Een verslag uit Syrië, zonder poco bril

Geplaatst op door

Goede Vrienden,

René Girard (+ 2015) ontdekte het bedrog van onze menselijke verlangens. Ze zijn  “mimetisch”, nl. nabootsing, een na-apen van het verlangen van een ander. Alleen onze diepste honger naar het heilige, naar God is echt.

Hij zelf wil zich nu niet aanstellen als theoloog, geestelijke leider of mysticus. Hij zegt gewoon wat hij uit de lezing van de grote literaire teksten begrijpt. Deze inzichten zijn echter ook voor ons (geestelijk) leven erg belangrijk. Vanuit de bedrieglijkheid van onze menselijke verlangens kunnen we beter Jezus’ uitnodiging begrijpen om onszelf te “verloochenen” en te  “verliezen”, ja te sterven aan onszelf zoals de graankorrel om in Hem herboren te worden. Het lijkt het tegendeel van onszelf realiseren. Het drastisch afstand nemen van onze menselijke gedachten en verlangens is echter juist noodzakelijk om onze echte, diepste honger te ontdekken. “Want al wat in de wereld is – het begeren (Gr: epithumia = gulzigheid) van de lust  en het begeren der ogen en de hovaardij van het geld – het komt niet van de Vader maar van de wereld. En die wereld gaat voorbij  met heel haar begeerlijkheid, maar wie de wil doet van God blijft in eeuwigheid” (1 Johannes 2, 16).

Trots, woede, begeerte, afgunst, luiheid, gulzigheid en lust zijn de zeven meest voorkomende vormen van onze zelfzucht. Ze zijn het resultaat van een leven in de schijnwereld van ons “nabootsend verlangen”, dat ons diepste streven belet. Immers, allen zijn we geschapen om onszelf te overstijgen en te groeien in een belangeloze toewijding, die uiteindelijk gericht is op de vereniging met de Drie-ene God, wiens beeld wij in ons dragen en dat ons blijft uitnodigen. Hierin zijn de woestijnvaders, monniken, monialen, mystiekers en zovele authentieke gewone gelovigen ons voorgegaan

Mogelijk heeft de Spaanse mystieker Sint Jan van het Kruis (+ 1591) in zijn “Bestijging van de Berg Karmel” het meest gedetailleerd beschreven hoe we van een bedrieglijk, uiterlijk, aards leven kunnen overgaan naar een waarachtig, innerlijk, geestelijk leven.

Het is niet zo moeilijk om te begrijpen maar wel om te doen. We zijn een eenheid, bestaande uit lichaam en ziel. De ziel is het levensprincipe. Zonder ziel worden we een lijk. Onze menselijke ziel is onze bijzonder kostbare parel. In onze ziel onderscheiden we nog de geest, als het ware het heiligdom van de ziel, waarmee we verbonden zijn met God.

Het is duidelijk dat de ontwikkeling van onze eeuwige ziel en geest meer aandacht verdient dan de verzorging van ons vergankelijk lichaam, terwijl we van nature geneigd zijn tot het omgekeerde.  Ons lichaam heeft vijf zintuigen, waarlangs van alles naar binnen komt (horen, zien, voelen, smaken, ruiken). Deze waarnemingen wekken gedachten,   verlangens, gevoelens, strevingen op die gericht zijn op het aardse en vergankelijke.

Sint Jan van het Kruis leert om daarvan afstand te nemen, ons niet te hechten aan deze gedachten en verlangens om vrij te worden voor onze diepste honger. Hiervoor is weliswaar een pijnlijke zuivering nodig, een “donkere nacht” waarin we alle houvast verliezen. Hij spreekt over de geestelijke strijd en de “nacht van de zinnen”, waarbij we los komen van alles wat langs onze zintuigen binnen valt. Daarna volgt dan een nog grotere strijd: “de nacht van  de geest”, waarbij we ons ook niet meer hechten aan ‘onze’ geliefde geestelijke waarden. Uiteraard is dit een geestelijke strijd die heel ons leven duurt.

‘Johannes van het Kruis, een rebelse mysticus’

Vergelijken we het met een moeder die een klein kind leert lopen. Eerst houdt ze de twee handjes vast, daarna één en tenslotte laat ze het kind helemaal los, waardoor het mogelijk gaat panikeren maar als het kind volhoudt zal het leren om zelf te lopen. In het geestelijk leven betekent dit dat we niet meer vanuit onze menselijke krachten leven en werken maar dat we geleid worden door de heilige Geest. Hier ligt ook het wezenlijke verschil tussen ons “werken voor God “ en “het werk van God” verrichten. In het eerste geval zijn wíj het die beslissen, (hopelijk) iets goeds willen verrichten, de middelen daartoe bijeen brengen en tenslotte voor de uitwerking zorgen. In het tweede geval is de louter menselijke toevoer afgesloten en leven we geheel vanuit aanbidding, waardoor Gods Geest ingeeft wat we moeten doen. Hij zorgt dan ook voor de middelen en de uitwerking, zoals we in het leven van zovele  heiligen kunnen zien, met een “geestelijk resultaat” dat alle menselijke inspanningen eindeloos overtreft.

Denken we  b.v. aan de heilige Franciscus van Assisi. De heilige Teresa van Avila (+ 582) maakt de vergelijking tussen het water dat we met een kleine gieter aan de planten geven en het water van een flinke regenbui over het hele terrein. Een leven van “Gods werk” loopt evenwel helemaal niet over rozen, maar is een enge, pijnlijke weg vol doornen. Mogelijk lopen het “werken voor God” en “het werk van God” in ons dagelijks leven nog dikwijls door elkaar. Het loont  echter de moeite om ons te oefenen in de onthechting, zodat God steeds meer zijn werk in ons kan verrichten. Zelf heeft de heilige Johannes van het Kruis zijn hoogste mystieke openbaringen en innerlijke bevrijding gekregen terwijl hij in de meest erbarmelijke toestand verkeerde: hij zat negen maanden opgesloten in een cachot, een voormalig toilet, in de zomer vol stinkend ongedierte en in  de winter ijskoud (Toldedo, 1577-‘78).

Evelyn Underhill (+ 1941), een Engelse, nuchtere, wijze vrouw met veel gevoel voor humor schreef dit heerlijke boekje: Praktische mystiek voor nuchtere mensen, (Carmelitana, Gent, 2001). Zij toont aan dat mystiek eigenlijk de kunst is van het leven in de werkelijkheid. Niets is zo praktisch  als de volle werkelijkheid, schrijft ze,  en daarom is niets zo praktisch als de mystiek. Mystiek (Grieks: muo = zich sluiten, tot rust komen) is het stilleggen van onze bedrieglijke gedachten en verlangens om   in te treden in de echte werkelijkheid, nl. die van onze ziel en onze geest, verbonden met God. Nu is onze waarneming  dikwijls zo troebel dat we de werkelijkheid niet kunnen  zien zoals ze is, nl. oneindig. En we verlangen naar dingen die ons ongelukkig maken. We vechten voor enkele kruimels onder de tafel terwijl een versierde plaats aan de feestdis voor ons klaar staat. De vensters van onze waarneming hangen nog vol met de spinnenwebben van onze gedachten, verlangens en vooroordelen. Worden ze gereinigd,  dan zal de woelige draaikolk van botsende  hartstochten en begeerten gestopt worden en zijn we niet meer in de ban van het enge, gulzige hebben, maar open voor de goddelijke waarneming. Ziehier het verschil van iemand die door een enge spleet  naar buiten kijkt met iemand die op een berg geniet van een oneindig panorama.

P. Daniel

Flitsen

In de byzantijnse liturgie was het nu de zondag van carnaval (Gr. apokreos, onthouding van vlees). In de Latijnse ritus heette deze vroeger “sexagesima” (60e dag of 7e zondag voor Pasen). Het Evangelie van Mattheus 25, 31-46, maakt ons duidelijk dat al wat we voor de anderen, de armen (niet) doen, we ook (niet) voor Jezus zelf gedaan hebben. Zondagavond hebben we nogmaals bij kaarslicht in een van de stemmige grotten over het Evangelie met elkaar gedeeld.

De visvijver wordt klaar gemaakt voor een volgende kweek. We hebben met de vissen geen winsten gemaakt maar doordat we een deel konden verkopen, hebben we ook geen kosten en we zij  klaar voor een volgende lading. Er zal ook een tweede vijver in gebruik genomen worden.

Er is gewerkt aan een nieuwe website, speciaal voor Libanon. We besteden bijzondere aandacht aan Libanon omdat daar de bevolking, vooral de christenen, echt honger lijdt. Moeder Agnes-Mariam en zr. Carmel kunnen al helpen met een mobiele medische ploeg, een mobiele bakkerij en  landbouwprojecten. Na de explosie in Beiroet hebben ze al 166 huizen kunnen herstellen maar veel puin moet nog geruimd worden: Son of Man Association (www.sonofmanassociation.com). Vermits Rusland en Oekraïne de graanschuur van de wereld zijn en er nu de grootste internationale spanningen heersen, moet helaas de bakkerij tijdelijk gesloten worden omdat er nergens in heel Libanon nog graan te krijgen is.

Regeringen voeren oorlog tegen hun eigen bevolking

Ooit werd democratie verstaan als bestuur van, voor en door het volk. De grote westerse democratieën zijn nu echter een verzameling van marionetten geworden die de soevereiniteit van eigen land en de vrijheid van hun bevolking systematisch afbreken in  dienst van onzichtbare miljardairs, wereldheersers  die steeds meer controle over de hele wereldfamilie nastreven.  Hierdoor wordt deskundig de plaatselijke economie, het maatschappelijk leven, de eigen culturele rijkdom en de gezondheidszorg samen met de grondrechten vernietigd onder het voorwendsel van een strijd tegen een virus en voor een zogenaamde duurzame, globale, glorieuze toekomst.

“Onze legers voeren oorlogen, gebonden door meer dan twijfelachtige bondgenootschappen, zowat overal, tegen landen die ons nooit hebben aangevallen. Wanneer heeft Afghanistan ons de oorlog verklaard? Of Irak,  Libië,  Syrië,  Jemen, Mali…? Nooit. Maat wij schenden het recht en gaan hen bombarderen en verwoesten die landen op zulke wijze dat ze vele tientallen jaren nodig hebben om zich te herstellen. En welke bevolking werd geconsulteerd door hun regering voordat ze zulke misdaden pleegden tegenover landen en hun bevolking  die niet onze technologie heeft om zich te verdedigen? Geen enkel. De  beslissingen worden over onze hoofden heen genomen. Precies zoals de absurde en tegenstrijdige covid maatregelen. Precies zoals de verkoop van wapens aan landen die we  onverbeterlijke dictaturen noemen, behalve wanneer grote contracten kunnen getekend worden met  voor de betrokken kaste serieuze commissielonen, die in fiscale paradijzen afgeleverd worden. Volgens ATTAC  bedroeg het patrimonium van de 500 rijkste Fransen in 2017 20 % van het PIB. Na vijf jaar presidentschap van Macron bedroeg het 43 % van het PIB!” (Daniel Vanhove, 19 februari 2022: https://www.mondialisation.ca/les-gouvernements-desormais-ouvertement-ennemis-des-peuples/5665445)

Het is de taak van een regering zorg te dragen voor zijn bevolking:  voeding, kleding, huisvesting, werk, onderwijs, lichamelijke en geestelijke gezondheidzorg, veiligheid. Hierbij is bijzondere aandacht nodig voor huwelijk en gezin als de basis-cel van de maatschappij. Westerse regeringen voeren op al deze terreinen nu een regelrechte oorlog tegen hun eigen volk om de eigen mogelijkheden, ontwikkelingen en cultuur te blokkeren ten voordele van de machtige internationale ondernemingen en plannen. Tevens worden daarbij door de regeringen zelf de morele fundamenten van een samenleving afgebroken. Welke nuchtere burger gelooft nog dat de eindeloze discussies om het doden van een kind in de moederschoot te promoten, bedoeld zijn om moeders in nood of gezinnen te helpen met de huidige moderne medische mogelijkheden? Of dat de perverse druk om kinderen hun eigen seksualiteit te laten kiezen, bedoeld zouden zijn om de gezinnen te steunen? Of dat de beenhouwerijpraktijken van “geslachtsverandering” voor het welzijn van de menselijke persoon dienen? Het zijn fanatieke ideologieën van een ontspoorde wereldelite die de gezonde menselijke en christelijke waarden van iedere samenleving willen uitwissen om een wereldbevolking te herschikken volgens hun grillen.

“In feite gaat het om, wat we kunnen noemen, de samenzwering van Davos, nl. om agenten die in heel de wereld gesponsord worden om door te dringen tot de hoogste politieke kringen om het sinistere programma van de “grote reset” te realiseren” (F. William Engdahl, 20 februari 2022: https://www.mondialisation.ca/davos-et-la-conspiration-de-la-lettre-volee-les-leaders-mondiaux-de-demain-de-klaus-schwab/5665469).  Deze bekende onderzoeksjournalist geeft vervolgens een uitgebreid relaas van de voornaamste organisaties en acteurs van deze wereldwijde  misdaad: Agenda 2030 van de UNO, het Wereld Economisch Forum van Klaus Schwab, de Wereldgezondheidsorganisatie… De Zwitserse epidemiologe Astrid Stuckenberger getuigt hoe de WGO vanaf 2006 een corrupte organisatie werd door het geld van Bill Gates. Engdahl geeft ook een uitgebreide lijst met uitleg van nagenoeg alle grote en minder grote wereldleiders, gevormd  als “Jonge wereldleiders” in de school van Klaus Schwab. Zij zijn nu de marionetten die de economie, gezondheidszorg, cultuur, morele fundamenten en welzijn van hun land afbreken om hun eigen bevolking als gewillige slaven te kunnen aanbieden aan hun meesters, de super rijke  wereldelite.

En waarom voeren de regeringsleiders oorlog, zowel tegen eigen bevolking als tegen andere volken? Omdat een tijd van vrede en  welvaart hen niets opbrengt, menen ze. Oorlog brengt de wapenindustrie tot ontwikkeling, geeft nieuwe wetenschappelijke ontdekkingen en een economische ontwikkeling waarbij de rijksten nog meer winsten maken. Vermits de wereldleiders erg “eugentisch” ingesteld zijn,  vinden ze oorlogen een welgekomen vermindering van de wereldbevolking. Tenslotte  kunnen de regeringsleiders, dank  zij angst en oorlog, hun volk in een stevige greep houden. (https://www.revuemethode.org/m051808.html).

Of luister maar eens naar de wijze waarop de leiders van VS,  EU en NAVO  de voorbije dagen hunkerend verlangden naar een oorlog in Oekraïne. Nu Poetin op drie uur tijd heel Oekraïne gezuiverd heeft van de militaire macht van de VS, Engeland en de NAVO, alsook van de neonazi’s in het Oekraïense leger, staat het westen perpleks.

Varia

*

Gisteren, donderdag heeft Rusland blijkbaar in 3 uur tijd Oekraïne gezuiverd van alle westerse militaire macht. Volgens Thierry Meyssan een goede zaak (https://www.voltairenet.org/article215835.html).  Gedurende decennia heeft  het westen tegen de afspraken en tegen het internationaal recht in, de ene voormalige Sovjetrepubliek na de andere opgenomen, terwijl de NAVO na de ontbinding van het Warschau pakt eigenlijk ook had moeten ontbonden worden. Tenslotte heeft het westen in Oekraïne, de voordeur van Rusland, een staatsgreep gepleegd en de pro-Russische president vervangen door een westerse marionet. Het land werd volgepropt met westerse vernietigingswapens, gericht tegen Rusland en het leger kwam onder leiding van  neonazi’s. In de 10e  eeuw werd prins Vladimir van Kiev op de Krim gedoopt, wat sindsdien als het begin van Rusland werd gevierd, zelfs in de Sovjet tijd! Aan de herhaalde en gerechtvaardigde vraag van Rusland om Oekraïne niet uit te bouwen tot een westerse militaire dreiging voor Rusland, werd geen gehoor gegeven, integendeel.  Vermits gesprekken met het westen niets opleverden, akkoorden en internationaal recht voor het westen niet telden, heeft Poetin op zijn manier geantwoord: kort en krachtig, zoals hij in Syrië heeft gedaan. Hij wil Oekraïne demilitariseren en van nazi’s zuiveren. In Syrië veroorzaakte hij een radicale ommekeer en een begin van  herstel van de Syrische soevereiniteit. Hopelijk gebeurt nu iets gelijkaardigs. In elk geval is vanaf nu voor de hele wereld duidelijk dat de VS en hun vazallen niet meer de enige militaire supermacht zijn die alle landen militair aan zich kunnen onderwerpen (dank zij hun meer dan 800 militaire basis in de hele wereld!). Vanaf nu is Rusland de eerste militaire wereldmacht. Het is ook tekenend dat geen enkel NAVO land Oekraïne tegen Rusland militair durft helpen. Ze kunnen enkel stoer roepen over straffe sancties. Tenslotte is China de eerste economische wereldmacht geworden. Van een unipolaire wereld zijn we eindelijk overgegaan naar een multipolaire wereld. (https://www.mondialisation.ca/il-y-a-lukraine-des-medias-et-lukraine-du-peuple-ukrainien-russe/5665606)

Mar Yakub, Qâra, vrijdag 25 februari 2022