Een verslag uit Syrië, zonder poco bril

Geplaatst op door

Goede Vrienden,

God openbaarde zich aan Mozes als degene die was, is en zal zijn (Exodus 3), nl. als de God die de oorsprong van ons leven is, ons nu draagt en voor ons blijft zorgen.  Zo is ook Eucharistie tegelijk herinnering aan het verleden, viering van het heden en verwachting van de toekomst. We beschouwen nu de Eucharistie in het heden, als werkelijke aanwezigheid van de Heer Jezus in brood en wijn. Dit is een van de meest controversiële punten van het katholieke geloof.

In het joodse volk leefde de vurige verwachting dat God bij zijn volk aanwezig zou zijn. Daarom wilde het voor Hem een prachtige tempel bouwen als zijn woonplaats op aarde. Aan David zal God echter duidelijk maken dat het omgekeerde zal gebeuren:  “Jahwe kondigt u aan dat Jahwe een huis voor u zal oprichten” (2 Samuel 7, 11). Zijn zoon Salomo bouwt wel een tempel, maar bij de inwijding zegt hij zelf: “Zelfs de hemel en de hemel der hemelen kunnen U niet bevatten! Hoe dan deze tempel die ik gebouwd heb?” (1 Koningen 8, 27). Wij kunnen God niet omvatten, Hij omvat ons. Inmiddels werd toch een deel van de tempel als onaantastbaar heiligdom vereerd, als het “heilige der heiligen”, de plaats waar God woont.

Hoe God te midden van zijn volk zal komen, wordt  tenslotte onthuld door Jesaja 7, 14: “… Zie, de jonge vrouw is zwanger en zal een zoon ter wereld brengen en gij zult hem de naam Emmanuel geven”. Deze tekst voorzegt dat Maria als ongehuwde vrouw (Hebreeuws: almah),  als “maagd”, zoals de Septuagint aangeeft (LXX, “parthenos”*, de door joodse geleerden gemaakte Griekse vertaling van de 2e eeuw voor Christus!),  een zoon zal baren die God genoemd wordt.  Deze profetie is de sleutel van alle Bijbelse profetieën omdat zij de ondubbelzinnige voorspelling is van Maria als maagd én Moeder en van Jezus als mensenzoon én God.  Hoewel vrome joden steeds een “God met ons” verwachtten, was de wijze waarop Hij kwam, nl. door gewoon Mens te worden, een volkomen verrassing omdat  Hij juist zo dichtbij kwam. Het zo hoog vereerde “heilige der heiligen” bevond zich  niet in de tempel maar in Maria, de moeder van Jezus.

*Agni Parthene

Vanaf het ogenblik dat Jezus tijdens het Laatste Avondmaal op Witte Donderdag van het brood en de wijn zei: “Dit is mijn Lichaam… dit is mijn Bloed”, hebben christenen begrepen dat brood en wijn werkelijk veranderden in Christus.  Hiervan geven de oudchristelijke geschriften en de kerkvaders een overweldigend getuigenis met prachtige meditaties over de werkelijke aanwezigheid. (HERMANS J., Uw geheim ligt op de tafel des Heren. De Eucharistie in oudchristelijke geschriften. Een bloemlezing, Tabor, Brugge, 1983).  Dit werd later theologisch uitgewerkt in de leer van de “transsubstantiatie” of wezensverandering: de uiterlijke tekenen van brood en wijn blijven maar het wezen wordt Christus’ Lichaam en Bloed. 

Doorheen de eeuwen werd dit geloof telkens weer aangevallen of ontkend, waaruit steevast een nog sterker geloof volgde. De aartsdiaken Berengarius van Tours (+ 1088) verwierp de werkelijke en blijvende aanwezigheid van Christus in het geconsacreerde brood en de wijn. De heilige zuster Juliana van Cornillon (+ 1258, Luik, België) heeft haar leven gegeven en vervolging  doorstaan voor het herstel van het geloof in Christus’ werkelijke aanwezigheid. Zij ijverde tevens voor de invoering van een eigen feest, Sacramentsdag, waarvoor de heilige Thomas van Aquino (+ 1274) de prachtige teksten schreef.

Waarin bestaat nu eigenlijk deze Eucharistische aanwezigheid? Laten we vooraf duidelijk stellen dat de Heer Jezus op vele wijzen aanwezig is in de wereld en in de Kerk: in de schepping, in zijn Woord, in mensen die in zijn Naam samenkomen, in de arme en lijdende, in de sacramenten en in de bedienaar… In de eucharistische gedaanten van brood en wijn komt Hij evenwel op de meest verheven wijze “werkelijk aanwezig”. Het concilie van Trente gaf in 1551 hiervan volgende onovertroffen bepaling: ” … (in de Eucharistie zijn) het Lichaam en Bloed  van onze Heer Jezus Christus samen met zijn  ziel en zijn  godheid en bijgevolg de gehele Christus, waarachtig, werkelijk en wezenlijk  tegenwoordig” (Denzinger-Schönmetzer nr. 1651). De drie sleutelwoorden zijn: “vere, realiter et substantialiter”. Jezus is waarachtig (vere) aanwezig en niet zomaar in beelden, figuren of symbolen. Jezus is werkelijk (realiter) aanwezig en dus niet slechts subjectief, afhankelijk van het geloof van de aanwezigen. Hij is ook wezenlijk (substantialiter) aanwezig. De uiterlijke tekenen van brood en wijn, die waargenomen worden door onze zintuigen blijven, maar het wezen is veranderd in Jezus’ Lichaam en Bloed. Dat noemen we transsubstantiatie of wezensverandering. Deze aanwezigheid is de “eucharistische aanwezigheid”. Om hiervan te kunnen leven is geloof nodig.

Bovenstaande uitleg is de samenvatting van de Latijnse traditie, die de nadruk legt op het moment dat de priester de woorden van de consecratie uitspreekt. Dan komt Christus aanwezig onder de eucharistische gedaanten.

De oosterse traditie legt meer de nadruk op de heilige Geest, die de bewerker is van deze aanwezigheid. In lange, rijke gebeden wordt herinnerd aan de werking van de heilige Geest in heel de heilsgeschiedenis om dan de kracht van de heilige Geest af te smeken voor de omvorming van brood en wijn in Christus’ Lichaam en Bloed. Al is de protestantse traditie een andere weg gegaan, toch levert ook zij haar bijdrage doordat ze de volle nadruk legt op de noodzaak van het geloof. Een kerkstoel op zich is niet heiliger dan een barkruk. Heiligheid vraagt persoonlijk geloof. Zoals het geloof zonder de werken dood is, zo leiden de werken zonder het geloof tot verstarring. De protestantse geloofsbeleving wil duidelijk maken dat de werkelijke aanwezigheid van Jezus in de Eucharistie slechts vruchtbaar is voor hen die werkelijk geloven. Samengevat kunnen we zeggen: de Latijnse traditie benadrukt Wie aanwezig komt, de oosterse traditie onderlijnt door Wie (de heilige Geest) en de protestantse traditie voor wie (voor wie geloven). Tenslotte nog een gedachte over het aandeel van Maria. Wanneer iedere moeder van haar kind kan zeggen dat het been van haar gebeente is, vlees van haar vlees en bloed van haar bloed, dan geldt dit ook voor Maria en Jezus. Zo mogen we stellen dat in de heilige Hostie, die Jezus’ Lichaam en Bloed wordt,  ook iets aanwezig is van Maria, waaruit Hij geboren werd.

De aanwezigheid van Christus in de eucharistische gedaanten van Brood en Wijn blijft duren zolang deze uiterlijke gedaanten blijven bestaan. Dit geloof in de werkelijke aanwezigheid is doorheen geheel de christelijke geschiedenis van beslissende betekenis geweest, waarvoor ontelbare gelovigen hun leven gegeven hebben. En iedere verzwakking of ontkenning van dit geloof heeft later uiteindelijk geleid tot een versterking ervan. De moeilijkheid is niet  dat God zo ver weg is, maar dat Hij zo dichtbij kwam. In de schepping kunnen we God bewonderen, in de Schriften kunnen we Hem beluisteren, in de Persoon van Jezus konden de apostelen Hem aanraken maar in de Eucharistie is hij Voedsel geworden en kunnen we Hem eten.                       

P. Daniel   

Flitsen

Vrijdag-zaterdag-zondag zijn 4 S.O.S Chrétiens d’Orient ons komen vervoegen om mee te helpen en mee te leven. Het is een nieuwe Franse hulporganisatie, waarvoor jongeren hun studie of werk onderbreken om enkele maanden christenen in het midden Oosten te komen helpen. Zaterdag hielpen ze mee met het werk. Zondagmorgen maakten de fraters met hen een uitstap met ontbijt in de bergen en na de Eucharistie organiseerden  we met heel de gemeenschap nogmaals een picknick op het voorplein in de zon.

Met onderbrekingen wordt verder gewerkt aan het metokion klooster en aan het fabriekje.

Volgens de visie van de heilige Teresa van Avila  (de 7 verblijven) en onder leiding van moeder Agnes-Mariam trachten we deze dagen door te dringen tot een authentieker “geestelijk leven” en over te gaan van een uiterlijk leven, geleid door “het vlees”, “de wereld” en “de duivel”, naar een innerlijk leven, geleid door de heilige Geest. Centraal daarbij is het overstijgen van onze menselijke gedachten opdat God in ons kan spreken en werken.

De “corona-plandemie” loopt ten einde!

De Hamburgse arts Heiko Schöning heeft reeds eind 2018 zowel de corona als de vaccinatie voorspeld. In zijn boek van 500 bladzijden schijnt hij nu de voornaamste criminele hoofdrolspelers  en gebeurtenissen van deze “schijnpandemie” te onthullen: Game over, Covid 19/Anthrax 01, De Blauwe Tijger, 2022. Het spel van hen die dit planden is voorbij. Dr. H. Schöning is medeoprichter van de organisatie van Duitse artsen die ijveren voor “opheldering (“Artzte für Aufklärung”), die voor een gezonde aanpak  zijn, zonder maskers, afstand houden, lockdown en vaccinatie, die de besmetting verergert en verspreidt. Tom Zwitser hield een interview met hem in het Duits: zie video. De commentaren hierop liegen er niet om: een eindeloze reeks van lofprijzing op de opzienbarende onthullingen van dr. Heiko vanwege mensen die het boek al gelezen hebben of aan het lezen zijn.

Het coronacircus kunnen onze regeringen, samen met de uit de kast gehaalde “experts”, zeker nog een tijd laten draaien, maar de waarheid komt steeds meer naar boven. Een tanker kan men niet meteen in tegenovergestelde richting doen varen zoals men een fiets omdraait. Het vraagt tijd. De puzzelstukjes van deze verschrikkelijke, wereldwijde criminele aanslag op het leven en de vrijheid van de gehele mensheid, komen echter steeds meer naar boven. We beginnen stilaan het totaalbeeld te zien. Voor de criminele wereldelite is het: game over.

De “grote reset”, de “bevrijdingstheologie” en het Vaticaan.

De grote “reset” van Klaus Swhab, stichter en voorzitter  van het Wereld Economisch Forum (Davos, Zwitserland) streeft naar een radicaal nieuwe economische orde waarbij niemand nog persoonlijk bezit zal hebben. Het is uiteindelijk een vorm van wereldwijd totalitarisme. De covid 19 wordt hierbij met succes als de motor gebruikt.

Volgens de bekende Amerikaanse onderzoeksjournalist F. William Engdahl houdt deze beweging rechtstreeks verband met de bevrijdingstheologie uit de jaren ’60 van vorige eeuw, waarvan de bezielers waren: dom Helder Camara, aartsbisschop van Olinda en Recife in N. Brazilië (1964-1985), de Peruviaanse priester Gustavo Gutierrez en de Braziliaanse theoloog en voormalige pater franciscaan Leonardo Boff.

Helder Camara steunde, volgens Engdahl, zowel de Cubaanse revolutie als de culturele revolutie van Mao, waardoor miljoenen Chinezen werden gedood. Op een of andere manier zou Camara overgegaan zijn van een faschisme pro-Mussolini en pro-Hitler naar een progressief marxisme. Onder de op zich gerechtvaardigde uitdrukking van “voorkeur voor de armen” stak een goedkeuring van het geweld.

In 2015 heeft paus Franciscus zijn steun verleend aan het proces voor de zaligverklaring van Helder Camara. “ Sindsdien neemt de huidige paus op politiek gebied standpunten in zonder voorgaande, ten voordele  van maatregelen die de “Groene Agenda” in verband met  de klimaatopwarming steunen, alsook de vaccinatie voor covid 19, de gelijkheid van seksualiteit, de migratie, de herverdeling van de rijkdom van de rijken voor de armen en andere sociale acties die dit controversiële pausschap domineren” (F. William Engdahl, 27 december 2021: https://www.mondialisation.ca/la-convergence-sinistre-de-la-grande-reinitialisation-de-klaus-schwab-avec-le-vatican-et-la-theologie-de-la-liberation/5663592)

Klaus Schwab en paus Franciscus hebben beide herhaaldelijk en eensgezind kritiek gegeven op het recht op privaat bezit. Deze eensgezindheid is volgens Engdahl bedoeld om massale steun te verkrijgen vanuit de wereldbevolking.

“De steun van Davos aan de Vaticaanse agenda is onheilspellender dan blijkt. Het grote “reset” wil een einde maken aan de menselijke vrijheid ten voordele van een nieuw programma van totale wereldcontrole, van high-tech overheersing, verplichte medicatie en massale herverdeling van de inkomsten van de middenklasse naar de basis. Schwab is niets anders dan een meester in marketing en zijn ontwrichtende “grote reset” alsook zijn “ecologisch evenwicht” is precies dat” (ibidem).

We zijn niet in staat om deze zeer ernstige bezwaren te bevestigen, maar  ze lijken wel gegrond. Wel  voegen we er zelf bij dat het privaat bezit inderdaad geen absoluut recht is en dat de universele bestemming van de goederen van de aarde voorafgaat aan het privaat bezit, aldus de sociale leer van de Kerk. De afschaffing van privaat bezit kan echter in geen geval in overeenstemming gebracht worden met de christelijke leer. Evenmin kan een “voorkeur voor de armen” volgens het Evangelie een rechtvaardiging inhouden van het gebruik van geweld. Tenslotte is de “bevrijding” volgens het christelijk geloof vóór alles de bevrijding van zonden, die gerealiseerd werd door Jezus’ sterven op het kruis. Dit alomvattend verlossingswerk houdt inderdaad ook een opdracht in voor alle vormen van menselijke bevrijding. Wanneer echter de bevrijding van zonden en de eenheid met God niet centraal staan, heeft geen enkele menselijke bevrijding nog enige christelijke zin.

Tenslotte heeft Franciscus eind 2020 een samenwerkingsverband bewerkt tussen de “Raad voor inclusief kapitalisme” en het Vaticaan. De superrijke zakenvrouw Lady Lynn Forester de Rotschild van deze raad zei dat het de bedoeling is te luisteren naar de schreeuw van de aarde en van de armen. Wanneer het juist de oppermachtige wereldorganisaties van deze raad zijn die overal de plaatselijke, natuur en familie vriendelijke landbouw, handel, cultuur en soevereiniteit hebben vernietigd, hoe kan men van hen dan verwachten dat zij de eerbied voor de Schepper en zijn schepping, de rechtvaardigheid en de waardigheid van de mens zullen eerbiedingen? Ook is het naïef vanuit het leven  en werken van de invloedrijkste miljardairs in dit samenwerkingsverband veel goeds te verwachten. Het lijkt eerder een uiterst gevaarlijke alliantie te zijn dangerous-alliance-of-rothschild-and-vatican-of-francis.

En dit nog:

Geen denken aan dat we zouden klagen over de  ernstige beperkingen die we in het dagelijkse leven  ondervinden. Leve de  woestijn, onze universiteit van steen, stof en storm! Toch even vermelden dat we al dagen lang geen of heel traag internet hebben, waardoor het onmogelijk is vele links die werden toegestuurd te openen. Bovendien worden steeds meer links gewoon afgesloten: niet bereikbaar! En een nieuw, mooi boek of gelijk welk ander materiaal kunnen we slechts ontvangen wanneer iemand uit België of elders ons komt bezoeken en het meebrengt. We blijven echter werken zo lang we kunnen  met de middelen die we hebben. We zijn erg dankbaar voor de vele aanmoedigingen die we kregen omwille van onze spirituele meditaties. We leven ook erg mee met de schrijnende ervaringen van sommigen die in parochies en bisdommen verplicht worden met het coronacircus mee te spelen of enthousiast een “groene” theologie en geloofspraktijk  ytoe te juichen. Moge de Heer jullie en ons de kracht geven om te volharden in een compromisloze trouw aan Hem.

*

*

  • Rusland wil de VS hun eigen Charter van de  UNO doen respecteren (soevereiniteit van de volken, territoriale integriteit…), wat voor de VS en bondgenoten het tegendeel van heel hun politiek is: https://www.voltairenet.org/article215197.html
  • De boot van de wereldtirannie begint langs alle kanten te lekken. De berichtgeving over de werkelijkheid dringt zich steeds sterker op. Mensen beginnen steeds meer te begrijpen dat ze massaal bedrogen worden:  la-tyrannie-ephemere/5663975

*

  • Aartsbisschop Viganò roept op tot verzet tegen de “grote reset”. Heel de wereldbevolking werd door een elite zonder gezicht tot slaaf gemaakt van een nieuwe wereldorde,  een universele republiek en globalistische religie, die het geloof in Christus annuleert. Mensenrechten, fundamentele vrijheden en de persoonlijke menselijke waardigheid zijn gewoon afgeschaft : aartsbisschop-vigano-roept-op-tot-verzet-tegen-de-grote-reset/
  • Verontrustende “zuivering” in de Congregatie voor de Geloofsleer: 4/nieuwe-zuivering-in-het-vaticaan-secretaris-van-de-congregatie-van-de-geloofsleer-buiten-gebonjourd/
  • De vrijheid van godsdienst in België komt steeds meer onder druk. ‘Laïcisme’ en ‘positivisme’ worden fanatiek doorgedreven. De eisen van het autonome individu vieren hoogtij. Anderzijds regelt de staat met steeds meer dwangmaatregelen het persoonlijk geloofsleven en de liturgische beleving van de godsdienst … en de kerkleiders laten gewoon begaan. Degelijk artikel van Mark Geleyn: https://doorbraak.be/godsdienst/
  • Nu zondag 16 januari 2022 wordt werd in Parijs een grote “Marche pour la Vie” gehouden!