Een verslag uit Syrië, zonder poco bril

Geplaatst op door

Nvdr: Met enige vertraging wegens ons verblijf aan de Moezel en daarop volgende onmogelijkheid een artikel op onze webstek te plaatsen:

Goede Vrienden,

Als joods-christelijke wortels van ons mens-zijn behandelden we tot heden: we zijn geschapen naar Gods Beeld en Gelijkenis, met een (op aarde) onverzadigbaar verlangen (naar God), we zijn gewond door de oerzonde en hartstochtelijk bemind door God. Het is een grote verrijking  wanneer we ons met deze eigenschappen een verantwoord beeld kunnen vormen over ons mens-zijn. Toch is het niet voldoende dat we dit alles verstandelijk begrijpen, het moet doordringen tot ons hart, het moet ons dagelijks leven zelf verwarmen. Jawel, het is allemaal Gods genade maar we moeten er zelf ook voor open staan. We dienen onze zeilen  naar het blazen van Gods Geest te zetten.

“Hij die de bescherming geniet van de Allerhoogste, die in de schaduw van de Almachtige woont, hij zegt tot de Heer: ‘Mijn toevlucht, mijn  burcht, mijn God op wie ik vertrouw’” (psalm 91, 1). Ziedaar een houding van zich gedragen en beschermd weten door Gods grote Liefde. Drie overtuigingen/houdingen kunnen dit vertrouwen versterken. God heeft ons bij onze schepping gans onze menselijke waardigheid gegeven: we zijn geschapen naar zijn Beeld. Door mijn verstand en vrije wil, mijn geweten deel ik in Gods leven. Niemand of niets kan deze waardigheid van mij wegnemen. Dit is een reden om altijd dankbaar te zijn, zoals psalm 139, 14 het uitdrukt: “Ik dank U om het wonder van mijn leven, om alle wonderwerken die Gij hebt gemaakt”.

Dankbaar zijn om onszelf en daarna ook dankbaar om allen en alles om ons heen. Het vraagt ook een blijde aanvaarding van onszelf zoals we zijn. Dit psalmvers kan dienen als een sterk geneesmiddel dat altijd en overal kan genomen worden en  geen enkele negatieve bijwerking heeft. De tweede houding is deze: met mildheid kijken naar onze eigen fouten, gebreken, tekorten, zonden en beperktheden. We zijn niet volmaakt. We zijn gewond door de zonde. We doen en zeggen soms dingen die helemaal niet goed zijn. Soms willen we niet eens kwaad doen en we doen het toch. Er is een ontwrichting in ons, waaraan wij ook zelf meewerken. We dienen nederig onze verantwoordelijkheid te erkennen en trachten het kwade  te herstellen en in de toekomst te vermijden. Niet met een depressief fatalisme maar met een zekere mildheid tegenover onszelf. Wanneer God, die veel groter is dan je hart,  je vergeeft, moet je jezelf ook vergeven en niet blijven veroordelen. Laat je grote of kleine blunders in het sacrament van de verzoening achter en blijf ze niet meedragen. Wees vergevingsgezind ook tegenover jezelf en erken eenvoudigweg: kijk, dat ben ik in mijn  beperktheid.

De derde overtuiging is deze: beseffen dat je een eigen, unieke zending hebt in  deze wereld. Ik bezocht eens een gezin waarvan een van de kinderen mentaal helemaal normaal was maar lichamelijk grotendeels verlamd. De jongen lag in zijn bed in de keuken en zorgde er voor dat iedereen deed of had wat ze nodig hadden. Hij herinnerde iedereen op tijd aan wat ze niet mochten vergeten. Hij was niet alleen het geheugen maar ook het hart van het gezin. Toen hij gestorven was, heb ik de grote leegde gevoeld in dit gezin maar ook de diepe vreugde omwille van hem. Het was duidelijk dat hij een unieke zending in dit gezin heeft vervuld al kon hij zo goed als niets “presteren” en moest in alles geholpen worden. In de manier van er zijn en de anderen liefdevol nabij zijn, lag zijn unieke bijdrage. Als dit voor hem gold, dan geldt dit ook voor ieder van ons. Onder mensen zijn er geen kopieën. De manier waarop wij er zijn voor God en voor de anderen, maakt ons uniek. Hierbij mogen we geen grootheidswaan aanwakkeren, maar evenmin een minderwaardigheidsgevoel, wat uiteindelijk een verkapte vorm van hoogmoed kan zijn. Terwijl we zeggen “o, ik ben niet zo belangrijk”, branden we misschien van verlangen om geprezen te worden als degene die de belangrijkste bijdrage levert. Dit hoeft niet. Laten we onszelf gewoon aanvaarden zoals we zijn en beseffen dat we daarmee al uniek zijn.

“Ik sta voor de deur en Ik klop. Als iemand mijn stem hoort en de deur opent, zal Ik bij hem binnenkomen en maaltijd met hem houden en hij met Mij” (Openbaring 3, 20). Jezus klopt bij ieder van ons, maar we horen het dikwijls niet goed omdat we het te druk hebben met onszelf of met anderen. Het heeft ook geen zin Hem uit te nodigen indien Hij slechts één van onze vele gasten zou zijn. Alleen wanneer we erkennen  dat Hij dé Heer is van heel ons leven, geven we Hem ook de kans om wonderen te doen.

Ziehier een voorbeeld van een merkwaardige ommekeer. Ik heb het verhaal zelf gehoord uit de mond van de betrokkene, dr. Jörg Müller, een Duits psychotherapeut met een flinke eigen praktijk. Hij was katholiek opgevoed maar had het christelijk geloof al lang vaarwel gezegd. Hij meende, zoals vele van zijn vrienden, dat het christelijk geloof mensen meer ziek maakt dan helpt. Toch werd hij getroffen door een van zijn katholieke patiënten, waarvan hij begreep dat het sacrament van de boete hem een evenwicht en innerlijke genezing had gegeven. Jörg Müller was eerlijk genoeg om te erkennen dat hij dit met zijn therapie niet kon bereiken. Dit was blijkbaar als een zachte klop op de deur.

Op een zondag hoorde hij de klokken van een naburige kerk luiden, zoals iedere week. Ditmaal was er echter een onverklaarbare drang in hem om naar die kerk te gaan, wat hij al vele jaren niet meer had gedaan. Hij voelde zich wat opgewonden en zenuwachtig. Toch ging hij na een tijd naar zijn auto en reed naar die kerk. De Eucharistie was blijkbaar al begonnen en hij bleef achter bij de pilaren staan. Onmiddellijk hoorde hij door de micro klaar en duidelijk: “Ik heb u bij uw naam geroepen: Gij zijt van Mij” (Jesaja 43,1). Dit trof hem als een pijl in zijn  hart. Hij werd nog zenuwachtiger maar bleef toch in de Eucharistieviering tot  het einde. Daarna ging hij onrustig naar zijn auto. Om afleiding te zoeken drukte hij de knop van de radio  in. Toevallig werd op dat moment de zondagseucharistie uitgezonden. Het eerste dat hij hoorde was: “Ik heb u bij uw naam geroepen, gij zijt van Mij”. Het zweet brak hem nu uit. Ontdaan kwam hij thuis en ging op zijn bed liggen. Boven zijn bed was een schap met boeken. Onbewust pakte hij een boek en er viel een bladwijzer op de grond. Hij raapte die op en las: “Ik heb u bij uw naam geroepen, Gij zijt van Mij”. Deze ‘toevalligheden’ hebben zijn leven een andere richting gegeven. Jörg Müller is uiteindelijk ingetreden bij de Pallottiner orde die ook therapeutische zorg verleent en daar is hij tot priester gewijd. Hij werd daarna blijkbaar bekend als “psycho pater” of als “de pater met de gitaar”.

Beseffen dat we Gods aanwezigheid onuitroeibaar in ons meedragen als een “inwoning Gods”, met mildheid naar onze eigen kleinheid en armoede kijken, diep overtuigd zijn dat we geroepen zijn tot een unieke bijdrage, dat kan ons helpen aanvaarden dat we  hartstochtelijk bemind zijn zoals we zijn. Volgende keer vragen we ons af wat Pasen voor ons betekent en hoe wij Paas-mensen kunnen worden.

P. Daniel

Flitsen

Na ‘n raketaanval  donderdagnacht  beleefden we weer even de sfeer van de oorlog in 2013. Qara werd nu blijkbaar getroffen en er schijnen vier mensen gedood te zijn. Zondag na de hoogmis hielden we een processie buiten de muren rond het domein zoals bij de  kruisdagen, met Kruis en Cherubijnen  en hebben bij alle ingangen gebeden en gezongen terwijl we de deuren met wijwater en gewijde olie hebben gezegend om Gods bescherming af te smeken.

https://www.jpost.com/breaking-news/alleged-israeli-airstrike-targets-syria-report-677236

https://youtu.be/RCzeFib3054

Het is volop oogsttijd voor  de tomaten, komkommers, ajuinen, vijgen… Er zijn ook al granaatappels die beginnen open te barsten, eigenlijk vroeger dan gewoonlijk. In de keuken wordt een grote hoeveelheid van vijgenconfituur gemaakt en er worden al druiven geselecteerd om wijn van te maken. Het plukken van de druiven is een  bijzonder vreugdevol, bijna Bijbels werk. Er zijn twee wijngaarden, een grote buiten de  muren en een kleinere binnen de muren. Beide hebben struiken laag bij de grond. Vele grote trossen hebben tegelijk van alles: mooie rode én witte druiven, heel kleine en uitgedroogde exemplaren. En de druiven zijn zeer smakelijk.

Nvdr: Beelden van het oogsten van fruit, groenten, tabak, zonnebloemen – elders in Syrië, niet in Mar Yakub – en verkoop direct aan de consumenten.

Douma

Op het metokion (annex kloostertje) St Jozef is men begonnen met de “roofing”.

De kinderen van de catechese van het dorp komen deze week twee dagen in plaats van één dag omdat ze allemaal hun icoon willen afwerken en het de laatste keer is van deze vakantie dat ze kunnen komen. Ze zijn echt heel gelukkig dat ze mogen komen en wij ook.

Hoe als christen leven in een onmenselijke en antichristelijke wereld?

Een boom kent men aan zijn vruchten. Een zieke boom geeft zieke vruchten (cfr. Mattheus 7, 16-20). Het gezondheidsbeleid in de meeste landen maakt mensen nu ziek. Het is gericht op afzondering, verdeeldheid, grote boetes, uitsluiting van mensen, onderdrukking, controle, verklikking, dictatuur. Hiermee gaat een ontwrichting van de morele waarden gepaard: een verwerping van de eerbied voor het leven, vooral het meest weerloze, de ontwrichting van die hoogst creatieve vondst van de Schepper, nl.  het verschil in seksualiteit van man en vrouw, de ontwrichting van het huwelijk…

En er heerst wereldwijd dezelfde trend. De meeste regeringen hebben niet meer het gezag om hun volk soeverein te besturen en te zorgen voor het welzijn van de burgers. De GAFAM (Google, Apple, Facebook, Amazon, Microsoft) zijn veel machtiger dan onze politici, die steeds meer tot figuranten herleid worden. Ook in de media is er geen ruimte meer om waarheid te verkondigen en rechtvaardigheid te verdedigen. Eén opvatting wordt dwingend  opgelegd en wie deze niet aanvaardt wordt beschouwd als een openbaar gevaar voor de maatschappij. De grootste geleerden en de edelmoedigsten onder ons, die de waarheid openlijk durven verkondigen en de waardigheid van de mensen verdedigen, worden soms gewoon opgepakt en opgesloten in een psychiatrie (prof. Fourtillan, dr. R. Fuellmich…). Hierover beslist een kleine wereldelite van super-miljardairs, die nu bepaalt dat alle mensen moeten gevaccineerd worden. Wie hun plan tegenwerkt, wordt onherroepelijk uitgeschakeld. En achter deze wereldwijde vaccinatiecampagne komt steeds duidelijker hun “eugenetisch” plan naar voren: het transhumanisme. Naast het elimineren van een flink deel van de wereldbevolking wil de elite blijkbaar een andere mens, een super-mens. Met gloednieuwe  experimentele injecties wil men de mens met artificiële intelligentie (AI) koppelen aan machines zodat ze gevoelens, gedachten, verlangens in ons kunnen “downloaden” en ons  besturen. Het wordt zo voorgesteld dat men van op afstand ziektes in ons kan genezen. Is dit een fantastische vooruitgang of een duivelse zelfvernietiging? In ieder geval wordt hiermee onze soevereiniteit en onze privacy afgenomen. We worden eigendom van de patenthouders. Hiermee komen we al heel dicht bij wat de Apocalyps openbaart: “… en niemand kan kopen of verkopen, als hij dat teken, de naam van het beest, niet draagt” (13, 17). God heeft ons geschapen naar zijn Beeld en Gelijkenis. Is dit niet voldoende om gelukkig te zijn? Worden we ziek, krijgen we een tumor, een verstopte ader, dan heeft de geneeskunde nu uitstekende mogelijkheden om ons te trachten te genezen.

Dr. Carrie Madej is een internist, specialist, Forest Park, Georgia (VS) die vanaf het eerste uur de inhoud van de vaccinatieprogramma’s heeft gevolg en gewaarschuwd voor de giftige stoffen en de nooit eerder op mensen geteste nieuwe technieken die met AI verbonden zijn en mensen uiteindelijk helemaal kunnen controleren. Ik heb geen medische noch technische bevoegdheid. Wel kan ik dikwijls leugen van waarheid onderscheiden, alsook leep bedrog van edelmoedige, heldhaftige inzet. In deze twee video’s legt dr Carrie Madej  uitvoerig en gedetailleerd als deskundige uit wat de covid 19 vaccins bevatten en hoe zij een weg vormen naar een transhumanisme dat heel onze menselijke waardigheid vernietigt. Haar wetenschappelijk gefundeerde waarschuwing: heb je een injectie gehad, aanvaard geen tweede, heb je 2 injecties gehad, aanvaard geen derde… Deze 2 video’s van elk ‘n 20tal minuten zijn werkelijk de moeite waard en kunnen uw leven veranderen (Engels met Nederlandse ondertiteling: https://stichtingvaccinvrij.nl/toespraak-dr-carrie-madej-tijdens-de-health-and-freedom-conference-2021/).

Hoe als christen leven in deze post-christelijke tijd? Het is niet voldoende de grote gevaren te kennen en het kwade te vermijden, we moeten vooral het goede nastreven. Wil het christendom in het westen overleven, dan zal het zich nu moeten herorganiseren. Naar mijn bescheiden mening is Monasphère hiervoor een geschikt initiatief (creer-des-oasis-de-chretiente-monasphere-est-en-train-de-creer-une-dynamique/).  Ik wil dit zelf verder gaan uitzoeken. Het zijn christelijke families die een oase vormen rond een spiritueel centrum, een bedevaartsoord, een abdij of een klooster. Een soort christelijk dorp, waarbij in alles voorzien wordt voor elkaar. Hiervoor zijn uiteraard mensen nodig die praktisch weten hoe het allemaal uitgebouwd kan worden. Ik zou zeggen: voorwaarde is dat men Christus als het centrum aanvaardt en Maria als zijn en onze Moeder. Als leerstellig handboek kan hierbij de Catechismus van de katholieke Kerk een uitstekende basis vormen. Hiervoor is de organisatie van kleine groepjes nodig, nu het nog mogelijk is. Ze moeten bereid zijn de officiële leugens te weerstaan en onvoorwaardelijk vast te houden aan de waarheid, ook wanneer dit voor hen lijden meebrengt. Wie niet wil lijden voor de waarheid is reeds verloren. Mogelijk zal het generaties duren vooraleer zulke kerngemeenschappen opgebouwd zijn. We leven in een totalitarisme “dat oplegt dat er slechts één manier is om de wereld te begrijpen en dat mensen die deze mening niet delen gestraft moeten worden” (Rod Dreher, een Amerikaans christen die met deze beweging begon,  25 augustus 2021: les-choses-que-je-vois-aujourdhui-me-rappellent-ce-qui-se-passait-quand-le-communisme-est-arrive-dans-mon-pays/).

De heilige Benedictus en zijn volgelingen hadden niet de minste bedoeling om een beschaving te “redden” of een nieuwe beschaving “op de bouwen”, maar dat is wel wat ze gedaan hebben. Zelf wilden zij eenvoudigweg het evangelie beleven als monniken. Nu gaat het niet om een monnikenleven maar om een normale, niet dictatoriale, gelukkige samenleving van christelijke dissidenten, die de noodzaak van de oproep van Petrus begrijpen: “Redt u uit dit ontaarde geslacht” (Handelingen 2, 40). Heel bijzondere aandacht zal er nodig zijn voor de opvoeding van de kinderen, bv. afspraken over het gebruikt van internet. En de uitbouw van zulk een samenleven, waarin gezinnen helemaal hun eigenheid bewaren, zal met moeilijkheden gepaard gaan maar zal ook gezegend worden. We hebben overigens geen anderen keuze: ofwel laten we het christelijk geloof samen met de christelijke scholen en organisaties, kloosters en parochies verder monddood maken, verdampen in een ‘coronacrisis’ en uitsterven, ofwel nemen we zulk een initiatief dat we een leven in waarheid, schoonheid, goedheid vanuit het Evangelie zelf opbouwen.

We hebben hier in Mar Yakub als kleine en zwakke gemeenschap daarvan enige ervaring. Vooreerst leven we in een land dat tot heden een zekere onafhankelijkheid heeft bewaard tegenover het wereld-corona-beleid. Van lockdown, afstand houden, mondmaskers en opgedrongen vaccinatiepropaganda hebben we hier (nog) geen last. De liturgische vieringen verlopen overigens ook nog steeds helemaal zoals voorheen, zonder enige onwaardige beperking. Al vele jaren hebben we geen last van tv, dag-, week-, maandbladen of reclamefolders. We hebben een groot terrein, geschikt voor een “zelf bedruipend” bestaan, wat voeding betreft voor ons en voor de families die met ons verbonden zijn. Hierbij hebben we nog voldoende energie over om mee voor de noden van anderen te zorgen. Vooral gaat nu de Libanese bevolking ons ter harte omdat ze heel erg hulpbehoevend is op alle gebied. Tussendoor trachten we met mondjesmaat kinderen op te vangen die in de grootste nood verkeren. Hier is ook nog plaats en mogelijkheid voor gezinnen die willen aansluiten en samen met ons willen uitzoeken hoe zij in hun onderhoud kunnen voorzien. En vooral, de religieuze gemeenschap zelf moet hiervoor open staan, wat hier het geval is. Met wederzijdse welwillendheid is zeer veel mogelijk.

“Ons Goed Recht”

Voor “Notre Bon Droit“ asbl, een vereniging van wetenschappers, professionele gezondheidswerkers, juristen en burgers heeft dr. Marc Wathelet de wetenschappelijke verantwoording uitgezocht van het Belgisch gezondheidsbeleid. Hijzelf is moleculair bioloog en was vele jaren onderzoeker en hoofdonderzoeker aan verschillende Amerikaanse universiteiten. Ziehier een samenvatting van zijn grondig wetenschappelijk werk. Alle medische onnauwkeurigheden in deze samenvatting zijn van mij, die op dit gebied geen deskundigheid bezit. Ik meen nochtans de hoofdlijnen goed weergegeven te hebben. Bovendien kun je iedere bewering terugvinden in zijn onderzoek met de nodige wetenschappelijke verantwoording (Marc Wathelet, 28 juli 2021: Questions sur l’immunisation et la transmission de SARS-CoV-2.)

Het Belgisch beleid  covid 19 is onverantwoord omdat het niet berust op wetenschappelijk onderbouwde gronden. De manifeste discriminatie is onaanvaardbaar. Covid 19 vaccins garanderen niet dat men hiermee niet meer besmet wordt en evenmin dat men de besmetting niet meer zou kunnen doorgeven. Een groepsimmuniteit, die op natuurlijke wijze verkregen wordt, is veel sterker, ruimer en duurzamer dan een groepsimmuniteit die men met algemene vaccinatie wil, maar waarschijnlijk nooit kan bereiken. Het controleren van ’n pandemie berust, volgens de klassieke epidemiologie op vier pijlers:

1) Voorkomen en de verspreiding controleren;
2) Vroegtijdige behandeling van de zieken;
3) Behandeling van de zwaar zieken;
4) Vaccinatie.

Van deze vier is de vaccinatie de minst nuttige. Immers, er moeten minstens 3 jaren overheen gaan vooraleer men een veilig en werkzaam vaccin kan ontwikkelen. Bovendien is een vaccin niet voldoende werkzaam zonder de andere pijlers. Doordat de Belgische regering hiermee niet voldoende rekening houdt, faalt zij in haar gezondheidsbeleid. Voor preventie is het gebruik van vitamine D van groot belang, wat door de regering wordt afgewezen. Om de verspreiding na te gaan is het niet alleen belangrijk de contacten van een besmette persoon na te zoeken maar vooral de omgeving waar de besmetting plaats vindt. Ook dit wordt door de regering genegeerd.  Vervolgens bestaan er zeer efficiënte  middelen voor een goede vroegtijdige behandeling, zoals ivermectine, fluvoxamine, proxalutamine, hydroxychloroquine…Op 1 maart ’21 was de bevolking in Slovakije voor 5% één maal gevaccineerd. Met het gebruik van ivermectine daalden zowel de besmettingen als de sterfgevallen pijlsnel.

Een massale vaccinatiecampagne met experimenteel materiaal wordt opgedrongen zonder rekening te houden met het principe van de noodzakelijke, duidelijke voorlichting over de mogelijke gevaren én over de goede alternatieve behandelingen die voorhanden zijn. Dit is onethisch én onwettig.

Het hoge aantal ongewenste bijwerkingen en sterfgevallen zou al lang moeten volstaan om de vaccinatiecampagne te stoppen. Bij vroegere griepvaccins was het voldoende dat enkele tientallen mensen op onverklaarbare wijze stierven om de vaccinatie radicaal te stoppen. Nu zijn er in verschillenden landen al vele duizenden doden en telkens wordt de vaccinatiecampagne in een hogere versnelling geschakeld. De niet gevaccineerden diaboliseren alleen omdat ze niet gevaccineerd zijn is discriminatie, onrechtvaardig en wetenschappelijk geheel onverantwoord.

En dit nog:

https://www.lesalonbeige.fr/les-choses-que-je-vois-aujourdhui-me-rappellent-ce-qui-se-passait-quand-le-communisme-est-arrive-dans-mon-pays/