Bovendien zou dit de voordeur openen voor een mondiaal belastingsysteem dat ons zomaar, door een onverkozen organisatie, kan opgedrongen worden.
Een grotendeels onbekende VN-organisatie met een wereldwijd bereik zorgde voor opschudding: de Internationale Maritieme Organisatie (IMO), een gespecialiseerd agentschap van de Verenigde Naties in Londen, is van plan om een wereldwijde koolstofbelasting op internationaal zeevervoer in te voeren als onderdeel van haar klimaatstrategie. Critici waarschuwen dat het een intrede kan zijn in een wereldwijd belastingstelsel – het omzeilen van democratische besluitvormingsprocessen.
De IMO, machtig maar nauwelijks bekend, is opgericht in 1948 en is verantwoordelijk voor de veiligheid en milieunormen voor de internationale scheepvaart. Maar met zijn nieuwe klimaatstrategie betreedt het de politieke arena: het streeft naar een “decarbonisatie” van de sector, wat specifiek betekent dat CO2-emissies worden belast.
Officieel zou dit moeten bijdragen aan de verwezenlijking van de klimaatdoelstellingen van Parijs. De facto betekent het echter een nieuwe heffing op de wereldwijde transportkosten – geheven door een VN-organisatie die geen verantwoording moet afleggen tegenover de nationale parlementen.
Het internationale zeevervoer is de ruggengraat van de wereldhandel. Meer dan 80% van alle goederen wereldwijd wordt per schip vervoerd. Een CO2-taks op dit vervoer zou:
- de transportkosten aanzienlijk verhogen
- de consumentenprijzen opdrijven
- in het bijzonder ontwikkelingslanden treffen die afhankelijk zijn van goedkope import
- een nieuwe bron van inkomsten creëren voor transnationale instellingen
Volgens interne documenten wordt gesteld dat de heffing “marktgebaseerd” is, wat een soort van emissiehandel of forfaitaire CO2-belasting per ton vracht zou kunnen betekenen.
Echter, niet dat mondiale, niet verkozen, instellingen zoals de V.N. en hun afgeleide bureaus, beslissende punt van kritiek is dat de IMO aan geen enkele democratische controle onderworpen is.. Het handelt via regeringsvertegenwoordigers, maar zonder directe betrokkenheid van de nationale parlementen of burgers. Hiermee dreigt een precedent voor het wereldwijde belastingbeleid dat buiten de bevoegdheid der nationale grondwetten valt.
En dit kan ons door de strot geduwd worden onder het allesomvattende, alom aanwezige voorwendsel, “klimaat en milieu-bescherming”.
Bronnen:
IMO’s work to cut GHG emissions from ships – Auf dem Weg zur klimaneutralen Seeschifffahrt: Die IMO-Strategie 2023 – wiwo.de – reederverband