de dood. Maar de gave van God is het eeuwige leven in Christus onze Heer”. (Romeinen 6, 23).

Varia

• Ons vorig bericht met 8 video’s: 1. Gruwelijke verwoesting van Jeruzalem, 2. Her opstanding van de moederkerk van Antiochië, 3-4-5 voor mij niet beschikbaar, 6. Maronitische kathedraal in Aleppo, 7. Situatie van de christenen, 8. Grappige voorstelling van de onwetendheid van westerse christenen https://www.golfbrekers.be/een-verslag-uit-syrie-zonder-poco-bril-278/ 
• Ons vorig bericht ook hier: http://www.katholiekforum.net/2022/03/14/mag-rusland-zich-verdedigen-tegen-een-verwoestende-aanval-die-de-navo-al-acht-jaar-geleden-begon/
• Libanon en Israël hebben uiteindelijk de onenigheid over hun zee grenzen beslecht, zonder elkaar rechtstreeks te ontmoeten en in het belang van beide landen. Libanon heeft hiermee Israël als staat helemaal niet erkend, zoals van Israëlische zijde te vlug triomfantelijk werd bericht. De ambtsperiode van de Libanese (christelijke)  president Michel Aoun eindigt op 31 oktober en hij wilde nog een akkoord bereiden, wat dus gelukt is. “Kortom, ieder blijft op zijn strandpunt en verzoent zich met zijn eigen principes in het belang van allen” (Thierry Meyssan, https://www.voltairenet.org/article218336.html)

• De huidige paus is van het christendom een soort planetaire NGO aan het maken, een humanitaire moraal, een multiculturele godsdienst zonder de originaliteit van het  Evangelie en de Persoon van Jezus Christus: https://www.lesalonbeige.fr/sous-legide-de-ce-pape-le-christianisme-nest-plus-un-culte-mais-une-morale/
• Mgr. A. Schneider  roept de leken op om hun stem te verheffen en de originaliteit te verdedigen van het christelijk geloof in waarheid en liefde: https://www.lesalonbeige.fr/mgr-schneider-suggere-aux-laics-delever-la-voix-dans-la-charite-et-la-verite/
• Open brief aan kardinaal J.  de Kesel en de Belgische bisschoppen als protest tegen hun homo-manifest. De houding van de Belgische bisschoppen is tegen het Evangelie van Jezus Christus en tegen de 2000 jaar oude kerkelijke leer, tegen de natuurwet, tegen de uitdrukkelijke leer van de heilige Paulus en zelfs tegen de  encycliek Amoris laetitia, waarop ze zich willen beroepen, tegen de Catechismus van de katholieke Kerk en tenslotte  tegen de verklaring van de Congregatie van de Geloofsleer (2021):

• Ook de kardinalen Wim Eijk, Francis Arinze en Gerhard Müller verzetten zich hiertegen en maken duidelijk dat het een dwaling en een ketterij is. Het voorgestelde gebaar is in geen enkel opzicht een zegening: https://laportelatine.org/actualite/belgique-francois-aurait-approuve-la-benediction-des-couples-homosexuels
• Vier het zinvolle christelijke feest van Allerheiligen, vermijd het griezelige, heidense halloween: http://restkerk.net/2022/10/31/halloween-het-feest-van-de-duivel/