Een verslag uit Syrië, zonder poco bril

Goede Vrienden,

Het aantal bezoekers aan ons klooster blijft geleidelijk toenemen:pastoors met hun parochianen, zowel katholieken als orthodoxen, schoolkinderen, families … Op gelijkaardige wijze blijkt het toerisme in Syrië toe te nemen. Vanuit Libanon zijn  inmiddels een kwart miljoen Syriërs teruggekeerd. In het Rukban kamp leven mensen in erbarmelijke omstandigheden, die door de VS als voorwendsel gebruikt worden om hun aanwezigheid en hun militaire basis  in Al-Talf te rechtvaardigen, zonder dat ze de mensen helpen. De vluchtelingen zouden nu toch de kans krijgen om het kamp veilig te verlaten. Het Syrische leger blijft grote hoeveelheden vinden van zware wapens, munitie, veldhospitalen, grondstoffen voor chemische wapens, communicatie materiaal … op verschillende plaatsen waar eens terroristen huisden en de strijd tegen de  terroristen gaat onverminderd verder.

Deze morgen kregen we bezoek van een jonge weduwe met twee kinderen. Haar man is als soldaat gestorven en die wordt daarom hier als martelaar erkend. In de eerste moeilijke periode hebben we haar lange tijd opgevangen, waarvoor ze steeds erg dankbaar blijft. Zij en haar kinderen zijn als het ware een deel van de  gemeenschap geworden.  Nu vertelt ze dat de broer van haar man eveneens in Idlib als martelaar is gestorven. De strijd gaat verder. Naast een grote hoop blijft er ook veel pijn en verdriet.

We  geven enig nieuws vanuit de gemeenschap. Daarna willen we nogmaals de Witte Helmen ontmaskeren. Tenslotte handelen we over de grondwettelijke commissie  die  voor een nieuwe constitutie moet zorgen. Ze biedt werkelijk mogelijkheden om het maatschappelijk leven opnieuw en versterkt op te bouwen. Bijgevoegd krijg je weer een overvloed aan informatie en video’s.

P. Daniel

Vrijdag 27 september 2019

Flitsen

Het lijkt hier nog steeds op een bouwwerf.  De ruwbouw van de nieuwbouw was net klaar toen de oorlog uitbrak. Tijdens de oorlog is er uiteraard niets aan gedaan. Nu krijgt de afwerking de nodige aandacht. Ook aan het oude klooster zelf worden nu vele noodzakelijke verbouwingen en veranderingen aangebracht. Bovendien moest het meubilair dringend  hersteld of opnieuw geschilderd  worden. Ook de andere bouwwerken gaan onverminderd door: het St. Jozefklooster,  de oude en nieuwe “médicinale”, het balkon boven de keuken… Het is ook volop oogsttijd. De granaatappels beginnen volop open te barsten en moeten dan geplukt worden. De ajuinen, de laatste vijgen, de druiven, de courgetten en augurken, de tomaten en de peterselie worden geoogst. En ondertussen zijn de ongeveer 80.000 kaarsen ook al bijna gemaakt. Wie doet een volgende bestelling?

Vleugel St. Jozef

Deze week spraken we uitvoerig met een man uit Qara die al twee decennia in Duitsland woont en nu op familiebezoek is. Zijn heimwee naar Syrië wordt steeds groter maar hij aarzelt om terug te keren. Hij heeft in Duitsland een goed betaald werk, wat hij in Syrië niet direct zal kunnen vinden. In Syrië voelt hij zich wel veel meer gedragen door de gemeenschap, familie en vrienden. Hij kent ieder plekje in Qara en ook de plaats van het klooster roept bij hem vele herinneringen op. Een zus van een van onze mensen is eveneens bij het begin van de oorlog naar Duitsland vertrokken. De ouders zouden graag terugkeren maar de kinderen, die het goed doen op school willen niet. Ziedaar de innerlijke strijd van sommige Syriërs om terug te keren. Het westen buit deze situatie handig uit door te beweren dat ze niet willen terugkeren omwille van “het regime van Assad”, een deuntje dat het westen al vanaf het begin van de oorlog probeerde ingang te doen vinden.

Nvdr: Neem nota van de suggestieve titel: “Starthulp in de dood?…” Duitsland wil de welgekomen “vakkrachten” behouden… hoewel 3 op 4 Syrische vluchtelingen er geen (of slechts gedeeltelijk) werk hebben en de staat voor hun onderhoud bijpast… De Duitse Gutmensch zal het wel betalen!

https://youtu.be/jSnMgqtijtE

Nvdr: Niet alleen vanuit Duitsland, maar ook vanuit ons land keren “vluchtelingen” naar hun vaderland terug “voor de vakantie”. Vraag: moet hun asielstatus ingetrokken worden?

https://youtu.be/pKI-Qp9aS_E

“Witte Helmen” als “soft power” wereldwijd actief?

De “Witte Helmen” kregen bijna de Nobelprijs voor de vrede als heldhaftige vrijwilligers die zich met gevaar voor eigen leven inzetten voor de Syrische bevolking, die getroffen wordt door bombardementen. In de media stoorde zich niemand er aan  dat ze alleen werkten in de gebieden die door de terroristen werden  gecontroleerd en gruwelen filmden, met Hollywoodkwaliteit, waarbij uitsluitend het Syrische leger en de Russen beschuldigd werden. Hun beelden gingen die hele wereld rond. De 5-jarige Omran  Daqneesh, zogenaamd in shock en bebloed, zou door de Witte Helmen gered zijn en in een splinternieuwe ambulance gezet in Aleppo (alleen terroristen hadden toen nieuwe ambulances!) Aan heel de wereld werd getoond hoe verschrikkelijk “het regime van Assad” wel is. Pas veel later kwam de waarheid boven. Het was allemaal opgezet spel. De vader vertelde hoe de Witte Helmen zijn zoontje hadden meegenomen om mee te spelen in hun propaganda. Zelf kreeg hij geld aangeboden om “het regime van Assad” als verschrikkelijk voor te stellen, waarop hij niet is ingegaan.

https://youtu.be/I_fRtZH-yiE

Op 4 april 2017 werd er in Khan Sheikhoun een gifgasaanval gepleegd waarbij ‘n 83 mensen de dood vonden. Meteen werd het Syrische leger, zonder enig bewijs,  door zowat heel de wereld als de schuldige aangewezen. VN onderzoekers maakten een rapport op en bevestigden dat de Syrische luchtmacht een gifgasaanval had uitgevoerd. Een rapport met de waarde van een luchtbel. Dat Syrië ontkende en dat de Russen wezen op het erg tendentieuze van het rapport, werd niet gehoord. De Nederlandse minister Bert Koenders verkondigde zelfs potsierlijk als een keizer zonder klederen, dat hij ook onderzoek had gedaan en bevonden dat Syrië de schuldige is! Meteen voerden de VS, Frankrijk en de VK bombardementen uit op Syrië als vergelding. Inmiddels werd Khan Sheikhoun door het Syrische leger bevrijd. En wat vinden ze? Grotten met wapens en munitie en vooral een hoofdkwartier van de Witte Helmen met grondstoffen voor chemische wapens, beschermende kleding  en gasmaskers vanuit de VK vlak voor de aanval toegezonden!?

Ondertussen zijn meerdere bewijzen opgedoken die aantonen dat de Witte Helmen helemaal geen humanitaire vrijwilligers en helden zijn maar (door VS, VK, Nederland…) dik betaalde criminelen, in dienst van de  terroristen. Ze werden opgericht, niet in Syrië, maar in Jordanië en Turkije door James Lemesurier, een voormalig lid van de Britse geheime diensten.

Bij terroristische aanslagen zorgen zij voor spectaculaire beelden van redding van slachtoffers om de schuld van de aanslag aan het “regime van Assad” te geven. Zij zorgen verder voor ontvoeringen.  Zij nemen ook de gewonde kinderen op, waarvan sommigen nooit terugkeren omdat de Witte Helmen zorgen voor de uiterst lucratieve  handel in organen! De onafhankelijke journaliste Vanessa Beeley vreest dat  deze ngo onder de mantel van humanitaire hulpverlening een aantrekkelijke formule wordt om wereldwijd, bv. in Venezuela en China,  landen te destabiliseren. Een uiterlijke “soft power” die in feite als een daadkrachtige criminele bende wordt ingezet.

Bij gelegenheid van het feest van de Wapenstilstand op 11 november 2017 kregen de  Witte Helmen van de stad Ieper de zesde, driejaarlijkse vredesprijs, goed voor 25.000 €.  Lof, fierheid en dankbaarheid alom. Dat burgers nog in dat jaar zo verblind waren omtrent deze gruwelijke criminelen, toont de enorme macht van de mediamanipulatie. Het zou echter onaanvaardbaar zijn indien deze stad nu, beter ingelicht, daartegen geen krachtige tegenmaatregelen zou nemen. (https://www.mondialisation.ca/vanessa-beeley-deboulonne-les-casques-blancs/5637013; http://freesuriyah.eu/?p=3577)

Naar een politieke oplossing voor Syrië

De oorlog tegen Syrië werd  voorgesteld als een strijd van het volk tegen een dictatoriaal regime, terwijl het in feite een strijd van buiten af was om macht en geopolitieke belangen: de ‘Amerikaanse pijplijn” van Saoedi-Arabië door Syrië (Homs) naar de Middellandse Zee. Het ging om het onderwerpen van landen en het maken van een “uitgebreid Midden Oosten”. Daarvoor was een “regeringswissel” nodig om dan een westerse marionet aan te stellen, zoals in  zovele andere landen. Daarvoor hadden de westerse mogendheden alvast een regering in ballingschap gevormd in Turkije. De Syrische Nationale Raad of Syrische Nationale Coalitie. Met deze club terroristenleiders in dienst van de “internationale gemeenschap” liep het echter niet zo vlot. Ze waren het trouwens over nagenoeg niets eens behalve over het geld dat ze van de westerse mogendheden wilden krijgen. Op de eerste persconferentie (en ook de laatste!) die we in Brussel mochten houden, werd ik fel aangevallen door een keurig in het zwart geklede heerschap die een gehandicapte “vriend” bij had, die verschrikkelijk door Assad zou zijn gemarteld. Ik antwoordde dat ik niets kon ontkennen maar zeker niets bevestigen van wat hij zei. Onmiddellijk kwam een oudere Brusselse dame mij ter hulp: “Pater, dat manneke ken ik van toen hij nog niet kon lopen. Hij is een gebuur van mij en wordt nu als ondervoorzitter van de Nationale Syrische Raad dik betaald door Qatar om zijn eigen land kapot te maken!”

Wegens de solidariteit van het Syrische  volk werd het steeds moeilijker een “regeringswissel” te bewerken of Assad buiten te krijgen. Dan waren er nog de presidentsverkiezingen. Met flink wat manipulatie hoopten de buitenlandse mogendheden een van hun “helden” verkozen te krijgen.  De Syrische commissie voor de verkiezingen bepaalde echter dat kandidaten minstens de laatste tien jaar in Syrië moeten geleefd hebben. Daarmee vielen de beruchte terroristenleiders in hun luxueuze villa in Dohar, Ankara, Parijs en Brussel uit de boot. Met overweldigende meerderheid werd Bachar al-Assad herkozen. Een militaire inval in Syrië bleek niet mogelijk wegens het veto van Rusland en China.  Ook de onafgebroken stoet van honderdduizenden terroristen uit het buitenland konden Syrië niet klein krijgen, wat evenmin lukte met de economische wurging door sancties. Toegegeven, hiermee hebben ze het land flink kunnen uitmoorden en de infrastructuur vernietigen maar ze hebben het niet op de knieën gekregen. Zo begon de internationale gemeenschap, de “vrienden van Syrië”,  een intense  campagne voor een “vredesplan voor Syrië” langs politieke weg. Ze wilden een “politieke oplossing” opdringen door middel van  een nieuwe constitutie. De bedoeling was een commissie samenstellen die aan Syrië een nieuwe constitutie zou opleggen. Deze commissie moest  uit drie delen bestaan: vertegenwoordigers van de oppositie, van de burgers en van de regering. Met de oppositie waren de lievelingen bedoeld in hun luxueuze villa’s in het buitenland, met de burgers waren zij bedoeld die de uitverkoop van het land wilden regelen. Op deze wijze zou de “internationale gemeenschap” zonder moeite de huidige regering voor schut kunnen  zetten. In principe werd dit ‘vredesplan’ met de constitutionele commissie vastgelegd in de resolutie 2254 van 2015 van de VN Veiligheidsraad. Op 16 september 2019 vergaderden in Ankara Recep Tayyip Erdogan, Vladimir Poetin en Hassan Rouani. Zij vertegenwoordigen de drie landen, Turkije, Rusland en Iran die garant staan voor de gesprekken van Astana. Ze kondigen nu de vorming aan van een constitutionele commissie zoals voorzien in resolutie 2254 van de VN Veiligheidsraad (18 december 2015). En precies zoals toen bepaald werd zal de commissie bestaan voor een derde uit vertegenwoordigers van de oppositie, een derde  uit de burgerbevolking en een derde uit de regering. Is er dan niets veranderd? Alles is veranderd. De oppositie bestaat niet meer uit terroristenleiders uit andere landen maar uit oppositieleden in eigen land. De vertegenwoordigers van de burgerbevolking zijn geen betaalde agenten van het buitenland meer maar vertegenwoordigers van Syrische verenigingen.

Namens Syrië vertelde minister Walid al-Moallem dinsdag op de Syrische TV dat de constitutionele commissie werd aanvaard  in navolging van de conferentie van nationale dialoog van januari 2018 in Sochi. Er waren ongeveer 18 maanden nodig om alle buitenlandse druk weg te werken. Ook in de toekomst zal ieder voorstel dat de belangen beoogt van buitenlandse mogendheden tegen die van Syrië in, geschrapt worden. De soevereiniteit van Syrië en zijn territoriale integriteit zullen strikt gerespecteerd worden. Daarom blijft het de plicht van Syrië om ook militair iedere centimeter van het land van terroristen te bevrijden. Nu de constitutionele commissie gevormd is, zo zei al-Moallem, kijken wij naar de VN en vragen: zullen ze nu hun samenzwering tegen Syrië stop zetten, zullen ze nu  hun normale diplomatieke betrekkingen hervatten?

Syrië zal op drievoudig vlak blijven verder werken: op diplomatiek vlak aan een nieuwe constitutie, op militair vlak aan het verder bestrijden van de terroristen en op vlak van de interne verzoening. Hiermee heeft Syrië het tijdperk van onderhandelen met de terroristen stilaan afgesloten en zal zelf aan een nieuwe regering werken. De solidariteit van het Syrische volk heeft het land van de ondergang gered en  vormt nu de basis voor een nieuw bestuur, zonder enige druk van buiten af.

Nvdr: In juli 2017 klonk Brett McGurks (speciale VSA gezant van de mondiale coalitie tegen ISIS) mening over de aanwezigheid van al-Qaeda (… verveld in al-Nusra en nu in HTS) in Idlib nog zo: ” In Idlib province, look, Idlib province is the largest Al Qaeda safe haven since 9/11 tied directly to Ayman Al Zawahiri. This is a huge problem. Its been a problem for some time. We have shone the spotlight, the international spotlight on ISIS…etc…” (Vert.: De provincie Idlib is het grootste veilig toevluchtsoord voor al-Qaeda sinds 9/11 in direct verband met Ayman Al Zawahiri. Het is sinds geruime tijd een probleem. We hebben ons vooral geconcentreerd, internationaal geconcentreerd op ISIS…. enz…) (video 1)

… Niet te begrijpen dat Koeweit, Duitsland en het land b een gezamenlijk voorstel van resolutie indienden bij de VN Veiligheidsraad om de b.g. terroristen de hand boven het hoofd te houden. HTS denkt er zelfs niet aan de wapens neer te leggen. Tenzij… Pas als heel het land veroverd is of als ze in de maagdenhemel beland zijn… Bekijk het vraaggesprek met een HTS-“instructeur” uit Frankrijk. (video 2)

https://youtu.be/-VLA8RvSCpE

En dit nog

https://www.golfbrekers.be/terugblik-wolgacruise-goritsy/
https://www.golfbrekers.be/terugblik-wolgacruise-kizhi/
https://www.golfbrekers.be/terugblik-wolgacruise-mandroga/
https://www.golfbrekers.be/terugblik-wolgacruise-sint-petersburg/
https://www.golfbrekers.be/terugblik-wolgacruise-sint-petersburg-2/
https://www.golfbrekers.be/terugblik-wolgacruise-sint-petersburg-3/