Een verslag uit Syrië, zonder poco bril

Geplaatst op door

Goede Vrienden,

We zijn geroepen om door lijden en sterven omgevormd te worden in Christus. Dat is onze vijfde eigenschap, nl. onze deelname aan het Pasen van Christus. Sommigen beschouwen lijden en sterven als onaanvaardbaar en mensonwaardig. Anderen vervallen in het andere uiterste en verheerlijken het lijden om het lijden. In de christelijke visie krijgen ons lijden en onze dood hun juiste betekenis.

Lijden en dood hoorden niet bij het oorspronkelijk plan van God. De mens weigerde van God leven en liefde in overvloed te ontvangen en wilde zelf god zijn. Hij weigerde de gemeenschap met en de afhankelijkheid van God. Door één mens is de zonde in de wereld gekomen en met de zonde de dood, die over alle mensen heerst , zo leert ons de heilige Paulus (Cf. Romeinen 5, 12).

Hierdoor werden lijden en dood een aantasting van onze lichamelijke gezondheid en leven. Het is onze taak om al het mogelijke te doen om ziektes te bestrijden voor onszelf en voor anderen. Onze lichamelijke gezondheid en ons aardse leven zijn evenwel geen absoluut goed. In die zin kunnen we niet spreken van “onmenselijk lijden en sterven”, tenminste niet voor hen die het ondergaan, wel voor hen die er de oorzaak van zijn. Iemand kan een ander zodanig behandelen dat zijn gedrag onmenselijk is omdat hij een medemens op een verschrikkelijke wijze doet lijden en sterven.

Lijden en sterven horen echter bij ons menselijk leven. Een “gezonde geest in een gezond lichaam” is een prachtig ideaal, maar het is niet ons hoogste doel. “Dreigt uw hand u aanstoot te geven, hak ze af; het is beter voor u verminkt het leven binnen te gaan dan in het bezit van twee handen in de hel te komen, in het onblusbaar vuur” (Marcus 9, 43). Omgekeerd kunnen we wel zeggen dat een menselijk leven zonder lijden en sterven “onmenselijk” is. Immers,  nu zijn lijden en sterven niet alleen een wezenlijk deel van het menselijk leven maar ze zijn bovendien noodzakelijk voor onze omvorming. Dat zijn als het ware in Gods nieuw plan de middelen die ons kunnen verenigen met Christus’ lijden en sterven, waardoor wij deelnemen aan zijn verrijzenis. Door gebed kunnen we Christus navolgen maar ook door het lijden. Naast oprecht gebed kan ook en vooral het lijden ons omvormen. En we zijn geroepen tot navolging van Christus omdat Hij alleen onze  Verlosser is. “Christus heeft ons bevrijd van de vloek der wet door zelf voor ons een vloek te worden, want er staat geschreven: ‘Vervloekt al wie hangt aan het kruis’…” (Galaten 3, 13). Jezus heeft onze zonden op zich genomen, hij is in onze plaats zelf ‘vloek’ en ‘zonde’  geworden en heeft ze vernietigd  door te sterven op het Kruis.

Nu nodigt Hij ons uit om Hem na te volgen en ook doorheen lijden en dood deel te nemen aan zijn glorievolle verrijzenis. “En als de Geest van Hem die Jezus van de doden heeft opgewekt, in u woont, zal Hij die Christus Jezus van de doden heeft doen opstaan, ook uw sterfelijk lichaam eenmaal levend maken door de kracht van zijn Geest die in u verblijft” (Romeinen 8, 11). In deze zin zijn lijden en sterven noodzakelijk voor onze omvorming in Christus. Dit is het wat de heilige Paulus reeds gedurende zijn aardse leven wil meemaken: “Ik wil Christus kennen, ik wil de kracht van zijn opstanding gewaarworden en de gemeenschap met zijn lijden, ik wil steeds meer op Hem lijken in zijn sterven om eens te mogen komen tot de wederopstanding uit de doden” (Filippenzen 3, 10-11). Dit is de overgang van de “aardse” naar de “geestelijke mens”. Hiermee is niet de tegenstelling bedoeld van onze  lichamelijke tegen onze geestelijke vermogens. Het gaat om heel de mens, lichaam en ziel, die onder invloed staat van aardse verlangens tegen heel de mens die geleid wordt door Gods Geest.

Jezus’ woord is duidelijk: “Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u: als de graankorrel niet in de aarde valt en sterft, blijft hij alleen: maar als hij sterft, brengt hij veel vruchten voort” (Johannes 12, 24). Tussen de vuile, rottende graankorrel in de grond en de heerlijke volle aar is er een verband maar ook een zeer groot verschil. De laatste komt uit de eerste voort maar is in pracht en leven hoog verheven boven de eerste. De heilige Paulus gebruikt verschillende beelden om deze overgang te verduidelijken: een kleed, een tent en een woning (2 Korintiërs 5). We moeten ons  kleed afleggen en God bekleedt ons met een totaal nieuw gewaad. Onze aardse tent moet  opgerold worden. Ons huis moet instorten. Van nature zouden wij “het nieuwe kleed willen aantrekken zonder het oude af te leggen …” (2 Korintiërs  5, 4). We zouden liever ons huis behouden en er een nieuwe verdieping bovenop krijgen. Zo werkt het echter niet.  Jezus heeft de dood overwonnen door te sterven op het Kruis. Het huis moet totaal instorten, de graankorrel moet sterven. Uit dit proces van sterven komt het nieuwe leven voort.

Jezus zegt: “Niemand neemt het leven van Mij af, maar Ik geef het uit Mijzelf” (Johannes 10, 18). Wat betekent dit? We weten immers dat Hij gewelddadig werd gevangen genomen, gegeseld en gekruisigd. Hij heeft dit evenwel aanvaard uit liefde en in vrijheid. Het was zijn  bewuste en gewilde daad voor de verlossing van de mensen, waarnaar Hij vurig heeft verlangd (cf Lucas 22, 15). Het is niet het lijden op zich dat waarde heeft, het is het aanvaarden ervan in liefde en vrijheid. Liefde bindt en leidt tot bevrijding. Haat bindt ook en leidt tot zelfvernietiging.

Als priester student in Rome, meer dan een halve eeuw geleden, zag ik een heftige protestbetoging tegen een oorlogsmisdadiger die veroordeeld was tot levenslang maar wegens terminale kanker in het ziekenhuis was opgenomen. Hij was zo ziek en verzwakt dat zijn vrouw hem gewoon in een valies had buiten laten smokkelen en naar huis in Duitsland voeren. Omdat hij terminaal was en inderdaad kort daarna ook gestorven is, heeft de Duitse regering hem niet willen uitleveren. In de Romeinse protestbetoging zag ik gehandicapten in een rolstoel met het opschrift: “ik moet zitten – hij moet ook zitten!”  Welnu, deze gehandicapten zijn tweemaal slachtoffer, eerst door de oorlog (veronderstel ik) en daarna door hun onverzoenlijkheid, die zelfvernietigend werkt. Het is niet het lijden dat ons verlost maar de liefde. Zo is een moeder meer gebonden aan haar baby dan de baby aan haar. Heel haar leven wordt door dit kleine wezentje bepaald, maar in haar liefdevolle zorg overstijgt zij zichzelf en vindt ze haar bevrijding.

We zijn geroepen tot het volmaakte en blijvende geluk in God, wat als diepste verlangen in  ieder mens leeft. Dit bereiken we door gelijkvormig te worden aan Jezus en te delen in zijn  verrijzenis. “Maar als wij kinderen zijn, dan ook erfgenamen, en wel erfgenamen van God, tezamen met Christus, daar wij delen in zijn lijden, om ook te delen in zijn verrijzenis” (Romeinen 8, 17). Het is evenwel een illusie te willen delen in zijn verrijzenis zonder lijden en sterven. Omgekeerd kan ieder lijden in ons leven een mozaïekje worden van onze uiteindelijke verrijzenis. Heel ons  leven met al zijn lijden kan hierop een voorbereiding worden. De uiteindelijke verrijzenis van ons lichaam is voor de laatste dag. Het sterven en verrijzen van ons hart kan ons daarop ieder ogenblik voorbereiden.

P. Daniel

Flitsen

De grote vakantie eindigt en het nieuwe schooljaar begint.  Voor de Byzantijnse liturgie is 1 september het plechtige begin van het nieuwe liturgische jaar, alsook de feestdag van de heilige Simeon de ‘stiliet’ (+ 459). We hebben dit feest ingezet, niet alleen met de plechtige vespers maar ook ’s avonds met een erg simpele barbecue bij “St. Simeon”, het plein voor de keuken en de toren.

De nieuwbouw moet grondig gepoetst worden voor een groep van een 50-tal kinderen uit Damascus die deze week een driedaags “kamp” komen houden. Een gezellige jeugdige drukte van vrije kinderen in een vrije gemeenschap. Tegelijk blijven groepen bezoekers toestromen. De kerk is hierbij altijd het centrale punt, na de hal met de uitleg over het leven de patroonheilige en martelaar, de heilige Jakob (zie afbeelding hieronder). De groep kinderen vierde deze morgen de Byzantijnse eucharistie met ons, voorgegaan door hun priester, abouna Michael. Deze avond willen ze met ons een ontspanningsavond houden.

Het martelaarschap van de h. Jacob de Verminkte, afgebeeld in: Menologion Basileios’ II

Fotoverslag van onze uitstap naar Damascus

Zondag trokken we met heel de gemeenschap, met de bus, naar Damascus. Omwille van vele redenen. We wilden onze  Vlaamse jongere, die nu enkele weken met ons meeleeft eens de Syrische hoofdstad laten zien. Verder moesten we een Venezolaanse jongere, die met ons wil meeleven, ophalen. Verder moest een deel van de 500 bestelde kruisjes naar Damascus gebracht worden. Twee zusters hebben de laatste twee dagen, dag én nacht gewerkt om deze bestelling keurig af te werken. En tenslotte moest  er in Damascus nog veel materiaal aangeschaft worden, o.a. voor die groep vrouwen die poppen maakt. Daarvoor reed ook een moslimmoeder en haar kinderen mee. Zij is de rechterhand van de zuster die hier voor het handwerk van de vrouwen verantwoordelijk is. Een nuttige uitstap naar Damascus met vele bedoelingen en om vele redenen.

Vooraleer Damascus binnen te rijden werden we nogmaals getroffen door de verschrikkelijke verwoestingen die terroristen hebben aangericht: aan beide kanten van de weg niets dan huizen in puin geschoten en verderop zelfs zo erg dat er alleen maar puinhopen overgebleven zijn.  Ze hebben niet graag dat je daarvan foto’s neemt en we hebben het nu ook niet gedaan.

Plots hield dit zicht op en kwamen we in een stad die bruist van leven. We begonnen met een wandeling door de gezellige en overdrukke soeks naar de Grote Moskee aan het Omajjadenplein. Het was een hele kunst om elkaar niet kwijt te geraken.  De Omajjadenmoskee was tot begin 8e eeuw een kerk, toegewijd aan Johannes De Doper wiens hoofd er nog vereerd wordt. Wij baden hier, juist op de dag van het feest van de onthoofding van Johannes de Doper.

Eveneens is de doopkapel er nog te zien, midden in de moskee. De kuip van de put is dichtgemetseld. Daaruit werd het water geput voor de andere kuip, de doopvont. Johannes Paulus II bezocht deze moskee en toen hij aan de groot-muftie vroeg hoeveel christenen er in Syrië zijn, antwoordde deze fier: 22 miljoen, want wij houden allemaal van Jezus!

En dan een klein accidentje. Wanneer we terugkeerden van de kamer waar Hoessein de neef van Mohammed begraven ligt, kwamen we in een grote zaal waar midden één stoel stond. Als 80 plusser dacht ik daarvan gebruik te mogen maken om mijn schoenen terug aan te doen, wat ik meteen ook deed.  Een wachter kwam mij echter zeggen dat deze zaal nog tot de moskee behoort en er geen schoenen mogen gedragen worden. Terug mijn schoenen uitdoen vond ik toch van het goede te veel, ik boog, verontschuldigde mij en haastte me naar de uitgang. Aan de uitgang boog ik nog eens met mijn hand op mijn hart en de bewaker deed hetzelfde naar mij toe met een grote glimlach. Zo zie je dat de evangelische mildheid toch in staat is moslimstrakheid te verzachten.

Van op het binnenplein nam ik nog een foto van het “Jezustorentje”. Het hoogste torentje van de Ommajjadenmoskee is de “minaret van Jezus”. Volgens de traditie van de eerste kaliefen zal Jezus hier weerkeren op de dag van het laatste oordeel om de goeden en slechten, levenden en doden te oordelen.

Na het bezoek aan de Grote Moskee, slenterden we weer gezellig door de overdrukke soeks met hun eindeloze winkeltjes op zoek naar een eenvoudige eetgelegenheid. We zaten uiteindelijk voor een “restaurantje”, dus op de straat, in de drukte. En warempel, ze hadden er tamelijk goede fritten, bijna op zijn Belgisch. De rest namen we er dan wel bij. Ondertussen zagen we hoe in dit enge ‘verkeersvrije’ straatje voortdurend auto’s en  vrachtwagens zich heel voorzichtig door de menigte wringen. En niemand maakt zich daar druk over.

Na dit etentje trokken we naar het Grieks-Melchietisch patriarchaat waar we de jonge Venezolaan aantroffen. De secretaris ontving ons vriendelijk en gaf enige uitleg over de bijzonder mooie kerk. We hadden graag de patriarch even gegroet maar die was in Libanon. Vandaar gingen we nog naar het Armeens patriarchaat, naar de Ananias-kerk waar de heilige Paulus door Ananias werd gedoopt en naar de Paulus kerk waar hij in een mand over de muur kon ontsnappen. Omdat deze plaatsen ons inmiddels zo bekend zijn, vergat ik er een foto van te nemen. In een van die mooie maar toch gewone restaurants aten we nog een ijsje en bleven wachten op hen die ondertussen alle nodige inkopen hadden gedaan. Moe maar zeer voldaan keerden we huiswaarts.

Anders gaan leven

Wat een wijsheid en gezond verstand! Wat een eerbied voor de natuur en een deugdelijk vertrouwen in de kracht van het menselijk lichaam dat zichzelf geneest, wanneer het goed geholpen wordt! Is het niet misdadig dat kinderen niet meer de kans gegund wordt om ziek te worden, uit te zieken en zichzelf te genezen? Of moeten kinderen bij de minste ongesteldheid platgespoten worden zodat de moeders onmiddellijk weer op de werkvloer kunnen? Het natuurlijke immuunsysteem respecteren en versterken, voor een gezonde voeding zorgen, een goede hygiëne onderhouden… zijn doorgaans veel belangrijker en efficiënter dan mysterieuze injecties en pillen. En voor de opvoeding hoeft er  niet bepaald te worden wat een kind op die leeftijd moet kunnen.  Help het kind en het zal op zijn tijd wel leren lezen en rekenen.

Over dit alles geeft de Nederlandse Door Frankema haar getuigenis, uit eigen ervaring, twee uur en een half lang in The Trueman Show  van Jorn Luka  (https://www.youtube.com/watch?v=lVNPF8OM8YY).

Nvdr: Dit werd inmiddels verwijderd door YT. Waarom?… Lees: https://stichtingvaccinvrij.nl/truemanshow-interview-van-door-frankema-is-verwijderd-van-youtube-waarom/

Zij is de oprichtster van Stichting Vaccinvrij (www.stichtingvaccinvrij.nl). Drieëntwintig jaar geleden heeft ze besloten haar kinderen uit het schoolsysteem en uit het medisch systeem te houden. Omdat ze getrouwd is met een Australiër was het gezin zo al gericht op wereldburgerschap. Gesteund door enkele hechte vriendinnen en een arts wilde ze zelf de verantwoordelijkheid nemen voor haar kinderen, en wel vanaf de bevalling, die ze zelf regelde.  Ze had helemaal geen principieel bezwaar tegen medicamenten of vaccins, maar wilde vooraf nauwkeurig weten of het nodig was en wat er allemaal in zat. In de loop van de jaren is ze hierover heel veel te weten gekomen. En samen met haar vriendinnen heeft ze veel ervaring opgedaan. Ze heeft er zelf ook filmpjes van gemaakt die tonen hoe de gezondheid van kinderen in bepaalde gevallen ernstig wordt aangetast en anderzijds hoe kinderen op natuurlijke wijze van hun ziekte genezen. Na vijftien jaar heeft ze er een boek over geschreven: Door FRANKEMA,   “Vaccin vrij. Ouders, artsen en wetenschappers over vaccins en vaccinvrij“, Lemniscaat, 2013.

Het bedrog van de huidige zogenaamde “covid 19 vaccins” had ze meteen door. Als deze “vaccins” dé oplossing en dé redding zijn voor de gehele wereldbevolking, waarom moet er dan zulk een verschrikkelijke dwang worden opgelegd? Iedereen wil dan toch het verlossende middel! Als dit niet het geval is, dan zijn deze vaccins niets minder dan volkerenmoord,  de grootste misdaad tegen de menselijkheid uit de geschiedenis. Inmiddels wordt zelf van officiële zijde her en der al toegegeven dat deze vaccins helemaal niet garanderen dat je niet meer besmet wordt en ook niet dat je de besmetting niet meer kan doorgeven.

Waarom worden ze dan zo dwingend opgelegd?  In één maand  tijd hebben covid 19 vaccins al meer doden geëist dan alle voorgaande  vaccins gedurende dertig jaar samen ! En het beleid wordt steeds driester. Het zijn nu de gezonde mensen zelf die moeten bewijzen dat ze niet ziek zijn. Zijn er niet genoeg doden, dan worden de besmettingen geteld. Zijn er niet genoeg besmettingen, dan worden de  (onbetrouwbare) tests opgevoerd…Een contact met Door Frankema kan je doen herleven.

Waarom wij gaan winnen

Ernst Wolff, een bekend Duits financieel adviseur legt in 37 minuten nauwkeurig uit wie de huidige mondiale problemen heeft veroorzaakt en waarom, hoe leiders worden gekozen en gevormd om dit beleid uit te voeren, hoe telkens maatregelen genomen worden om op alle terreinen de problemen nog groter te maken (gezondheid, economisch, financieel, maatschappelijk) waardoor het leven van de mensen wordt verwoest en hun vermogen geplunderd. Volgens hem is het uiteindelijk de bedoeling Digitaal Programmeerbaar Geld in te voeren waardoor een totale controle over de bevolking mogelijk wordt. Hierdoor kan gelijk wie, op gelijk welk moment, om gelijk welke reden met één muisklik uitgebannen worden. Dit alles is zo krankzinnig dat het zal instorten. Het is een kwestie van tijd.

Hij eindigt met een citaat van president Abraham Lincoln: “Men kan een deel van het volk de hele tijd voorliegen, men kan heel het volk een deel van de tijd voorliegen maar men kan niet heel het volk heel de tijd blijven voorliegen”. (Duits met Nederlandse ondertiteling: https://hetanderenieuws.nl/presentatie-ernst-wolff-weff-2021-nederlands-ondertiteld/;  … https://gedachtenvoer.nl/2021/08/27/waarom-en-door-wie-wordt-jij-belazerd/;

waarom wij dit gaan winnen: https://www.bitchute.com/video/VqkJ0KCpBkp5/)

Nvdr: Ter illustratie over Ernst Wolff:

Een kerkelijk en burgerlijk dissident geluid

Een ongewone klok laat Mar Mari Emmanuel horen, metropoliet van Australië en New Zeeland van de oude Assyrische kerk van het oosten, Sydney, Australië. Ziehier enkele citaten uit zijn preek, die de moeite van het beluisteren waard zijn. https://www.bitchute.com/video/VqkJ0KCpBkp5/https://www.bitchute.com/video/VqkJ0KCpBkp5/ . Hij spreekt voor christelijke politici maar ook voor kerkleiders:

“Als u denkt, dat u een christelijke politicus bent en u weet heel goed, dat wat er gebeurt opzettelijk kwaad is dat voortkomt uit geheime genootschappen, en toch gaat u ermee door, u bevordert het, u voert het uit en legt het dwingend op…Dan bent u een verrader en u bent een Judas Iskariot, omdat u uw meester Jezus hebt verkocht. En als u denkt, dat u in uw functie niets kunt doen, omdat er zoveel tegenkrachten zijn die u dwingen om te doen wat u behoort te doen…dan ben je voor mij een ware christen wanneer u die functie neerlegt. Egoïstische leiders, egoïstische generaties, egoïstische 21e eeuw, u zult uzelf vernietigen door toedoen van uzelf. Wat voor nut heeft een mens als hij de hele wereld bezit, maar aan het eind zichzelf verliest? … Stop met mensen tot slaaf te maken! Genoeg met de leugens, genoeg met de lockdowns, genoeg met de slavernij en genoeg met de zogenaamde corona. Die kan gemakkelijk behandeld worden met degelijke medicatie…Genoeg dwaasheid! Schande voor zo’n generatie, schande! Leeft het geweten nog wel in dergelijke mensen? Is er nog iemand met een geweten? Of hebben jullie dat allemaal vermoord?… Er zijn gezinnen, die mij aanspreken en onder grote spanning leven en zo verdrietig zijn. Zij maken zich zorgen, maar hebben geen keus, omdat hun werkgever zei: “Als je geen vaccin neemt, kan je niet terug komen naar je werk, u zult uw baan verliezen.” Ze zijn bang om die te verliezen, want dat is de enige bron van inkomsten om hun gezin in leven te houden. Bent u harteloos? Bent u menselijk?…Luister, als welke mens dan ook, zelf die prik wil nemen, het zij zo. Maar leg het mensen niet dwingend op. Overheden zijn door God aangesteld door Jezus Christus om mijn rechten te beschermen en te waarborgen. Niet om het kwaad op te leggen in acties tegen mij, zogenaamd uit zorg voor mijn welzijn… Stop met mensen te dwingen tot vaccinatie vanuit zogenaamde veiligheidsmaatregelen. Kom tot leven! Is er iemand onder u, die echt man is? Die opstaat en de waarheid spreekt? Zelfs als hij daardoor uit de samenleving wordt gestoten? Is er werkelijk iemand? Zijn jullie allemaal lafaards? …Ik heb medelijden met u, eerlijk waar. Dit is een boodschap aan de Australische regering, dit is een boodschap aan alle kerkleiders…Wee u…” (Engels, 5 ‘): https://youtu.be/i1QgjDenQ_s). 

Een immorele houding die verdedigd wordt die iemand die het hoogste gezag op aarde heeft, blijft niettemin immoreel en een moreel verantwoord standpunt van iemand die als dissident wordt afgewezen, blijft moreel verantwoord.

En dit nog: